مشفق
۶جدی ۹۴
۶ جدی نماد از یک تجاوز ننگین
۳۶ سال پیش یعنی بتاریخ ۶جدی سال ۱۳۵۸ خورشیدی، اتحاد جماهیر شوروی آنزمان به تجاوز مستقیم خود درافغانتسان آغاز کرد. قبل برآن ده ها سال این کشور با تاسیس احزاب کمونستی مارکسیستی وباتزریق نظریات لینینی وبلشویکی درافغانستان پیش زمینه های تجاوز را آماده نموده بود. رژیم کمونستی آنوقت شورویِ خیال داخل شدن به آب های گرم بحر هند و پخش نظریه کمونستی درتمامی جهان وبخصوص درجنوب آسیا را داشت، باهمین خیال کودتاهی را بعد ازکودتاهی هفت ثور براه انداخت وبجای رژیم خلقی حفیظ الله امین دولت جدید را به رهبری ببرک کارمل که رهبر شاخه پرچم بود درکابل برسراقتدار آورد. تجاوز مستقیم با بیشتر از صد هزار اعضای ارتش سرخ و هزاران تانک وصدها پروند هواپیمایی نظامی آغاز شد و برای کمتر از یک دهه درکشور باحضور مستقیم این تجاوز دوام یافت، که بالاخره بعد از چند سال مبارزه ومجاهدت مردم افغانستان این تجاوز با شکست و سرافکنی مواجه گردید و آخرین سرباز ارتش سرخ بودکه با عبور ازپل حیرتان یا پل به اصطلاح دوستی کشور ما را ترک نمود وکشور شوری آنوقت به حضور تقریباً ده ساله نظامی ارتش سرخ خود درافغانستان نقطه پایان گذاشت .
هرچند اتحاد جماهیر شوروی سابق به این تاریخ تنها به حضور عساکر ونظامیان خود درافغانستان خاتمه داد ولی با رژیم دست نشانده خود باتمام توان تا ازهم پاشی اتحاد شوروی دوام داد و مشاورین این کشور درافغانستان حضور داشتند.
بهای ده سال اشغال به قیمت جان یک و نیم ملیون افغان تمام شد و زیر بناهای اقتصادی افغانستان را از هم پاشید و حدود پنج ملیون افغان را به کشورهای دیگر آواره ساخت.
ضمناً تجاوز ارتش سرخ به افغانستان پای مداخله کشور های دیگر را به این کشور باز کرد که رنج ناشی ازآن تااکنون مردم و کشورما را عذاب میدهد وازهمین سبب روز شش جدی سال 58 به یک نماد تاریخی و یک تجاوز ننگین شهرت یافته است .
این که چرا تنها افغانستان همواره مورد تجاوز قرار گرفته است ؟ وبخصوص اینکه چرا سه دهه اخیر حیات سیاسی کشور ما از پستی وبلندی های زیادی برخوردار بوده، ومردم کشور ما بخاطر بدست آوردن آزادی وادامه مبارزات برحق شان که به اثر تقاضاهای دینی وملی شان صورت گرفته مشکلات زیاد را متحمل شده اند؟ به پاسخ های قناعت بخش ضرورت دارد تا اگر بتوان با درک وتشخیص این معضل از مشکلات آینده خود جلوگیری نمایم.
به نظر صاحب نظران چند عامل مهم سبب آن میشود تا کشور ما همواره مورد تاخت وتاز وتجاوز آشکار ومخفیانه قدرت های بزرگ نظامی و منطقه قرار بگیرد.
- یکی از این عوامل مهم موقیعت جغرافیاوی کشور مااست ، مردم افغانستان با شهامت وسرسپاری شان کشور محاط به خشکه وبانفوس کم را درمرکز چند کشور مهم جهان یعنی ، شوروی سابق ، پاکستان ، هندوستان ، ایران وچین حفظ نموده است ، که این موقیعت به شکل طبعی مورد تاخت وتاز وتجاوز فرصت طلبان قرار میگیرد.
- عامل مهم دیگر که افغانستان را درمحراق برنامه های متجاوزین قرار داده منابع سرشار ودست نخورده طبیعی این کشور است که کشورهای حریص را همواره تشویق نموده به آن تجاوز نمایند که خوشبختانه تاکنون اکثر آنها در نیات شوم شان ناکام وبدنام درمانده اند.
- عامل سومی وبسیارمهم عامل داخلی کشور است ، عدم توجه به وحدت ملی، ضعف وخود خواهی حکومت های که قدرت سیاسی افغانستان را به عهده داشته اند، کم سوادی ودربرخی مواقع کسالت و تنبلی مردم باعث آنشده تا فرصت طلبان ازآن استفاده نموده و مسبب مداخلات دیگران به کشور ما گردد.
علاوه برعوامل یادشده اسباب وشرایط دیگر هم هستند که کشور ما را به پیامد های ناگوار مواجه ساخته است. که ذکرهمه سخن را بدرازا خواهد کشاند.
مردم افغانستان با تشخیص این عوامل ضرورت دارند تا برای دفع آن مجاهدت نمایند.همانطوریکه یک شخص به افتخارات خود خوش میشود یک کشور نیز درصورتیکه افتخار داشته باشد به خود میبالد، وافتخار درنتیجه آزادی و متقبل شدن زحمت بدست می آید، یک مثال ساده همین مسابقات ورزشی است ، ما می بینیم زمانیکه یک کشور در مسابقات جهانی برنده میشود یا حد اقل درسطح منطقه قهرمانی بدست میاورد مردم آن از فرط خوشی درلباس نمیگنجد به سرکها ریخته خوشی و افتخار خود راظاهر مینمایند، درحالیکه حفظ استقلال وآزادی وبدست آوردن افتخارات ملی بارها لذت بخشتر از آن است. استقلال وازادی تنها تمامیت ارضی نیست استقلال اقتصادی، استقلال فرهنگی ، استقلال نظامی ، استقلال سیاست خارجی... همه وهمه را باید داشت تا از آزادی کامل برخوردار بود. ماباید برای برآورده شدن این مامول زحمت وریاضت زیاد بکشیم ما نه تنها اینکه بخاطر بدست آوردن آزادی متقبل قربانی ها شویم بلکه مهمتر از آن حفظ آن است ، تاریخ ما گواه است که ما همیشه توانسته ایم آزادی رابدست بیاوریم ولی دوباره متاسفانه آنرا ازدست داده ایم، قربانی های را که مردم ما داده اند ، مشکلات را که زن ، مرد ، طفل وکلان میهن دیده است، ویرانی های را که زمین وباغ وخانه مادیده است ... بیاد دارند بناءً مهم است زمانیکه که آزادی را بدست میاوریم آنرا حفظ نیز نمایم. ویگانه راه حفظ آن همانا اتفاق باهمی ، چنگ زدن به خواست های ملی ودینی ، زحمت در راه کسب دانش و پیشرفت اقتصادی ودانستن ارزش آزادی واستقلال است که باید غرایز یادشده را درخود تحریک نموده از این راه هم آزادی را بدست آورد وهم آنرا حفاظت نمود.
---------------------------------------------
بالا
بازگشت