حقیق
22 حمل 94
توجه به امنیت غذایی یک ضرورت مبرم است
خبرگزاری باختر به نقل از گزارش سازمان غذایی و کشاورزی سازمان ملل متحد ( فائو ) میگوید : افغانستان پیشرفت قابل ملاحظه ای درتامین امنیت غذایی نداشته است و بر اساس آمار ارائه شده مسوولان صحی هفتاد درصد جمعیت کشور فاقد امنیت غذایی هستند. آمار هایی که ازسوی مسوولان صحی افغانستان ارائه شده است، نشان میدهد که نزدیک به هفتاد درصد جمعیت افغانستان فاقد امنیت غذایی هستند.
یافته های این سازمان نشان میدهد که بیشتر از 50 درصد کودکان زیر پنج سال در افغانستان از اختلال رشد رنج می برند و بیشتر از 30 درصد آنها کمبود وزن دارند که این هردو ناشی از عدم تغذیه سالم و مناسب است .براساس همین برآوردها وضعیت ساکنان 15 ولایت افغانستان بحرانی ووضع ساکنان 17 ولایت دیگر زیر فشار توصیف شده است.
باید گفت فقر ،گرسنگی و فقدان امنیت غذایی برای افغانها خطر جدی تر از جنگ است که از آن به عنوان بحران خاموش یاد میشود.
اینهم درست است که جنگ وناامنی مشکلات زیادی را دامنگیر مردم کشور نموده است ولی نبود اقتصاد خوب بدتر ازجنگ مردم مارا رنج میدهد که ضرورت است دولت برای بهبود وضعیت اقتصادی و تأمین مواد غذایی مردم تلاش بیشتر نماید.
زنده گی آسوده حق هر انسان است ، افغانها هم حق دارند که مانند مردم کشورهای دیگر جهان زنده گی نمایند. بدبختانه هم اکنون دربین کشورهای دنیا افغانستان ازنگاه اقتصادی و تأمین مواد غذای برای مردم درجایگاه پایینی قرار دارد، که گزارش اخیر سازمان خوراکی جهان دال براثبات ادعای ماست . باو صف آنکه طی سالهای گذشته ده ها کشور به شمول کشور های بزرگ اقتصادی ادعا ی کمک به افغانستان را نموده اند ، ولی تاجاییکه دیده میشود این کمک ها درشد اقتصاد کشور آنچنان که لازم بود مشهود نبود وافغانستان بازهم درپایین ترین سطح اقتصادی وپیشرفت دربین کشورهای جهان قرار دارد.
ولی باید دانست که این تنها جامعه جهانی نیست که مکلفیت دارد افغانستان را بسازد. هرکشور منافع خود را دارد وهیچ کشور بخاطر منا فع ما وکشور ما کمک نمیکندتا منافع خودشان درنظر نباشد. این خود افغانها هستند که کشور خود را باید بسازند. وازمشکلات جلوگیری نماییند، پس دولت وحدت ملی باید بجای اینکه مصروف درمسایل فرعی باشد به امور اساسی که خواست مردم ازحکومت است توجه نماید..
سیاسیون افغانستان باید از اختلافات سلیقوی و گروپی بخاطر منافع ملی کشور درگذرند وصادقانه جهت تأمین ثبات دایمی وسراسری درکشور کار نمایند. ادارات و سیستم های کنونی باید فرصت را ازدست نداده به کارعادی خود دوام داده و پروسه پیشرفت اقتصادی کشور را درالویت خود قرار دهند.
گزارش اخیر سازمان غذایی ملل متحد بسیار تکان دهنده است درصورتیکه 70 فیصدمردم کشور امنیت غذایی نداشته باشند هرگز امنیت درکشور تأمین نخواهد گردید ودلیل آن نیز نزد کارشناسان رو آوردن مردم به جنگ واعمال خوشونت آمیز به خاطر بدست آورد تأمینات اقتصادی خواهدبود.
هرگاه مردم کار داشته باشند ونیروی جوان کاری ما مصروف باشند مردم به جنگ وتامین مایجتاج خود از اینطریق رو نخواهند آورد.
چند قبل زمان که هیات بلند رتبه عربستان سعودی به افغانستان سفری داشت و ضمن آن گفتگو برسر فرستادن صد هزار افغان بخاطر کار به این کشور مورد بحث بود کارشناسان اقتصادی را امیدوار ساخت که افغانستان از اینطریق خواهد توانست بیشتر از صد هزارافراد خودرا مصروف کار خواهد نمود که درنتیجه مزد کار آنها ده ها هزار فامیل بی بضاعت درداخل کشور را ازنگاه اقتصاد ی تأمین خواهد نمود. که امیدواریم این هدف برآورده گردیده وهموطنان ما بتوانند د رکشور عربستان سعودی مصروف کار گردند. دولت نه تنها درمورد فرستاد ن این عده افغانها به عربستان سعودی کارجدی نماید با کشور های دیگر خلیج و کشورهای از نگاه اقتصادی پیشرفته تر نیز قراردادهای را مبنی بر فرستادن قوای بشری به امضا رساند .
هچنان دولت مکلف است تا با براه انداختن پروژه های داخلی ، تشویق سکتور خصوصی، فعال نمودن راهای ترانزیتی ، عملی شدن پروژه تاپی ، آغازعملی کار کان مس عینک وآهن حاجیگک وبا بکار انداختن ده ها فعالیت اقتصادی داخلی اسباب کار برای مردم را مساعد سازد. همچنان مشکل غذایی تاحدودزیاد باید از راه رشد عواید زراعتی داخلی حل گردیده ودرزمینه به رشد زراعت وآبیاری ، مالداری وجنگلداری توجه بیشتری صورت گیرد.