غلام سخی ارزگانی
تفاهم نامه ننگین همکاری اطلاعاتی کابل- اسلام آباد باید لغو گردد
جهان و به خصوص مردم افغانستان شاهد اند که حکام پاکستانی از سال 1947 میلادی تا کنون خلاف ارزش های انسانی، اسلامی، همجواری و قوانین پذیرفته شده ی بین المللی با مردم ما دشمنی داشته اند. با کلام واضع تر باید نوشت که دشمنی پاکستان در طول بیش از شصت سال آخیر و خاصتآ از سال 1979 میلادی تا حال علیه مردم و کشور ما با شیوه های مستقیم و نوین عملآ به اثبات رسیده است.
هرچند که زمام داران پاکستانی در سال 2001 میلادی همنوایی خویش را با ائتلاف بین المللی تحت رهبری امریکا و جبهه متحد ملی افغانستان به سرنگونی امارات اسلامی طالبان و القاعده نشان دادند؛ ولی طی این 14 سال آخیر به صورت عریان، تمام افراطگرایان مذهبی و تروریستان را در ایجاد خشونت، قاچاق، تولید مواد مخدر، عملیات انتحاری، جنگ و کشتار مردم بی گناه ما در خاک افغانستان مورد حمایت همه جانبه قرار دادند.
در طول این مدت هر بار که مسؤلین دولت پاکستان در مداخله امور کشور ما از سوی منابع داخلی و خارجی افغانستان مورد نکوهش قرار گرفت، استخبارات پاکستانی این ملامتی را نه تنها قبول نکرده؛ بلکه برعکس چراغ های سبز همکاری را برای حکام و مردم افغانستان نشان دادند؛ اما هرگز همکاری صادقانه خویش را در جلوگیری از تروریستان به خاک ما عملی نکردند.
جناب حامد کرزی21 بار به پاکستان سفر کرد؛ ولی از طرف پاکستان پیآمد مثبت را در قبال تحقق صلح و تأمین امنیت همه جانبه در افغانستان نداشتند. پس از هر بار رفت و آمد سران هردو مملکت به سرزمین یک دیگر، عملآ به مشاهده رسید که نه تنها عملیات انتحاری و کشتار مردم ما از سوی طالبان و سایر همفکران شان در افغانستان گسترش داده شدند؛ بلکه برخی از ولایات شرقی و جنوبی ما نیز مورد راکتباران نظامیان پاکستانی قرار گرفتند که حتا جامعه جهانی و شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز در زمینه سکوت اختیار کردند.
در این مدت تقریبآ هشت ماه که جناب داکتر غنی و جناب داکتر عبدالله به عنوان مسؤلین حکومت وحدت ملی توظیف شده، رییس جمهور به غرص تحقق صلح به پاکستان سفر نمود که از سوی دولتمداران پاکستان بازهم مانند سالیان گذشته با چراغ سبز استقبال گردیدند؛ ولی پس از برگشت داکتر غنی به وطن، عملیات انتحاری و جنگ های تهاجمی طالبان به افغانستان شروع شدند. بعد از آن چندین بار شاهد آمدن مسؤلین نظامی و ملکی پاکستان به افغانستان بودیم که وعده های چرب دیگری نیز به سران حکومت وحدت ملی افغانستان داد شدند. و فردای آن بازهم طالبان عملیات انتحاری و حملات جنگ های تهاجمی را با دستور پاکستان علیه نیروهای امنیتی و مردم ما شدت بخشیدند که اکنون ولایات جنوب، شرق، شمال و سایر مناطق کشور در کام آتش جنگ تحمیلی عوامل استخبارات پاکستانی می سوزند.
در این اواخیر یک تفاهم نامه ننگین همکاری اطلاعاتی بین ریاست شورای امنیت ملی و آی اس آی پاکستان در کابل به امضاء رسیده که باعث عکس العمل ها و انتقادات شدید اعضای پارلمان، داکتر عبدالله رییس اجرائیه، محمد خان معاون دوم اجراییه، حاجی محمد محقق معاون دوم اجراییه، حامد کرزی رییس جمهور پیشین، زلمی خلیل زاد سفیر پیشین امریکا در کابل، امرالله صالح رییس پیشین امنیت ملی، اسدالله خالد رییس پیشین امنیت ملی، رحمت الله نبیل رییس کنونی امنیت ملی، آگاهان امور، نهادهای جامعه مدنی، و خلاصه همه مردم افغانستان گردید.
گرچه محتوای کامل این تفاهم نامه همکاری اطلاعاتی جانبین از طریق رسانه ها تا حال کاملآ افشاء نشده؛ ولی برخی از ماده های آن نهایت اسارت بار بوده که حساسیت همه را در برابر آن برانگیخته است. در باور من، اگر زمام داران پاکستانی به روی ورق قرآن کریم هم تعهد نموده و امضا نمایند که با مردم افغانستان صادق می باشد؛ بازهم همه اقوام کشور ما و جهانیان هرگز به این تعهد و امضای حکام پاکستانی به ورق قرآن نیز اطمینان نخواهند نمود.
دیگر گفته شده که استخبارات هردو کشور در مورد مسأله جدایی طلبان مشترکآ کار خواهند نمود. آیا این امر اشاره به اقوام مظلوم پشتون و بلوچ نیست و آنان را جدایی طلب مخاطب قرار نداده است. این مسأله قبل از همه اقوام شریف بلوچ و پشتون را در هردو طرف خط دیورند جریحه دار نموده است. دیگر این که گفته می شود که استخبارات پاکستان به استخبارات افغانستان آموزش های تخنیکی و فنی را می دهد. از قبیل این مسایل در ماده های دیگر تفاهم نامه جانبین نیز ملاحظه شده اند که همه اسارت بار و ننگین می باشند.
هرچند از جمله عوامل استخبارات پاکستانی در بستر این 14 سال آخیر از قصر ریاست جمهوری تا به پایین ترین نهادهای دولتی و حتا نهادهای خصوصی، اجتماعی، خارجی وغیره تا حال به صورت علنی فعالیت می کنند که گاه و بیگاه بدون نام گرفتن از آنان، از سوی رییس جمهور پیشین حامد کرزی، داود زی وزیر داخله قبلی و دیگران نیز انتقاد صورت گرفته اند؛ ولی نه نام های آن ها به مردم افشاء گردیده، چه جای که مورد محاکمه قانونی قرار می گرفتند.
اکنون گفته می شود که معاون شورای امنیت ملی به دستور آقای داکترغنی رییس جمهور این تفاهم نامه ننگین همکاری اطلاعاتی را با استخبارات پاکستان امضاء نموده است که اگر این تفاهم نامه لغو نگردد، خطرات ذیل را متوجه آینده افغانستان خواهند نمود:
1- در این وضعیت بحرانی، زمینه های تولید مواد مخدر و قاچاق بیش تر گسترش خواهند یافت و پشتوانه حمایت مادی ترورییستان از این ناحیه بیش تر خواهد شد.
2- دامنه فساد اداری نسبت به گذشته، وسعت خواهد یافت و پایه نظام را بیش تر متزلزل خواهد نمود.
3- زمینه های نفوذ، عملیات انتحاری و جنگ های جبهه یی و تهاجمی طالبان و همراهان داعشی آنان به ولایات کشور به خصوص در شمال افغانستان گسترده تر خواهد گردید.
4- بی اتفاقی میان رییس جمهور و رییس اجرائیه بیش تر خواهد شد که امور دولتمداری از این هم بیش تر صدمه خواهد دید. تقرر وزیر دفاع، ولیان، سفیرها، رؤسای مستقل، رییس بانک، رییس دادستانی، قاضی القضات، شاروال ها وسایرین نیز زیادتر به تعویق خواهد افتاد و یا انسان های ناشایسته و جاسوسان بیگانه در کرسی های محوری دولت نصب خواهد شد.
5- استخبارات پاکستانی با بهانه همکاری اطلاعات با امینت ملی کشور ما، بر تمام رازهای امنیت ملی کشور ما مسلط گردیده و زمینه های حاکمیت دست نشاندگان خویش را بر سرنوشت آینده تمام مردم افغانستان مساعد خواهد نمود.
6- تضادها و اختلافات قومی را به مرحله نوین گسترش خواهند داد که از این مسأله تمام دشمنان مردم افغانستان به نفع خویش استفاده خواهند برد.
7- وقتی که استخبارات پاکستانی، تمام تروریستان را در ظاهر به نام اپوزیسیون سیاسی در جوار سایر جاسوسان خویش در تمام ارگان های دولتی، خصوصی، نهادهای جامعه مدنی وغیره جاسازی نمایند؛ آن گاه به نابودی همه کسانی که مخالف سرسخت سیاست ها و عملکردهای استخبارات و ارتش پاکستان در افغانستان هستند، اقدام خواهند نمود. در قدم نخست سران مجاهدین، دست آوردهای 14 ساله آخیر، فرهنگیان، نهادهای جامعه مدنی، زنان تحصیل کرده، هزارگان، اوزبیکان، تاجیکان، شیعیان غیر هزاره، غیرمسلمانان و... اقلیت های قومی کشور را توسط طالبان، گروه حقانی و داعیش از بین خواهند برد.
8- یکی دیگری از نتایج ننگین تفاهم نامه اطلاعاتی این بوده که مخالفین وهابیت و تروریسم را در تمام نقاط کشور سرکوب نموده و مکاتب «وهابیسم» را تحت نام مدارس دینی در سراسر کشور فعال خواهند نمود که مرکز تولید تروریسم جدید در برابر مردم ما و جهان خواهد گردید.
9- نفوذ و تسلط استخبارات پاکستان در افغانستان، باعث ایجاد و صدور تروریسم در هند، اوزبیکستان، ترکمنستان، تاجیکستان، قزاقستان، قرغیزستان، چین، ایران، چیچین، ترکیه، اروپا، امریکا و... سایر نقاط جهان خواهند گردید.
10- یکی دیگری از نتایج این تفاهم نامه ننگین اطلاعاتی این بوده که مناطق جنوبی و شرقی کشور ما را به آن سوی خط دیورند تجزیه خواهد نمود؛ یعنی همان طور که برخی از اقوام پشتون و بلوچ ما در آن سوی خط دیورند توسط امیرعبدالرحمن خان به هند برتانوی فروخته شد و تا کنون اسیر اند، این پشتون های افغانستان را نیز به شکل نوینی تحت اسارت جدید سردمداران فرعون خصال پاکستان قرار خواهند داد.
11- یکی دیگری از نتایج این تفاهم نامه اسارت بار این خواهد بود که استخبارات پاکستانی، دشمنی خویش را از خاک افغانستان علیه هندوستان سازمان دهی خواهد نمود.
12- با به قدرت رسیدن مجدد طالبان و سایر همفکران شان در حاکمیت سیاسی کشور، آن گاه افغانستان به عنوان ایالت پنجم پاکستان ساخته خواهد شد که این عمده ترین خواست حکومت، ارتش و استخبارات پاکستانی می باشد.
ناگفته نماند که اگر غرض تأمین امنیت اساسی، استقرار صلح و ختم جنگ تحمیلی از سوی پاکستان به طور صادقانه و عملی در افغانستان باشند؛ آن گاه قبل از امضای تفاهم اطلاعاتی، پیمان استراتژیک و سایر معاهدات دوستی بین کابل- اسلام آباد، پیش شرط های خواست های حقوقی ذیل مردم افغانستان توسط دولت پاکستان باید عملی گردند:
1- پاکستان در طی چهار دهه ی گذشته با تجاوز مری و نامری خویش بر خاک مقدس ما، ارتش نیرومند افغانستان را نابود کرد، حال باید تمام خسارات آن را به مردم افغانستان بدهد. تمام ساز و برگ نظامی کشور ما را که پاکستان ربوده است، باید به افغانستان برگرداند.
2- در جریان چهل سال آخیر صدها هزار هموطن بی گناه ما توسط عوامل پاکستانی و حتا جنرال پاکستانی در افغانستان به شهادت رسیدند؛ دولت پاکستان باید «خون بهای» این شهداء را برای وارثین آن ها در افغانستان بپردازد.
3- تمام خسارات مادی ( به خصوص ساختارهای زیربنایی) که توسط اجیران پاکستانی در این مدت به افغانستان وارد گردیده اند؛ باید ذریعه دولتمداران پاکستان به افغانستان پرداخته شوند.
4- زمامداران پاکستان از جنایات که در جریان چهار دهه ی گذشته به افغانستان وارد نموده اند؛ باید از تمام اقوام و مردمان کشور رسمآ «عذر خواهی» نمایند.
5- آبادات تاریخی کشور ما از سوی پاکستان به غارت برده شده، باید تمامآ به خصور ناظرین بین المللی به مردم افغانستان مسترد گردند.
6- مجسمه های تاریخ بامیان به فرمان استخبارات پاکستان و حامیان خارجی آن توسط طالبان منفجر گردیده و از بین برده شدند. جبران خساره این ثرؤت بشریت باید از سوی پاکستان عملآ صورت گیرد.
7- در طی این چهار دهه ی آخیر جنایات بزرگی از سوی استخبارات، ارتش پاکستان و تروریستان اجیر آنان تحت پوشش نام اسلام به مردم بی گناه و کشور بی دفاع افغانستان و به دین مبین اسلام وارد گردیده اند؛ دولت پاکستان باید همه را جبران نماید.
8- بیش از چهل هزار مدارس دینی با مصارف عربستان سعودی و سایر وهابیان به غرض تربیت «تروریستان» جهت انسان کشی در پاکستان فعالیت می کنند. مردم ما و جهان بشریت از دولتمداران پاکستانی جدآ می طلبند که این نهادهای تروریستی که در ظابر به نام دین اند، آن ها را کاملآ از ریشه نابود سازند.
9- دولت کنونی پاکستان باید با تضمین سازمان ملل متحد، ناتو، چین، روسیه، ترکیه، جاپان، جامعه جهانی، اتحادیه اروپا، اعلامیه اسلامی حقوق بشر اسلامی، میثاق های بین المللی و... به کشور افغانستان رسمآ تعهد بدهد که در آینده در امور داخلی مردم افغانستان مداخله نمی کند.
در صورت عملی شدن اساسی این 9 خواست مردم افغانستان از سوی دولت پاکستان بوده که آن گاه، مردم ما در مورد امضای تفاهم اطلاعات استخباراتی، پیمان استراتژیک و تعهدات دیگری با زمام داران پاکستانی تصمیم خواهند گرفت. در غیر آن، مردم ما و جهانیان هیچ گاه به حکام و دولت پاکستان اعتماد نخواهند نمود؛ زیرا گویند: «آزموده را آزمودن خطاست» کاملآ منطقی و عقلانی می باشند.
در فرجام:
تاریخ و مردم افغانستان، حد اقل از جمله کارنامه های ننگین شاه شجاع، امیرعبدالرحمن خان، نور محمد تره کی، حفیظ الله امین، ببرک کارمل، داکتر نجیب الله و... ملا محمد عمر را به رهبری استعمارگران انگلیسی، روسی، پاکستانی و... فراموش نکردند و نخواهند نمود. همچنان مردم ما و جهان بشریت؛ جنایات طالبان و جنرالان پاکستانی را به خصوص در کابل، شهر مزارشریف، تمام ولایات شمال کشور، بامیان و یکاولنگ هرگز از یاد نخواهند برد. مضاف برآن در جریان این 14 سال آخیر، جنگ تحمیلی از سوی دولت پاکستان و تروریستان تربیت شده ی آن در افغانستان بوده، تلفات جانی، خسارات مادی و معنوی فراوان را بر مردم کشور ما وارد آورده اند.
دیگر ضررهای نیز اند که با تحقق این تفاهم نامه ننگین نه تنها به سرنوشت آینده تمام اقوام ساکن کشور ما بازی بزرگی توسط دشمنان گوناگون داخلی و خارجی صورت خواهد گرفت؛ بلکه هویت تاریخی این خاک مقدس را نیز نابود خواهند نمود. پس تجارب بیش از نیم قرن ثابت نموده که سران پاکستان با مردم افغانستان هرگز صداقت نداشته و در آینده هم نخواهند داشت. از این رو، این تفاهم نامه نیز باعث اسارت نوین افغانستان نسبت به پاکستان خواهند شد.
حال همه اقوام کشور ما با شناخت خود از جمله از جنایات دولتمداران پاکستانی و عوامل آن طی این چهل سال آخیر در افغانستان بوده که این تفاهم نامه اطلاعاتی را بین کابل و اسلام آباد کاملآ تقبیح نموده و این را شبه توافق نامه های ننگین و فروخته شده ی خط دیورند، پنج ده و... به ضرر منافع ملی مردم افغانستان می دانند.
پس مردم افغانستان از سران حکومت وحدت ملی و همه طرفداران آنان جدآ می طلبند که این تفاهم نامه شرم آور و ننگین را هرچه عاجل تر لغو و از مشروعیت آن عملآ جلوگیری نمانید. و همچنان تمام ارگان های دولتی و به خصوص امنیت ملی، اردوی ملی و پولیس را از نفوذ و وجود جاسوسان کشورهای خارجی و خاصتآ از عوامل پاکستانی پاک سازی نمایند.
تاریخ: چهارشنبه 30 ثور 1394 خورشیدی برابر با 20 می 2015 میلادی /کابل
بالا
بازگشت