8 مارچ 2016
بمناسبت گرامیداشت از 8 مارچ روز همبستگی بین المللی زنان
درست 108 سال قبل از امروز در هشتم مارچ زنان کارگر نیویارک در یک فابریکه بافندگی ( نساجی) برای اولین بار بخاطر کسب حقوق شان به یک اعتصاب هدفمند دست زدند. این حرکت که سرآغاز یک مبارزه اجتماعی زنان بخاطر کسب حقوق مساوی شان بود ، در ادامه تحرکات مشابه به یک حرکت خود جوش زنان در مبارزه بخاطر کسب حقوق شان تداوم یافت وچنانچه در یک شعر معروف زمان ( نان و نسترن) بیان گردید، با پیشنهاد یکی از مبارزان اجتماعی از کشور آلمان ( کلارا زیتکن) در کنفرانس زنان سوسیالیست ( کوپن هاگن 1911) هشتم مارچ روز همبستگی بین المللی زنان جهان اعلان گردید که هدف بیسج توانائی زنان در مبارزه مشترک شان بخاطر کسب حقوق مساوی با مردان و مبارزه بر ضد تبعیض جنسی زنان در حیات اجتماعی بوده است. هشتم مارچ در سال 1978 از جانب ملل متحد بحیث روز همبستکی بین المللی زنان جهان به رسمیت شناخته شده شد.
این روز که در اکثریت کشور های جهان بخاطر ارجگذاری از مبارزه تاریخی زنان به خاطر کسب جایگاه وزین اجتماعی و تضمیمن های قانونی آن به تجلیل گرفته میشود و با محافل شادی آفرین استقبال میگردد، در کشور ماتم زده افغانستان لست ارتکاب جنایات بشری توسط بنیادگرایان عقبگرای قرون اوسطائی و تسلط فرهنگ عقب مانده در سطح بربریت بر ضد زن و دختر افغان طولانی تر میگردد و کشور افغانستان ، به مانند سوریه، به ماتم خانه ارتکاب شدید ترین جنایات بر ضد انسان و انسانیت تبدیل گردیده که زنان " نصف وجود جامعه " بزرگترین قربانی این جنایات اند.
هنوز درد جنایت "بزرگ" در برابر جسد در هم کوبیده شده و سوختانده شده فرخنده شهید در دلها تازه بود که رخشانه ئی در زیر پارچه سنگ های وحشیان ، زیر نام دین و جهاد بر سر و روی و سینه این مظلوم در ولایت بادغیس کوبیده میشود. رخشانه که از زیر باران سنگهای سنگسار کننده گان فقط یک ناجی اش را مظلومانه صدا میزد که آن " مادر" بود ولی این مادر ناتوان میتوانست به حالت مظلومانه دخترش فقط اشک بریزد. دختری دیگری باز به حکم جاهلان فی الارض در کندوز سنگسار میگردد، دختر خورد سالی دیگری در ولایت بلخ توسط ملا امام مورد تعرض و خشونت جنسی قرار میگیرد، دختر 13 ساله در ولایت تخاز به مانند یک جنس در حضور صد ها مرد وحشی و تشنه غرایض شهوانی در معرض لیلام قرار میگرد ، بینی چندین دختر و زن جوان در ولایات مختلف وحشانه با تیغ بریده میشود. عمال وحشی داعشی – طالبانی در ادامه جنایات خوفناک و نا بخشودنی شان بر ضد ملت و مردم بی دفاع حتی با قتل و کشتار ژورنالستان زن در شهر کابل دست زدند و مهر سیاه را بر پیشانی شان یکبار دیگر کوبیدند و صد ها جنایات دیگر.
تداوم نقض حقوق زن و ارتکاب جنایات شدید در برابر زنان و دختران افغان بدون شک ناشی از بقا و تداوم دولت فاقد اختیار و در عمق فساد فرو رفته افغانستان ، تسلط حکام بی اراده و نا کارا در ساختار های اورگانهای محلی قدرت و اداره دولتی ، دستگاه ضعیف عدلی و قضائی در ولایات کشور و حتی زمینه سازی چنین جنایات خوفناک در تبانی با دستگهاه های عدلی و قضائی و دیگر نهاد های حراست حقوق و مصئونیت اجتماعی و مدنی شهروندان صورت میگیرد.
تبلیغات سازمانیافه دلالان دین که از عقب میکروفون ها بر ضد حقوق زن و همه ارزش های قانون اساسی قانون مدنی کشور صورت میگیرد و در عمل جنایات وحشیانه ضد انسان و انسانیت و تبعیض جنسی را که ناشی از عقب مانده گی فرهنگی جامعه و تسلط روان مرد سالاری اند، آگاهانه رنگ و روی دینی و مذهبی میدهند و هر باری با توحش و بربریت چهره ضد انسانی و ضد مدنی شانرا به نمایش میگذارند و تعرض به شرف و حیثیت و آزادی انسان را به خواست و بنیاد گرایانه خویش مشروع میدانند ولی در مقابل این عاملان وحشت، دهشت و بربریت با استفاده از فرصت های داده شده توسط حکام ضعیف و بی اختیار دولت و حکومت، قانون اساسی ، قوانین جزایی و مدنی و اعلامیه یی جهانی حقوق بشر و میثاقهای ناشی از آنرا به اوراق سیاهی جنایات شان معاوضه مینمایند.
انجمن حقوقدانان افغان در اروپا در این مقطع حساس مبارزات مدنی زنان و دختران را که محصول اراده و مسئولیت پذیذی زنان و دختران با عزت وطن و یک جهش بزرگ اجتماعی میداند ، از آن حمایت مینماید. تبارز اجتماعی و مدنی بزرگ زنان در حادثه قتل فرخنده شهید، به شانه کشیدن جنازه شهیدان وطن مانند فرخنده و ژورنالستان تلویزیون طلوع ، ساختمان منار یادبود از حادثه قتل فرخنده و دیگر برامد های سیاسی ، اجتماعی و مدنی زنان محصول شکل گیری جنبش های تغیر و تحول اند که نسل پر افتخار نوین و آینده ساز کشور یعنی نسل جوان علم بردار این جهش امید بخش اجتماعی است.
رهبری انجمن حقوقدانان افغان در اروپا ضمن اینکه خود را در این جهش سازنده اجتماعی زنان کشور شریک دانسته و از آن حمایت مینماید ، روز هشتم مارچ ، روز همبستگی بین المللی زنان را به همه زنان و دختران با همت ما در داخل و خارج افغانستان ، منجمله حقوقدانان هم مسلک ما و اعضای محترم انجمن حقوقدانان افغان در اروپا تبریک و تهنیت میگوید وتاٌمین امید های بزرگ شان را در کسب و تحکیم حقوق کامل شان آرزو مینماید.
" زنده باد امید
از ازحام این همه ظلمت بی عصا چراغ را هم از من گرفتند اما دیوار به دیوار از لمس معطر ماه بسوی در این خانه باز برگشتم . " پس زنده باد امید" .
در تحمل بیتاب تشنگی، میل به طعم باران را ازمن گرفتند اما من شبنم به شبنم از دعای عجیب آب به پایان دریا رسیدم. " پس زنده باد امید" .
چراغها، چشم ها، کلمات، باران و کرانه ها را از من گرفتند، همه چیزرا حتی " نا امیدی " را.
" پس زنده باد امید"
بااحترام
هیئت اجرائیه
انجمن حقوقدانان افغان در اروپا
بالا
بازگشت