علی رستمی
به پیشواز هشتم مارچ روز بین المللی زنان جهان
تاریخ هشتم مارچ همه ساله ازطرف سازمانهای اجتماعی واحزاب ونیروهای ملی مترقی درجهان به مثابه روز زن برگزار میگردد. دراین روز از خاطره ومباررهء قهرمانانه یی زنان کارگرکارخانه نساجی در شهر نیویورک که بتاریخ 8 مارچ 1875 به خاطر تقلیل ساعات کار به ده ساعت وپائین بودن دستمزدشان به اعتراض و اعتصاب درپهلوی مردان بیرق عدالتخواهی را علیه دژ استثمار سرمایداری و ظلم واستبداد جنسی و طبقاتی درجهان بلند نموده بوداند،تجلیل به عمل اورده میشود. دراین روز صدها زن ومرد به اثر مداخله پولیس به خاطرسرکوب جنبش به قتل رسیده ویا به زندانها های مخوف ومهیب نطام استبدادی انداخته شد اند .
این روز(8مارچ) را کلاراتسکین زن سوسیالیست از حزب سوسیال دموکرات المان زنی قهرمان انقلابی ناجی ازادی وبرابر زنان درسال 1910درکنگره بین المللی سوسیالیستها به مثابه روزبین لمللی جهانی زنان پیشنهاد میکندو کنگره انر را تصویب مینماید. ا
بعدازان همیشه این روز به خاطر یاد بود جان باخته گان راه عدالت و مساوات وبرابری جنبشهای مترقی ضد استعمار واستبداد درجهان ، با مظاهره وراه پیمایها یاداوری واستقبال می شود.
درروند تاریخ درکشورما هم برای ازادی وحقوق برابر میان زن ومرد و علیه مناسبت های قرون عقب مانده وسطایی ازجانب افراد و گروهای سیاسی واجتماعی تحت بیرق مبارزه دادخواهی تغییر وتحولی را به نفع زنان بوجود اورده اند. این گروه با نشر مضامین درجراید جداگانه به نام نسوان وموسسه نسوان تحت رهبری حاکمان وقت فعال بود که ازمساوات وبرادری جنسی میان زن ومرد سخن میگفتند؛ اما برای نخستین باری که درفش ازادی وبرابری ،بر شالوده رفع تضادهای اجتماعی، سیاسی و طبقاتی و کسب حقوق زن ومرد ،شعوری درجامعه اغاز کرد، به وسیله سازمان دموکراتیک زنان افغانستان که تحت رهبری داهیانه زن مبارزانقلابی وعدالتخواه شاد روان دکتور اناهیتا راتب زاد بنیادگذاشته شده بود، میباشد. این سازمان برعلاوه شرایط ناگوار محیطی خانواده گی واجتماعی قهرمانانه دراین عرصه رزمیده وپرچم مبارزه حق طلبی را علمی درروندتاریخی به اهتزارالی کسب پیروزی نگهه داشت. توانسته بود که هزاران زنان پیشتاز وقهرمان را دراین کوره راهی پرخم وپیچ انقلابی باخود همراه بسازد وبرای اعاده حقوق شهروندی زنان بامردان پیگرانه مبارزه و درعمل بعد از قیام هفت ثور وبالخصوص شش جدی 1358 خورشیدی برعلاوه سنگ اندازی و مقاومت نیروهای سیاه ارتجاعی داخلی و منطقوی تبانی با بادران جهانی خویش تحقق بخشیده که به مثابه افتاب به همه گان معلوم وهویداست.
برعلاوه درسیرتاریخ درجهان زنانی بوده اند،که بادرنظرداشت تسلط سنت مردسالاری درپهلوی مردان درعرصه های اجتماعی ،اقتصادی ، سیاسی و مذهبی نقش برجسته یی را ادا نموداندکه باعث رشد فکری شعور اجتماعی زنان ومردان در جهان شده اند.
زنان قهرمانی مانند: کلاراتسکین بانی 8 مارچ که درسال 1875ترسایی درکشورالمان تولد ودرسال 1889 وفات نمود و
رزالوکزامبورک در 1870 تولد ودرسال 1919 ترسایی درگذشت او زنی انقلابی ورهبر سوسیالیستهای المان و پولندی تبار بود واله نُرمارکس دختر کارل مارکس که درسال 1855 تولد ودرسال 1898 ترسایی درگذشت.این زنان پیشتاز وقهرمان اعضای فعال نهضت کارگری زنان وسوسیالیستی درروند تاریخ برای عدالت اجتماعی و ازادی زنان ازستم جنسی ومردسالاری مبارزه شعوری وطبقاتی را بر بنیاد تیوری انقلابی علیه استثمار فرداز فرد برای ازادی واقعی سیاسی و اجتماعی مبارزه نموده اند ودراه تحقق ان جانهای شیرین خودرا نثارکرده اند.
اله نُرمارکس دختری کارل مارکس فیلسوف وجامعه شناس ورهبر جنبش سوسیالیستی وکارگری درجهان هست، که نامش درکنار ده ها زنی قهرمان وپیشتازمبارز، برای تحقق اهدف انسانی وشرافتمندانه طبقه کارگر وهمه زحمتکشان جهان و رفع تبعیض طبقاتی وجنسی بر شالوده تیوری علمی انقلابی، درج تاریخ میباشد .
اله نُر مارکس شخصیت پر شور انقلابی و سوسیالیست خستگی ناپذیر رهای زنان بود؛ در طول عمر برای تغییر جامعه خود رزمیده است، اله نُر یکی ازپیشتازان جنبش اعتراضی کارگران صنعتی در سالهای اخر دهه 1880ترسایی بودکه به نام «اتحادیه گرایی نوین» مشهور بود.
اله نُر همیشه توجه خودرا در جهت رشد وارتقای جنبش کارگری زنان کارگر داشت وتمام انرژی خودرادراین راه صرف می نمود. او سازمانده زنان کارگران در طول اعتصاب شرکت "سیلور کی بل" درشهر لندن بود و به اولین سازمانده اتحادیه زنان کارگر کارخانه گاز معروف شد. طوریکه یوان کاپ نویسنده زندگی نامه اله نُر می نویسد : « وی تاکید می نمود که حسادت های بی ارزش موجود بین بخش های مختلف کارگران مزد بگیر، کارگرانی که نباید از دریافت دستمزد ناچیز راضی باشد، باید طرد شود . اله نُر به زنان جوان اصرار می کرد که از شریک زندگی شان بخواهند تا رسید پرداخت حق عضویت اتحادیه را نشان دهند وگرنه ازخانه خارج شوند.»
اله نُر برای اولین بار یکجا با شریک زندگی اش «ادوارد اولیگ» وسایر رفقای سوسیالیست خود در سال 1890 مظاهره ماه مه را در "هایدپارگ " لندن براه انداخت که صدها هزار کارگر دراین روز اشتراک ورزیده بوداند ؛دراین مظاهره اله نُر سخنرانی پرشور نمود که مورد استقبال شایانی قرار گرفت.
اله نُر برضد اندیشه های کهنه وارتجاعی جامعه ویکتوریای شاهی ان زمان که در باره زنان مروج بود برخاست و مبارزه نمود. خودش اولین زنی بود که علیه سنن رایج زنان قرار گرفته وانرا مردود اعلام داشت. او میگفت زنان باید درتما م عرصه های زندگی اجتماعی سهیم وفعال باشند. وهمچنان علیه خواست فمینست های که می گفتند که زنان خواست مشترک دارد نیز به مبارزه برخاسته واعلام نمودکه«زنان باید خودرا نه به عنوان زنان ، بلکه به عنوان پرولتاریا ، نه به مثابه رقبای مرد ، بلکه به مثابه رفقای هم رزم با مردان ، سازمان دهند.» اله نُر درمورد اعاده خقوق زنان وطبقه کارگران خستگی ناپذیر مبارزه کرد وسازمان بزرگی انقلابی کارگری رادرسال 1880 با نیرومندی قوی با ساختار نوین پایه گذاری کرده بود .
این مبارزه سراغاز تشکیل وادامه مبارزه های اتحادیه های سراسری انگلستان بود، که این اتحادیه به نام اتحادیه سراسری "گ. ام. بی" شهرت دارد.
اله نُر درقرن نوزده می زیست زمانی که رشد اقتصادی انگلستان که بنام « کارگاه دنیا» نامیده میشد واز قیام کارگری وبحران اقتصادی خبری نه بودو جنبش کارگر ی به سطح معینی خود رشد نه کرده بود صرف اتحادیه های متخصصین ونیمه متخصصین وزنان که اکثریت کارگران پذیرفته نمی شدند وجود داشت.اله نُر مارکس درمرکز مبارزه برای سازماندهی کارگران غیر متخصص وکارگران عادی وطبقه متوسط قرار داشت. او عضو اتحادیه کارگران گاز که توسط ویل تورن مبارز سوسیالیست در سال 1889 بنیان گذاشته شده بود، نقش اساسی وکلیدی داشت .به اتفاق اراء به عنوان عضو حیات اجرائی انتخاب گردیده بود. با رشد جنبش سندیکایی در کارخانجات، روءسا ی انها تصمیم گرفتند تا جلوی رشد انرا بگیرند وانرا سرکوب ویا به اختیار اهداف خود قراردهند . براین اساس روسای فابریکه ها وبا تبانی با سرمایداران توسط افرادِ اراذیل اوباش اعتصاب شکن علیه خواستهای کارگران قرار گرفته و اعضای انرا تهدید وعلیه تشکیل وتجمع اعتصابهای انها قرار میگرفتند. این عوامل باعث شد تا در کمیت جنبش کارگری که تعداد ان به60 هزار نفر درسال 1890 بود، به 24 هزار تن درسال 1896 تقلیل نمائید ،ازاین لحاط تاثیرات خُرد کنندهء بالای اله نُر وارد شد واز لحاظ سیاسی خودرا تنها ااحساس می کرد وقادر به بازگشایی موافقت امیز برای اینده نه بود و ناامیدی در زندگی شخصی وی چهره شد .اله نُر مارکس سرانجام نسبت نا امیدی درعرصه سیاسی و شخصی که براوغلبه کرده بود درسال 1898 که 43 سال عمر داشت خود کشی کرد.
مبارزه یی قهرمانه اله نُرمارکس درروند تاریخ سرمشق ده ها راهروان ازادی زنان قرار گرفته وهمیشه درقلب محور جنبش کارگری زنان مترقی اروپا وجهان قرار دارد.
درپهلوی این همه گذشته گان راه ازادی زنان در تاریخ بشری، ما باید قهرمانی های بزرگ وبا عظمت زنان خلق کوبایی کردهای سوریه را فراموش در قرن حاضر نکنیم که جانبازانه ودلیرانه وبا شهامت انقلابی علیه نیروهای متحجر وسیاهی عقب گرایی اسلامی که بنام داعش وغیره درجهان و شرق میانه مسما هستند؛ روردرروی جنگیده وجانانه از قریه وقصبات وشهرخویش دفاع نموده اند وبا ضربت فولادین خویش این گروهک های دست نشانده اسرائیل ،دولت وهابی عربستان سعودی و امپریالیسم جهانی را به شکست مرگبار مواجه کرده ومنطقه خودرا ازلوث انها ازادوپاک ساخته وجواب دندان شکن به انها داده اند که تاریخ مبارزه زنان جهان انرا فراموش نه خواهد کرد؛ بلکه سرمشق سایر نیروها وگروهای مبارز زنان درجهان قرار خواهد گرفت ونام شان فراموش ناشدنیست . روح روان رفته گان شان شاد وگرامی باد!
همچنان درکشورما افغانستان زنانی بوداند به مانند: شادروان فرخنده ، رخشانه ، وغیره که نامهای انها لست طویلی را دربرمیگردودراین صفحه نمی گنجد ، بنابر حاکم بودن سنت مردسالاری وافکار پوچ کهنه بنیادگرایی وتنگ نظرانه مذهبی جانهای شرین خویشرا برای دفاع از حق انسانی خویش ازدست داده ونه توانسه اند که درمقابل هجوم لشکر سیاه مستبدین دینی مانند طالب وداعش دفاع نمایند وزیر لت وکوب و سنگسار ویا قطع یکی ازاعضای بدن شان اسیب پذیر ویا ناجوانمردانه به قتل رسانیده شده اند، نام وخاطره های شان فراموش ناشدنی و درجمله قربانی های راه ازادی حقوق زنان درافغانستان وجهان به خطی زرین ،دراوراق تاریخ درج خواهد بود. روح روانش شاد وخاطره های شان گرامی باد!
فرخنده باد هشتم مارچ روز جهانی زن.
بالا
بازگشت