آقای رئیس جمهور!
لطفاً معاش سه ماهۀ ما را که مفقود شده است،
دریابید!
مردم افغانستان به آرزوی آوردن تحول و دگرگونی
مثبت بر ساختار های زیربنایی کشور، به پای صندوق های رأی رفتند تا زعیم ملی
کشور را بر اساس شایسته سالاری، تعهد و تخصص انتخاب نمایند و صفحۀ جدیدی را با
وحدت افکار در جهت آوردن اصلاحات، شفافیت، حسابدهی و حکومتداری برازنده ورق
زنند.
در خصوص، ما کارمندان عادی ریاست جمهوری که آرمان
های دیرینه و به حقیقت نپیوستۀ مان آغاز اصلاحات و استحکام شایسته سالاری در
زیربنا ها بوده است، باورمند تغییر در ساختار های بدوی و کلاسیک بوده هر حرکت
مثبت شما را حمایت میکنیم. آرزو داریم شما منحیث رئیس جمهور که خود اهل قانون،
نظم و تخصص هستید، قبل از همه بی نظمی های دفتر ریاست جمهوری را بر طرف ساخته و
سرچشمه را پاک سازید. کوشش نمائید همانند رئیس جمهور کرزی توسط حلقۀ آتشی
محاصره نشوید و به تک تک کارمندان تان و مردم افغانستان رسیدگی نمائید.
جا دارد قبل از اینکه کارکرد های چند ماهۀ رئیس
دفتر تان را نقد نمائیم از پیشرفت های سازندۀ ایشان نیز یاد آور شویم. هرچند
ادغام آنی ریاست عمومی اداره امور با ریاست دفتر ریاست جمهوری چالش هایی را به
همراه داشته است، اما مدیریت پیچیدۀ این دو ریاست عمومی توسط آقای رحیمی در
بعضی موارد قابل تمجید است. جدیت، پشتکار، آوردن نظم در حاضری کارمندان،
جلوگیری از مصارف بیجا، راندن چاپلوسان و رایج ساختن گزارش دهی و گزارش گیری
بصورت هفته وار را میتوان آغاز شفافیت و حسابدهی خواند. ولی ضعف هایی نیز تا
هنوز وجود دارد که نباید دامنگیر ریاست جمهوری باشد
و کارایی شخص اول مملکت را زیر سوال برد؛ دوگانگی
در برخورد با کارمندان جدید و کارمندان اسبق، ریاست های موازی بگونۀ چندین دفتر
مطبوعاتی، مثل دفتر سخنگوی، ریاست مطبوعات و مرکز رسانه های حکومت، نیاوردن
توازن در معاشات کارمندان که از منابع مختلف پرداخته میشود (تعدادی، پی آر آر؛
تعدادی سوپر اسکیل، تعدادی امتیازی و تعدادی هم UNDP
و UNOPS) و
مشکلات دیگری که بنام کارمندان کمپاین و غیر کمپاین دامن زده میشود.
آقای رئیس جمهور! ما کارمندانیکه خارج از حلقۀ
کمپاینران شما هستیم و بنابر رعایت قانون که کارمند دولت بودیم، نتوانستیم به
شما کمپاین کنیم، چه گناهی داریم که به برخورد های نامتجانس روبرو میشویم؟
آنانیکه ریاست جمهوری را چور و چپاول کردند، معلومدار بودند و با اولین قدوم
شما در ارگ، یا رانده شدند! یا به خارج پناه بردند و یا هم به خانۀ رئیس جمهور
پیشین! ولی آنانیکه در پُست های سیاسی نبوده اند و در حکومت گذشته نیز بر اساس
ظرفیت و کارایی شان اجرای وظیفه نموده اند، امروز به جرم نامعلوم مدت سه ماه
است که از معاش محروم اند. ما کارمندان ردۀ سوم و
چهارم که بجزء کار و فعالیت مصروفیت دیگری نداشته
ایم، در دوران رئیس جمهور کرزی از معاش سوپراسکیل و CBR
و اضافه کاری که قانوناً از طریق اصلاحات اداری
اجرا میشد، محروم شدیم و بجای این همه، نامهای ما را در لست امتیازی گرفتند تا
منحیث سپر انسانی استفاده شده و در پهلوی ما برای خود شان معاشات دوصدهزاری و
سه صدهزاری بگیرند، درحالیکه آنچه به ما کارمندان داده میشد، به مراتب کمتر از
CBR و سوپراسکیل بوده است.
جناب رئیس جمهور! اینکه در پیش چشمان شما، مدت سه
ماه، یعنی تمام زمستان معاش (حقوق) صدها کارمند تان پرداخته نشده است، خبر
دارید؟ این کارمندان نه در کدام گمرک هستند تا دزدی کنند و نه در کدام څارنوالی
تا رشوه بگیرند، اینها کارمندان ردۀ سوم و چهارم (قوای کار) اند که معاش شان از
یک ماه به ماه دیگر پس انداز نمیشود.
بنابرین، مشورۀ وطندوستی اینکه اگر میخواهید آب
را از سرچشمه تمیز سازید و تهداب را مستحکم کنید، نخست از همه حقوق سه ماهۀ
کارمندان تان را پرداخته، معاشات تمام کارمندان ارگ را از یک منبع واحد توازن
بخشید. سپس طبق شعار هایتان بگونۀ واقعی آن، کار را به اهل کار سپرده اصلاحات
ساختاری و زیربنایی ملی را از ارگ پیاده نموده، الگو برداری کرده و به بیرون
انتشار دهید.
با احترام
کارمندان غیر سیاسی ریاست جمهوری'
بالا
بازگشت