محمد الله وطندوست
حرام گویان نوروز چه می خواهند
از صد ها و هزاران سال بدین سو درخطه وسیعی از آسیای مرکزی، مردمان نوروز را تجلیل نموده منحیث جشن بین الاقوامی برسمیت شناخته اند. اخیرا یونسکو نیز این جشن خجسته را منحیث عنعنه نیک و پسندیده برسمیت شناخته اول حمل را در تقویم جهانی جا داده است.
خلافت ها و دولت های اسلامی، در این سال های طولانی عکس العملی در مورد نوروز نشان نداده اند و محتسبین متعصب و شیخان مقدریکه قدرت تحریم آن را داشته اند نیز هیچگاهی بر تحریم آن نپرداخته اند.
متاسفانه با تسلط طالبان در کشور تجلیل از نوروز از جانب این دین مداران خشک اندیش قدغن شد و در سالهای حاکمیت آنان مجال گرامی داشت از نوروز میسر نبود. با حاکمیت امریکایی_ جهادی که دموکراسی و نوسازی را شعار می داد، مردم بدون ترس از پولیس امر بآلمعروف و نهی عن المنکر طالبان به زنده گی عادی آغاز نمودند و نوروز را همچون سالیان گذشته گرامی داشتند. اما امروز عده یی از روحانیون همچون نماینده گان طالبان نه از آدرس آنان بلکه در تحت حاکمیت نظام موجود، در این مورد به غوغا آغاز نموده اند و می خواهند با استفاده از حربه تکیفر جشن طبیعت را بر مردم حرام نمایند و عنعنه نیک ارج گذاری در برابر طبیعت را از بین بردارند
استناد این نیمچه ملا ها به حدیثی از پیغمبر اسلام در مورد رد اعیاد مردم مدینه بعد از اسلام و جانیشینی آن با عید فطر و عید اضحی است که شخصی بنام احمد نقل اندر نقل از حضرت انس ابن مالک روایت نموده است. راوی اصلی این حدیث یعنی حضرت انس در زمان هجرت ده ساله بوده است در مورد احمد که این حدیث از قول او ثبت شده است نیز شک و تردید وجود دارد و از زمره راویان ثقه محسوب نمی شود. در برابر این حدیث غیر ثقه قولی از حضرت علی وجود دارد که توزیع تحفه و هدایا را در نوروز تایید نموده است. علاوتا خلفای اموی و عباسی همه در این مورد مخالفتی نشان نداده اند و ممانعتی نکرده اند و حتی این خلفا خود مروجین جشن نوروز بوده اند. اینکه می گویند نوروز آیین مربوط به دین زردشتی است و تجلیل و یا شرکت در جشن ادیان دیگر در اسلام تحریم شده است نیز چندان با واقعیت تطابق ندارد. به این مفهوم که تجلیل از نوروز طبق داستان های اساطیری هزاران سال قبل از ظهور زردشت در زمان حکمروایی یمای پیشدادی معمول شده. اولین بار جمشید یا یما در بلخ باستان تجلیل از نوروز را بنیان گذاشته است. از جانبی در اسناد باقی مانده از دین زردشتی که پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک اساس این آیین را تشکیل می دهد، از نوروز بحثی صورت نگرفته است. لهذا نوروز را آیین زردشتی دانستن بی اطلاعی تاریخی و عدم فهم از موضوع است.
برای فهم بیشتر چگونگی حدیث یاد شده از احمد و تطبیق آن به نوروز و عدم ارتباط نوروز به آیین زردشتی مقاله مبسوط محترم بشیر احمد انصاری پژوهشگر پر تلاش اسلامی و صحبت ویدویی روحانی جوان مولوی حامد منابع قانع کننده ایست که توجه خواننده گان را به آن جلب می کنم. اما نکته قابل دقت این است که چرا این غوغا امروز براه انداخته شده است و عده یی از ملا امامان مساجد و روحانیون تلویزیونی لازم دانسته اند بعد از سالهای طولانی این موضوع را مورد بحث قرار دهند و بدون معلومات لازم و کافی و بدون صلاحیت به تحریم آن بپردازند. حتی دولتمردانی نه تنها از افغانستان بلکه از کشورهای دیگر لازم دانسته اند در این مورد همسو با روحانیون ابراز نظر نمایند و به تحریم نوروز پا بفشارند.
به نظر من این موضوع به صف بندی های جدید در خاورمیانه و پلان های سرمایداری در منطقه مربوط می گردد. عربستان وهابی بمنظور تسلط ایدیالوژیک در خاورمیانه خواهان رشد و گسترش بنیاد گرایی در کشورهای اسلامی بوده با در نظر داشت قضایای سوریه و یمن می خواهند در برابر رقیب دیرینه منطقوی خود ایران صف آرایی نماید و بمنظور تضعیف رقیب از هر وسیله یی استفاده نماید
تحریم نوروز نیز یکی از وسایل تضعیف رقیب پنداشته شده، جیره خواهان وهابی و افراطیون بنیاد گرا به اشاره عربستان و دیگر کشور های عربی با همه امکانات خواسته اند به این هدف خدمت نمایند. در کشور ما افغانستان که بنیادگرایی هرروز اوج می گیرد و دولت بی کفایت وحدت ملی نیز هیچگونه پلان و پرگرامی در برابر افراطیت ندارد و حتی در مواردی به تقویت آن می پردازد. به روحانیون متعصب اجازه داده است تا بی محابا علیه جشن نوروز تبلیغات نمایند و حتی به تحریم آن مبادات ورزند غافل از آنکه چنان تبلیغات اختلافات حاد و غیر قابل کنترول را در میان مردم ایجاد نموده زمینه برخورد را مساعد می نماید. چگونه ممکن است میلیون ها مسلمان اهل تشیع در افغانستان را قانع ساخت که تجلیل نوروز حرام است و همه امامانی که در تجلیل نوروز سهم داشته اند ویا برآن صحه داشته اند کار درستی انجام نداده اند
با درنظرداشت نکات یاد شده به سران دولت به اصطلاح وحدت ملی خاطر نشان می گردد که بازی با عنعنه هزاران ساله مردم را کنار گذاشته به ملا های وابسته به خود هدایت دهند که از چنین حرام گویی ها بپرهیزند. و بکوشند مراسم تجلیل از نوروز را از پیرایه های خرافاتی منزه کنند و مردم را بگذارند طبق خواست خود نوروز و دیگر جشن ها را بدون ترس از تحریم روحانی نمایان تجلیل نمایند
بالا
بازگشت