حقیق
30 جوزا 94
فقر ومحرومیت دشمن اصلی مردم افغانستان
رییس جمهور کشور اخیراً ضمن پیام شان بمناسبت ماه مبارک رمضان گفته اند" که جنگ های تحمیل شده کنونی مانع می شود که مستقیماً به سراغ دشمن اصلی این وطن که فقر و محرومیت است برویم. مصارفی که اکنون صرف مقابله با جنگ افروزان می گردد، می توانست صرف مقابله با فقر و ناداری گردد، و آبادی بیشتر و انکشاف گسترده تر را به دنبال داشته باشد. جنگ کنونی سبب می شود که فقر تداوم یابد، عرصه صحت آسیب ببیند، و حکومتداری خوب با موانع و مشکلات روبرو گردد."
درطول درحدود چهار دهه گذشته متاسفانه بیشترین توان اقتصادی کشور صرف جنگهای ناخواسته برای افغانستان گردید، طی این مدت نه تنها اینکه ما ازساختن زیربناهایی اقتصادی اساسی محروم ماندیم که بیشترین عواید ما برای مصارف جنگ اختصاص داده شد، چون جنگها طولانی شد ودراین مدت هردولتی که بمیان آمد بیشترین بودجه دولتی را به بخش امنیتی ودفاعی بمصرف رسانید وباقی بخش ها از آن بی بهره ماند. هرچند بعد از تشکیل دولت موقت درافغانستان کشورهای زیاد نیز به افغانستان درعرصه های مختلف کمک نمودند ولی بنابر وجود جنگ وناامنی این کمکها هم زیاد دربخش های زیربنایی به مصرف نرسید تا ما میتوانیستم اقتصاد خود را به پا ایستاده نماییم .
نکته مهم که رییس جمهور کشور دراین پیام به آن اشاره نموده است شناخت دشمن اصلی این وطن همانا فقر ومحرومیت است که برای زدون آن هرچه زود که میشود باید توجه صورت گیرد. بدون شک فقر ومحرومیت زمان از بین میرود که اقتصاد کشور بهتر گردیده باشد واقتصاد هم وقتی رشد مینماید که درکشور بجای جنگ صلح وآرامش مستولی باشد .
یکی از پیام های مهم ماه مبارک رمضان صلح وباهمی وگذشت وبرادری است که باید تمام افغانها به آن توجه نمایند .
نکته دیگرکه رییس جمهور کشور دراین پیام به آن اشاره نموده است مسأله صلح وآشتی درکشور است وی گفته است :"ما با لبیک گفتن به ندای علمای کرام آمادگی داشتیم و داریم که از هر گامی در جهت صلح و آشتی استقبال کنیم، و راضی نبودیم و نیستیم که هیچ خونی در این خاک بر زمین بریزد، و اکنون یک بار دیگر در این ماه مبارک، بر تعهد خود به صلحجویی و آشتی طلبی و تامین زندگی مسالمت آمیز برای همه اتباع کشور، تاکید می کنیم."
مردم افغانستان تشنه صلح واقعی ودومدارهستند ، هرچند این داعیه برحق اکثریت مردم افغانستان طی سالهای طولانی توسط جناح های مختلف زمزمه گردیده ولی متاسفانه ما هیچ زمان نتوانستیم تا مشکلات خودرا از اینطریق به شکل اساسی آن حل نماییم ، تمسک به جنگ که عوامل داخلی وخارجی دارد درافغانستان بیشتر انگیزه پذیراست تا صلح وهمدیگر پذیری. ولی اکنون باید به این انگیزه پایان داد وبجای آن صلح وآشتی را مداوای دردهای دیرینه خود پنداشت .
عوامل خارجی که سبب جنگ درکشور میگردد روزتاروز برملاگردیده وافغانهابه آن پی میبرند ولی مشکل ما تنها خارجی نیست بلکه جنگ اکنون درطیف های ازمردم به یک فرهنگ مبدل گردیده است و با گذشت زمان وتحولات گوناگون انگیزه های آن هم متفاوت میگردد. زمانی مسأله آزادی کشور ومبارزه بادشمنان دین ، زمانی هم مسایل تنظیمی ، زمان دیگر مساله فساد و شر زمانی هم مبارزه با تروریزم و خارجی ها ، زمانی هم عوامل خارجی ها ... سبب آن میشود که افغانها دربین همدیگر بجنگند وبلاخره دراین جنگ مردم بی بضاعت و محروم کشور بیشتر آسیب دیده و این آسیب دیده گی روز تاروز بیشتر میشود .
راه حل اینست که همه جوانب باید بدانند که جنگ نه سبب راه حل مشکلات میشود ونه هم به نفع کشور است بلکه روزتاروز بربدبختی های ما می افزاید . لازم است تاهم جانب دولت هم جانب مخالفین مسلح ، هم رسانه ها ،علمایی دین ، استادان وخلاصه تمامی افغانها با استفاده از فرصت های بدست امده وبا درنظرداشت تجارب گذشته جنگ و به پاس ماه مبارک رمضان که صلح وآشتی وگذشت یکی از پیام های اساسی آن میباشد درراه این داعیه بزرگ مردم کشور آنچه درتوان دارند انجام دهند .
که درصورت ازبین رفتن جنگ و مصارف گزاف آن هم وضعیت اقتصادی کشور بهبود میابد وهم دشمن اصلی مردم افغانستان یعنی فقر ومحرومیت ازبین خواهد رفت . پس بیایید دست به دست هم داده بخاطر صلح و اعمار وطن آنچه درتوان داریم دریغ ننمایم واین داعیه خجسته صلح را از هرطریق که میشود بدست آریم. تا توانسته باشیم از تبعات ناگوار جنگ جلوگیری نموده وکشور را ازدشمن اصلی آن یعنی فقر ومحرومیت نجات داده بتوانیم .
----------------------------------------------------------------
بالا
بازگشت