غلام سخی ارزگانی
اماکن مقدس باید از وجود فالبینان و تعویذ نویسان پاک سازی گردند
سوگمندانه که مردم افغانستان حتا در این قرن 21 هم در فقر گوناگون اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی مبتلا و به خصوص در پائین ترین سطح آگاهی دینی نیز قرار دارند. برای این که زمام داران قبیلوی گذشته کوچک ترین قدمی را در جهت آموزش اساسی دینی، تعلیم عصری، توسعه اجتماعی، رشد اقتصادی، شگوفایی فرهنگی و بلوغ شعور سیاسی مردم مظلوم کشور ما نگذاشته اند. از همین رهگذر است که مردمان افغانستان از جمله در بستر بیش از چهار دهه آخیر در کام ویژه ی خون و آتش می سوزند و جان می دهند. به سخن دیگری، افغانستان مرکز تروریسم و رقابت جنگ های نیابتی بیگانگان آزمند گردیده است.
در این رابطه شهادت خانم فرخنده که دو روز قبل از سال جدید خورشیدی در مکان مقدس در مسجد شاه دوشمشیره به تحریک یک تعویذ نویس در زیر حملات وحشیانه افراد بی خبر از خدا، دنیا، انسان و قانون جان را به حق سپرد. و این یک حادثه نهایت غیر انسانی و غیر اسلامی بود که حتا جهان را نیز تکان داد. اگر مدیریت مسجد شاه دوشمشیره به دوش عالمان شایسته دینی و تحت نظارت دولتی می بود، با یقین کامل که جای فالبینان و تعویذ نویسان ددخصال در آن نمی بود و خانم فرخنده هم با بهانه سوزاندن قرآن توسط انسان های حیوان صفت با فجیع ترین شیوه کشته و سوزانده نمی شد.
قبل از همه تأکید می نمایم که قاتلین خانم فرخنده باید به صورت قانونی به شدیدترین مجازات محکوم گردند، تا عبرتی برای دیگران باشد که در آینده چنین حادثه غیر انسانی و ضد اسلامی هرگز رخ ندهد. مضاف برآن، یکی از وظایف مبرم دولت این است که تمام امکان مقدس را در سراسر افغانستان از وجود فالبینان، تعویذ نویسنان و سایر مسلمان نمایان پاک سازی نموده و از جمله مساجد، تکیه خانه ها و سایر امکان مقدس با اجازه رسمی دولت جمهوری اسلامی افغانستان فعالیت نمایند و همچنان همیشه تحت نظارت دقیق نیروهای امنیتی دولت قرار داشته باشند.
علاوه برآن، مدارک دینی ملاامامان مساجد باید معتبر باشند و طبق قوانین نافذه ی کشور باید مشروعیت پیدا کنند. و همچنان ملاامامان مساجد از سوابق نیک، اخلاق اسلامی، روش پسندیده اجتماعی و شایسته در بین مردم برخورد دار باشند. تمام حیات و حرکات ملاامامان باید تحت نظارت دقیق نیروهای امنیتی کشور قرار داشته باشند، تا از نفوذ کشورهای خارجی و فرعونیان زمان در امان باشند.
اگر یک نهاد دینی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، صنفی وغیره بدون اجازه دولت فعالیت نمایند، باید عاملین آن طبق قوانین نافذه ی کشور بلادرنگ مجازات گردند.
طبق گزارش تخمینی آقای فیض محمد عثمانی بیش از یک صد و پنجاه هزار مسجد در کشور وجود دارند که تقریبآ پنجاه هزار آن راجستر شده و مصارف ملاامامان از سوی دولت پرداخته می شود. متباقی بدون اجازه دولت می باشد که احتمال فعالیت های تروریستی و اعمال غیر شرعی نیز در آن ها وجود دارند. در ضمن، مدارس دینی که تحت نظارت دولت فعالیت نداشته باشند، بازهم احتمال فعالیت های غیر اخلاقی، ضد قانونی و نظایر این ها در آن ها می روند. چنانچه از انتقادات برخی از نمایندگان در ولسی جرگه شنیده شد که مکررآ بالای دختران و حتا اطفال تجاوز جنسی در برخی از مساجد کشور صورت گرفته؛ ولی مقامات دولتی در مورد هیچ اقدام نکرده اند.
از سوی دیگر، بارها از ورای رسانه گزارش داده شده که تعداد تروریستان در قبای دین در مساجد به نام ملا فعالیت می کردند که گرفتار شدند؛ ولی مجازات قانونی شان از سوی دولت مداران قبلی و کنونی هم معلوم نشد.
تا زمانی که دولت مداران وحدت ملی کنونی با مسؤلیت قانونی و دینی خویش؛ همه دلالان دینی، نیمچه ملاها، جاسوسان بیگانه و امثالهم را که در مساجد، تکیه خانه ها، زیارت ها و سایر مکان های دینی شناسایی می کنند، پاک سازی نکنند، بازهم بازار فالبینان، تعویذ نویسان، دین فروشان، عوامل خارجی و همه دشمنان مردم ما در آن ها گرم خواهد بود. بهتر خواهد بود که از چنین اشخاص دین فروش تضمین اساسی گرفته شود تا در آینده حتا به طور مخفی هم در چنین فعالیت غیرقانونی، غیردینی و ضد مدنی دست نزنند.
تا جای که مشاهد می گردد، یک عده ملانماها با رقابت منفی با یک دیگر از احساسات پاک دینی و مذهبی مردم استفاده برده و بدون اجازه رسمی دولت، از پول مردم عامه مساجد را اعمار کرده و از آن بهره برداری های سیاسی، اقتصادی، جنسیتی و سلیقوی می کنند. قرار برخی از روایت ها، همچو مساجد غیر قانونی مقر مطمین جاسوسان بیگانه و لواطت نیز می باشند.
در بسا از اماکن مقدس، مردم عامه به نام دین، تحمیق می شوند. به صورت مشخص، در طی بیش از چهار دهه اخیر است که وهابی ها در پوشش مدارس دینی، مساجد و سایر نهادهای فرهنگی وغیره از دورترین نقطه کشور تا کابل فعالیت می کنند؛ ولی جناب حامد کرزی و دولتمدارانش در جریان 13 سال حاکمیت خویش در زمینه کوچک ترین اقدام قانونی و مدنی را ننمودند. و در همین رابطه نیز است که تروریستان از سوی استخبارات پاکستان، سلفی ها و سایر دشمنان مردم افغانستان همواره مورد حمایت قرار گرفته و جنگ را بالای افغانستان تحمیل نموده اند. افزون برآن، حال این همین طالبان بیرق سفید خود را به سیاه مبدل نموده و اکنون تحت عنوان «داعش» قبل از همه در مناطق پیروان اهل سنت در افغانستان فعالیت را آغاز نموده اند. ناگفته نماند که از جمله، 31 گروگانان هزاره یکی از نتایج فعالیت های طالبان دیروز و داعش امروز در مسیر راه قندهار- کابل می باشد که تا کنون از نوشت آنان خبری نیست. قرار گفته مسافرین، اختطاف و گروگان گیری مردم هزاره در مسیر را ه های ولایات از سوی طالبان داعش شده به شدت ادامه دارند و دولت در تأمین راه ها توجه جدی و عملی نمی کند.
از آن جای که اکثریت مردم در یک فقر ویژه اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی به سر می برند و از این لحاظ همواره شکار دین فروشان و دلالان دینی شده و به نام دین و مذهب در اسارت این چنین افراد معامله گر و ارتجاعی قرار می گیرند.
خلاصه این چنین امکان مقدس در سراسر کشور نهایت بی شمار اند که در خدمت اساسی مردم نمی باشند. دولت باید این امکان را مورد بازرسی و نظارت قانونی قرار دهند تا برای مردم مصبیت آفرین نگردند.
تمامی امکان مقدس و به خصوص مساجد، تکایا، زیارت ها، خانقاها و نظایر این ها باید تحت نظارت قطعی نیروهای امنیتی، قضای و عدلی دولت جمهوری اسلامی افغانستان قرار داشته باشند، تا از وجود دکانداران دینی و ملا نماها در امان باشند.
یکی از وظایف عمده دولت باید این باشد که زمینه های آموزش اساسی مدنی، دینی، اخلاقی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی را بر مبنای قوانین نافذه ی کشور برای تمام فرزندان این خاک مقدس عملآ آماده سازند تا مردم با زیربنای علم از دین آگاهی بنیادی را به دست آورند و فریب دشمنان را نخورند. دیگر این که اجازه تأسیس امکان مقدس از یک طرف با توجه با توانمندی بودجه دولت و از طرف دیگر طبق نیازمندی مبرم جامعه فعالیت کنند تا از آن ها استفاده اساسی در خدمت مردم شده بتواند.
در ضمن، تمام رسانه ها، نهادهای دینی، صنفی، فرهنگی، سیاسی و ... دولتی باید برای مردم آگاهی دهند تا اسلام را از چنگ معامله گران دینی نجات دهند و مردم بر گوهر دین به طور اساسی مسلط گردند.
اگر دین با زیر بنای دانش و خرد از چنگ روحانیون نماها، تعویذ نویسان، فالبینان، افراط گرایان دینی و سایر دلالان مذهبی در سراسر افغانستان از سوی دولتمداران کنونی نجات پیدا نکند؛ جامعه ما هرگز به طرف کثرتگرایی، عدالت اجتماعی، برابری، شگوفایی اقتصادی، بالندگی اجتماعی، غنای فرهنگی، بلوغ سیاسی، آگاهی دینی، استقلال ملی، ایجاد وحدت ملی، ملت سازی عصری، دولت سازی مستقل ملی و تحقق نظام مردم سالاری به جلو نخواهد رفت.
تاریخ: یکشنبه 9 حمل 1394 خورشیدی برابر با 29 مارچ 2015 میلادی / کابل
بالا
بازگشت