بنیادساز وبنیادکن ما

زمانیکه امریکا درسال 2001میخواست برکشورمایورش بیاورد باتطمیع پولی چوچه های اخوان الشیاطین ازراه زمین تعرض راآغاز وازطریق هوا از میدان هوایی ماناس –  وضربه های عمده ی شانراازمیدانْ شمسی کویته ی پاکستان ومیادین دیگر این کشورعلیه ماشروع نمودند ، ولی قبل از حمله یانکی ها،پاکستان با قبول سه شرط میادین هوایی  خودرادراختیار امریکا قرار داد وامریکا هم قبول نمود.

الف : امریکا نباید اردوی افغانستانرا تجهیز نماید.

ب   : امریکا نباید دراعمار بندهای آب به افغانستان کمک نماید – زیراقسمت عمده ی آب بالای ما خشک خواهد شد.

ج : به افغانستان موقع مساعدنگرددتاروابط دوستانه ی عمیق باهندداشته باشد (اسنادیکه نزد وحید مژده موجودهست)

هموطنان ماشاهداندکه درطول14سال نه قوای مسلح ما تجهیز شد – نه کمکی درعرصه ی مهارنمودن آبهاصورت گرفت ونه هم روابط مابادولت دوست همیشگی ونهایت مهربان ، هندوستان قوی ترشد ،برعکس درین اواخرسعی شد تاضعیفترگردد.

برعلاوه یگانه علتی که جنگ درافغانستان ختم نمیشود ، درینست که اخوان الشیاطین هم به میخ میزنند وهم به نعل ، اگرسرشان نزدامریکا ، داعش وطالب است ، بیخ ایشان دردولت موجود وچون موریانه دولت را ازداخل هم تخریب دارند.

  میپردازم به معرفی دشمن ایکه تیشه به ریشه ی ما میزند ودوست دیرنه ومهربان که همیشه مارا مددرسانیده:

روزیکشنبه ی گذشته درکشور به خصوص درولایت هرات عید ملی بود – بعدازمدتها خنده برلبان هویدا ،  درستدیو م ملی هرات اتن وپایکوبی برپا ،  انهم بخاطرآبگیری بندسلما،  که داشت حیثت آب حیات را بمردم هریوا ،  دربلندی های قبل از بند دردامنه ی کوه بابا اب هریرود رقصیده – رقصیده بطرف بند میآمد ـ فضای درخشان وسرسبزولسوالی چشت شریف هرات درخشش روز عید راداشت – روزی متفاوتی ازروزهای دیگر.

آری ! ساخت زیربنایی یک کشور،حیاتی ترین مسله برای مردمانش هست – اعماربند سلمای هرات که باکمک سه صد میلیون دالری کشوردوست هند آغاز وبه اکمال رسید وهمچنان به آب گیری خود آغاز نمود از جمله مهمترین پروژه برای مردم این والا میباشد  ، علاوه برآن شمه  ی از کمک های انسانی هندیها رادرین گزارش عینی خدمت شما عزیزان اراییه میدارم :

سال پارسفری کاری داشتم به ولسوالی چشت شریف ولایت هرات ، منظرزیبای ولسوالی سرسبز چشت بامستی خروشان دریای هریرودبرایم دل انگیز ودلربا بود – ازآن هم تحیرکننده قصه های اهالی قریه ی کفتران ولسوالی که درحومه ی بند سلماقرارداشت ، بیشتر توجه مرا بخود جلب کرد – خوردوکلان ریش سفیدوجوان در وصف شخصی بنام (شکتی) بودند ، من متعجب این بودم که این اسم اصلاٌ هندیست – چرا ؟ زبانزدعام وخاص است ـ آنهم دریاد آوری نیکی های این انسان والاسرشت -.

آن یکی میگفت (شکتی بیماردرحال مرگ مرادرناوقت شب تداوی نمود – محاسن سفیدی حکایه داشت که شکتی پل قریه رااعمارنمود ، آن دیگری میگفت شکتی برایش کمک نقدی نموده وبعد آن دیگری سخن اوراقطع وگفت ( به من مواداولیه ی ضروری را که درفاقه قرارداشتم ، رساند)

بلاخره از همه مهمترکه ملای مسجد میگفت به تنویر مسجد پرداخت – تعجبم زیادترشد درحالیکه به وجد آمده بودم پرسیدم – این اسم که هندیست – این شخص نیکوسیرت کیست ؟ جواب یافتم :

شکتی مدیرساختمانی بندسلما هندی است که باپیروی ازشعار{گفتارنیک – پندارنیک – کردارنیک} به

این اعمال شایسته میپردازد.

لعنت برآن اخوان الشیاطین ایکه اهل هنود بومی ماراازداشتن یک چوکی درپارلمان محروم ساختند برای این اخوان الشیاطین درافغانستان رهبرانی چون اتاترک والسیسی میزیبدتابنیادشانرابرکند مانند آنکه امریکابنیادضیاءالباطل (مربی اخوان الشیاطین)راباانفجاریک هواپیما درسال1984کند وباخاکدان خاک برابرش ساخت.

 آنهاییکه یک چوکی را درپارلمان افغانستان برای اهل هنود نمیخواهند ،ازهمان چوچه های ضیاءالباطل اند که هراس دارند مبادا منازل اهل هنودرا که درکارته پروان غصب کرده اند ازدست شان برود.

 عبدالرووف لیوال