اسدخانپور

 

رستاخیز ملت


به پا خیز ملت افغان به پا خیز .............ز ظلم و وحشت این کافران خیز
وطن کردند اشغال و چپاول............... . بهاران وطن کردند پاییز
همه هستی ما تاراج کردند ................نه زر ماندند, نه سیم و هم نه ساویز
بشر گفته بکشتند هر بشر را ...............بکردند خلق عالم حلقه آویز
ندارند ذره انصاف و وجدان ................تو بر پا کن بر ایشان رستاخیز

 

هوشدار ای وطندار

القاعده و ، طالب و , اخوان برادر اند --- این ها همه زاده آن غرب کافر اند

این غرب زاده هاکه داد ز اسلام می زنند --- در اصل,همه خادم و مزدور و چاکر اند

در ظاهر در نبرد اند و در کار زار جنگ --- دستور کار از آن مقام های سرور اند

مسلمان و گبرو نصارا را , همه کشند --- لیک به خون مسلمانها ,تشنه بیشتر اند

کشند پیرو ، جوان و , طفل و یتیم را --- در ظلم در تعدی جانوران را هم سر اند

هر روز انتهار بینی و هر گوشه انفجار --- مردم زظلم و وحشت شان زارو دربدر اند

روبوت را چه می کنی تعجب در کار آن --- این روبوت ها افسونگر و خود کارو برتراند

در نطفه فرنگی اند و در نسب هیولا --- از نسل پنجابی و سعودی و یا قطر اند

این غربیان که داد ز حقوق بشر زنند --- آیا مسلمانان به نزد شان هم بشر اند ؟

خود غرق عشرت اندو هزاران فسادوفسق --- بر ما ترور و وحشت و بر پای محشر اند

مردم کنند احمق و ، دنیا دهند فریب --- یا ما بی خردیم و یا ایشان سبکسر اند

قانون کجاست ، البته قانون جنگل است --- آنان شکار کنند , چو شیران قوی تر اند

این نعره ها,براشغال و چپاول سر داده اند --- وای بر آن کسان ایکه غافل و بی خبر اند

هستند خود تروریست و هم بانی ترور --- خود کوزه و ،گل کوزه و هم کوزه گر اند

انسان را شرافت و وجدان بود مقام --- این دون صفتان فاقد وجدان و منظر اند

بسیار مکن وطندار تو فغان و ناله ها سر --- شیخان این زمانه همه کور و یا کر اند

 

 

+++++++++++++++++

 

عشق وطن

ای عشق من , ای کابل و پروان وطنم                   ای  استالیف و سالنگ  و پغمان   وطنم

ای   زادگه    دلیر   مردان     سترگ                   هم شیرین سخن و ادیب و شاعران وطنم

ای غزنه تو افتخار آن محمود بزرگ                     ای  قندهار و  زابل  و  سیستان   وطنم

ای   بلخ  تو یی   مهد  آریانای   کهن                     نازم   به   تو و  آن  بت   بامیان  وطنم

پامیر تویی  غرور هر پیرو و جوان                      چه دلکش  بود هر وادی  بدخشان و طنم

ای  هرات  تو گهواره   هر علم و هنر                   ای سرزمین , صوفی  و  عارفان وطنم

وطنم  , ای وطنم , ای  وطن  شیرینم                     سرتاج   جهان  ای  فخر  خراسان وطنم
 
قربانت  کنم  هر  چه  در  توان   دارم                   هم سر خود , هم مال خود , هم جان وطنم

ا خ  , مارچ
۲۰۱۶ , بوداپست

 

 


بالا
 
بازگشت