رضا خليلی
توهم صلح با طالبان از کابل تا دوحه
طالبان در پی نبرد های خونینی که میان گرو های مجاهدین رخ داد به قدرت دست یافته اند و توانستند بیشتر خاک افغانستان را تصرف کنند و سر انجام در پی حملات ایالات متحده آمریکاه به نابودی کشانده شدند و پس از گذشت حدودا 14سال حالا تمایل به نشت صلح آمیز دارند زیرا داعش را رقیب اصلی خود در خاک افغانستان میداند
نبرد طالبان با داعش
گروهی از اسلام گرایان افراطی موسوم به "دولت اسلامی"طی بیانه ای به رهبری ابوبکر بغدادی تشکیل ولایت خراسان را اعلام کردند منطقه گسترده ای که شامل افغانستان، پاکستان و بخش های از ایران و آسیای میانه می شود و اما طالبان افغانستان طی نامه ای به دولت اسلامی هشدار داده است که امیر آنها ملا محمد عمر است و خلافت ابوبکر بغدادی را نمی پذیرند که این نامه خود واکنش تند و تیز داعش را در پی داشت که ده عضو طالبان را در ننگرهار گردن زدند ، حضور
داعش "دولت اسلامی"زودتر از دولت تهدیدی برای طالبان بحساب می آید زیرا طالبان یکی از گرو های اصلی زد دولت در افغانستان بشمار میرود.و با روی کار امدن دولت اسلامی تضاد هایی میان این دو گروه ایجاد شده است که پیامد های ناگواری به همراه داشته و دارد.
هدف طالبان ...
مگر نه اینکه طالبان خود را پیرو دین حضرت محمد "ص" میدانند دینی که کفار را با آغوشی باز پذیرا بود ،دینی که دشنام ها را ناشنیده میگرفت و دست دوستی و برادری دراز میکرد دینی که در صلح طلبی و برادری بی همتاست.
پس اگر این چنین است طالبان کیستند ؟ جز یک عده اسلام گرایان افراطی که افغانستان را به میدان نبرد برای قدرت خویش مبدل ساخته اند و حالا هم که به بیشتر ولایت های ولسوالی قندوز دست یافته اند که خود نگرانی های بی شماری را متوجه این ناحیه ساخته است که شاید پایگاه این گروه در افغانستان در آینده نه چندان دور باشد.پایگاهی که شاید شاهد نبردی باشد که کودکان و زنان را به خاک خون میکشند برای قدرت بر سر سرزمینی که خون های گرانبهایی را به خود دیده تا از استعمار بیرون بیاید.
و اما صلح
پس از گذشت تقریبا 14 سال شاید طالبان هم به این نتیجه کلی رسیده باشند که صلح با دولت بهترین گزینه ممکن است و اینکه شاید این جنگ دیگر دستاوردی برای آنان ندارد و حالا هم که داعش به عنوان رقیب اصلی طالبان در صحنه حاضر گردیده است...
نشست های طالبان با دولت افغانستان در اسلو،دبی ،نوحه ؛هرچند این نشست ها رسمی نیستند ولی همواره امید هایی را در دل زنده می کند که شاید گروه تند رویی که افغانستان را به تباهی کشاند یکبار دیگر در زیر یک پرچم روابط صلح آمیزی داشته باشند .
بالا
بازگشت