عبدالو کیل کوچی
ریشسفیدان وطندوست
مهمترین تکیه گاه مردمی وپیام آوران صلح اند
ازدفترچه خاطرات
عبدالوکیل کوچی
ده ها سال قبل رهبر فرزانه حزب دموکراتیک خلق افغانستان میگفت « در میان مردم بروید ،از مردم بیا موزید ،برای مردم بیا موزانید ، در غم وشادی مردم شریک بوده ودرخدمت مردم باشید » بربنیاد همین وصا یای حیاتی وفنا نا پذیربود که راه حزب دموکراتیک خلق افغانستان را انتخاب نمودم ، راه مکتب انسانیت ،راه عشق به مقام انسان واحترام به مقام انسا ني که کارمل بزرگ آنرا رهبری میکرد .
هنوز بیش از یکسال و چند ماه ی از تا سیس حزب نگذشته بود که میر محمد شاه آغا همدرس وهمصنفم در دارالمعلمین کابل ،ضمن آنکه بنده را به حزب دعوت وبه مبارزه تشویقم نمود ، نظرم را در رابطه به جریانات سیاسی جویا شد .آنگاه همین سخنان انساندوستانه رهبر فرزانه حزب بیادم آمد که راه مرا بسوی مردم میگشود و بر اساس آن برای نخستین بار بود که سر نوشتم را به جریان دموکراتیک خلق افغانستان گره زدم وهر باری که در ایام رخصتی های زمستانی به محلات بر می گشتیم همین نصا یای پر بار رهبری بطور موکد برای ما گفته میشد که بتاسی ازآن برنامه کاري بخاطر تحقق مسولیت های مردمی و تشکل مردم به فعالیتهای گسترده اجتماعی عملا راه اندازی
گردیده وبا ایجاد اتحادیه های صنفی ،انجمن ها وکلپ های ورزشی در شهر ها وقصبات حضور رفقای حزبی درغم وشادی مردم بشکل گسترده وفعال پر رنگ ترمیشد ودها قین را در هنگام جمعاوری حاصلات شان یاری می رساندند .
پس از قیام مسلحانه ثور دولت دموکراتیک افغانستان بمنظورخدمت به مردم ،برنامه های کاری و پروگرام های مترقی ونوسازي حیات سیاسی ، اقتصادی ،اجتماعی وفرهنگی را در پیش گرفت . دیری نگذشته بود که نظام نوپا ودموکراتیک به چالش ها وتنش های سازمان یافته از خاک پاکستان مواجه گردید .اما دولت مردمی افغانستان با مشارکت دادن وسیع مردم در حیات سیاسی اجتماعی وشریک ساختن نظریات جمعی در تصمیمگیری های سازنده وحیاتی ، مسایل صلح وثبات کشور را در صدروظایف خویش قرار داده وبمنظور فعالیتهای اجتماعی وتحکیم پایه های دولتی در میان مردم بخاطر تا مین امنیت پایدار در کشورخواهان سهمگیری فعال مردم ، خاصتاَ معززین کشور بود . ریشسفیدان وطندوست بمثابه گلهای سر سبد جامعه منحیث تر جمان خواسته های شریفانه مردم وپیام آوران صلح وثبات در کشور ، مسولیت خطیر تاریخی را بعهده گرفتند ودر تحکیم روابط حکومت ومردم در امر بسیج توده ها وتشکل اقشار ولایه های مختلف اجتماعی، در شهر ها ودهات که بنام فازنوین بهبود کار خوانده میشد کار های موثری را آنجام میدادند.
بربنیاد فعالیتهای صلح خواهانه دولت در بهار سال ۱۳۵۹ خورشیدی حتا قبل از تا سیس جبهه ملی پدر وطن ، در راستای وظایف مردمی کمیته حزبی ولایت کاپیسا که مسولیت آن را بنده بعهده داشت ، جرگه قومی بنام جرگه صلح ولایت کاپیسا به اشتراک زنده یاد پرو فیسور استاد عزیز الرحمن شمال ،استاد علی جان خان ،سنا تور محمد امان کوهستانی ،وکیل عبد اله جان کوهستانی،غلام حضرت کوهستانی ،منشی عبدالجلیل سنجنی ،ملک رستم خان ،وکیل محمد عمر کوهستانی ،خواجه غلام ایشان ،ملک جلندر خان خمزر گری ،ملک غلام سخی نو آبادي سنا تور گل محمد کوهستانی ،خزانه دار محمد کبیر خان ،حاجی عبدالقدوس خان مفتش معارف ،سنا تور بسم الله کارگر،وبعضی از وکلاونمایندگان مردم ولسوالی های تگاب ونجراب وکوهبند در جوار نساجی گلبهار تشکیل گردید که مسولیت آن را به عهده کمینه گذاشتند .
این مویسفیدان معزز ومحترم بر خاسته از میان مردم برای خیر خواهی ملت در غم وشادی مردم شریک بودند وبا دادن مشوره های سودمند وحیاتی شان بمثابه اساسگذاران صلح در ولایت کاپیسا تا پای جان سعی وتلاش نمودند وبا قلب های ملهم از دوستی ومهر بوطن حتا در زمان لازم ، بخاطر نجات مردم صلح را در ازاء جان خریدند ولی نگذاشتند که دامنه جنگ گسترش پیدا کند . ریشسفیدان دلسوز وطن مجهز با تجارب وخرد عالی با خصایل نیک اندیشی ونیکو کاري همواره در خدمت مردم قرار داشتند وبمثابه پیشوایان خیر اندیش ، مردم را براه راست وصراط المستقیم رهنمایی میکردند .این مومنان پاکنهاد وطن با قلب های سر شار از عشق بوطن ومردم دوستی ، با غرور ، بی باک وبی هراس،با جسارت وشجاعت ،با ایمانداری وصداقت در دشوار ترین شرایط در گرداب بحران دست وپنجه نرم کرده و با بدست آوردن گوهر صلح مردم را در هر گونه شرایط یاری میرساند ند ودرمحلات صعب العبور و هولناک ترین شرایط با طرفین در گیر جنگ باب مذاکره را باز می نمودند که نمونه های فراوانی درین زمینه وجود دارد .
قا بل یاد آوریست که در زمان وظیفه داری ام در ولایت پروان وپس ازمدت چند سال بعد ، علاوه بر وظیفه امنیتی ، باری مسولیت سرپرستی ولایت کاپیسا را که مقر آن در شهر جبل السراج ولایت پروان بود بعهده داشتم در آنجا نیز مویسفیدان محل وشخصیت های مستقل ومعزز قوم درراه صلح وامنیت تلاش فراوان نموده همچنان ولایت کاپیسا را در رابطه به فعالیتهای صلحامیز یاری میرساندند . که درمیان همه میتوان از نام مدیر نظرمحمد خان ، مدیر عبدالطیف ، والی عبدالرزاق خان ومحرر صاحب ودیگران نام برد .
یکی از پایه گذاران جرگه صلح ولایت کاپیسا محترم محمد طارق کوهستانی والی اسبق ولایت پروان بود که با تمام امکانات ، قرار گاه ولایت وجرگه صلح کاپیسا را در رابطه به محل برگزاری جلسات ، مسایل لوژستیکی وپزیرایی از مویسفیدان واعضای جرگه که جلسات آن سه بار در کابل ودوازده مرتبه در ولایات کاپیسا وپروان تدویر یافته بود به جرگه همکاري فراوان نموده وکار جرگه صلح ولایات پروان وکاپیسا را با تمام امکانات تحکیم میبخشید .
همچنان در راستای سیاست صلحامیز دولت فرزندان این مرز وبوم هرکدام به نوبه خود در کار تشکل وانسجام جرگه صلح ولایت کاپیسا سهم فعال گرفته مبارزه بخاطرتامین صلح وثبات را در سر لوحه وظایف خویش قرار داده بودند وجرگه را یاری میرساندند . فرزندان وطنخواه ومردمی این ولایت در کنار ریشسفیدان معزز ومحترم در راه تحکیم صلح وثبات با تمام قوت تلاش بخرچ میدادند.که میتوان از سهمگیری موثر محترم عبدالواحد فیضی ریس تقنین محکمه عالی وقت ومعاون ریاست جبهه ملی پدر وطن شهر کابل ،استاد خلیل الله کوهستانی معین وزارت مخابرات ، استاد مضرابشاه رویین ، غلام ربانی سیر سابق ریس امنیت دولتی ولایت کاپیسا ،محمد علی خان مدیر امنیت دولتی آن زمان درولایت کاپیسا و تعداد زیادی ازفعالین سیاسی ،محققین وکارشناسان پیشتازآن ولایت در امر صلح وثبات سهم ارزنده داشته ودرین راه کار های با ثمری انجام داده اند
هرچند روند صلح در کشور از جانبی قربانی جنگ سرد میان ابر قدرتها ومداخله آشکارای نظامی گران پاکستانی ها میگردید ، ولی از سوی دیگر، موسفیدان ومعززین قوم و فرزندان صلحدوست وطنخواه کشور رسالت وطنپرستانه خود را در قبال صلح وثبات در کشور با موفقیت انجام دادند .
هرچند تجاوزات ومداخلات گسترد ه ودسایس پیهم دشمنان افغانستان در یک جنگ نا برابر منجر به فروپاشی دولت دموکراتیک افغانستان گردید وکشور را در عمق بحران جنگ ونا امنی فرو برد ، ولی داشته ها و ارزشهای تاریخی مبارزات صلح خواهانه فعالین صلح همچون نماد صلح خواهی ملت قهرمان افغانستان در کشور ما و جهان ماندگار و جاودانه خواهد بود .
جرگه صلح ولایت کاپیسا که ببرکت سهمگیری فعال مویسفیدان خیر خواه ودلسوز ولایت توانست راه هدفمندانه ی را دنبال کند و درین راستا مویسفیدان ومعززین صلحدوست آنچه از خود بجا گذاشتند میراث بزرگ صلح خواهی وعدالتخواهی ،برادری وطندوستی وخاطرات فراموش نا شدنی ایثار گري وفدا کاري میباشد که تجارب گرانبهای شان مشعل راه امروز ونسلهای آینده سرزمین ما خواهد بود .
دل می تپد م به عشق و ارمان وطن
بر یاد وطن و ما ند گاران وطن
میراث گرانماییه شان صلح صفا ست
جاوید بود نام بزر گان وطن
روح رفته گان شاد
و
یاد زنده گان بخیر
عبدالو کیل کوچی
بالا
بازگشت