فریبا سنجر شهابی
قلب مادر افغان را مادران جهان ندارند
ارسالی فریبا سنجر شهابی
مادر به تو سوگند که دشمنانت روی سیاه هستندونابود میشوند !
درس های تاریخ و رخداد های عالم بشریت همین گونه نبود که امروز است . دیروز مادر همانند امروز دریک دست دنیا و در دست دیگرش گهواره راداشت که دارد ، اما فراموش نموده اند و اگربه باورکامل بگویم انانیکه نمیدانند از کجا و چگونه پا دراین دنیا گذاشته اند و چشم گشودند و بزرگ شدند،محبت و گرمی آغوش مادرش را بی ارزش دانستندو مادر را گرامی نمیدارندامروز اسلحه ، ثروت و قدرت شان را توجع بسوی مادری ، دختری و زنی مینمایند و می کشند ، نباید انسانش نامید. جنگ درکشورما قلب مادران را داغدار، روان شان را تخریش واساسات زندگانی را مکدر نمود امآ توان واراده ، مهر وشفقت مادری راهرگز نمیتوان از قلب مادران افغان ،نسبت به فرزندانش و مام میهن اش که فرزندان دلبندش را به نام وطن و مام میهن قربانی میدهند ازبین نخواهد رفت. هموطن قبل از۳ دهه خونین موجوده دردل تاریخ کشورما چنین ناملایمات و بحران غیر قابل یقین علیه نهضت زن درکشورما سابقه ندارد و نداشت ،باید گفت که درکشورما مادری وجود نداشت که فرزندش چنین بی مادری وخشونت رابردیگران روا داشته وخشم وذلت اش را با کشتار مادر، خواهر واولادش فرونشاند. همچنان مادران ما محروم از نعمت سواد بودند ، مگر بیسواد نبودند، محروم از آسایش های یومیه روزگار شان بودند اما بیوفایی رادرحق فرزندانش و خانواده و شوهرش گناه بزرگ و خطای نابخشودنی میدانست ومیداند با پیراهن سفید عروسی به خانه ای بخت اش میرفت و با کفن سفید اما با افتخارات این که فرزند صالح با محبت انسانی ای که به فرزندانش داده بود دردل خاک راحت می گرفت. اما گفته میتوانیم که مادرآنعده از انسانهای ایکه فرزندان شان صفت مرد بودن را درسنگسار، گردن بریدن ، با تبر و تیشه و انواع اسلحه ناریه وجاریه زن را کشتار بی رحمانه مینمایند باور داریم که آن مادر در دل خاک آرام نمی گیردونفرین به فرزندش میدهند.
مادر افغان مشکل تو امروز دامنگیر مادرانی شدکه فرزندان شان در خانه و کاشانه ای من و تو مصیبت و تخم بدبختی هارا به نام دین و شرعیت ، آزادی زن و اطفال کشت نموده اندو ، نامردانی را مسلح واماده ای کشتارمادران و فرزندان شان نموده اند که امروزمجبورند تا برای نابودی این تخم سیاه شان اقدام نمایند . رهبران کشورهای ای که بیش از نیم قرن میشود برای ادامه ای اهداف و استراتیژی شان انسان هارا موظف به کشتار همدیگر نمایند ، دین و آئین انسانی و عقیدتی ملت هارا به تاراج و درگرو افکارو منافع شان بگیرند ، امروز درگیر بحرانی هستند که اگر تاکتیکی ، یا اصلی ودر فرجام اگر فریبنده و کاذب باشد ، باور مندیم که دست شکسته گردن خودشان خواهد بودکه شد. آنانیکه در ظهورطالب ،درپرورش داعش ، حمایت و حفاظت ازتروریزم موظف گردیده بود وسرمایه گذاری داشت این واقعیت را نمی پذیرفت که طوفان خشم و فریاد مادری است که آهسته آهسته به آرامش سرعت و قدرت می گیرد و پیوند های را بوجود می آورد که باهم یک فریاد ، یک آوازو یک هدف میگردد . مادران افغان هنگامی ایکه در پای تابوت فرزندش نشست او توکل به خدایش داشت و می گفت خداوندا هرچه و از هرکسی این ظلم برایم رسید هجرش را هم برای من و هم برای او بفرست و مادر افغان می گفت یا الهی از درد دلم اگاه اش کن . در فلسطین و عراق ، سوریه و لبیا ، در پاکستان و ایران خلاصه درتمام گیتی مادرانی وجود دارد که در پای نعش فرزندش خون گریست ومادران رهبران جهان تنها دیدند و خندیدند ویا گریستند ، اما عاطفه و محبت مادری شان را خاتمه شده نیافتند . اما چاره ندارند تا فریاد شان را نسبت به اعمال و کردار مردان شان بلند نمایند چونکه فرصت برای شان مساعد نشد ، اکنون باور داریم که فرصت این فریادها مساعد شده است .
مادران افغان به این باور هستند که جهان ظلم و زمان مصیبت ها راه اش را عیوض خواهد نمود و هرکه اتش وبنزین رادریک دست بگیرد ، یقین داریم که خودش رانیز نمیتوان مصعون نگهداشت . مادر افغان شاهد انواع خشونت و مصیبت در حیات شان بوده و دشواری های جنگ تحمیلی در کشوررا با افتخار و همت بلند بردوش دارندو می کشند . مادر افغان هم مادر گهواره و هم مادر مدافع وطن و داغدارفرزندش است. افتخار تاریخ به شیرزنان و دخترانی ای که همچون فرخنده ها و رخشانه ها قربانی خشونت شدند ، خشونت ای که از بیرون مرزهای ایمان ، عقیده و مذهب و کشور بالای شان تحمیل و عملی میگردد. مادر افغان بنام آزادی زن و فرزندش تماشاگر آن شد که به دختر ۹ ماهه و سه ساله و نابالغ اش تجاوز جنسی نمودند ، نان آور خانه اش را گردن زدند و بلاخره دختر خورد سال ، خواهر و برادرش را نیز بعد سربریدند و هنوز هم می برند اما تسلیم حوادث نمیگردد. بدون شک که قلب مادر افغان رامادران جهان منجمله آنانیکه به ملت و افتخارات این سرزمین به آفت کشیده مبادرت می ورزند، تماشاگر وحشت و قتل و غارت خانه و کاشانه ای ما بنام دین و مذهب هستند به آینده خود رحم نمایند،به مادرشان حرمت بدارند،ناموس خودرا نگذارند تا همچون ناموس دیگران زیردست وپای نامحرم ، بلاخره با تیغ خشم وجهالت گردن زده شوند وخودعزت نیافند .
مادر: به تو سوگند که فرزندانت دردفاع ازعزت و افتخارت سرداده و میدهند و این چادر سیاه را ازسروگردنت ،برسروصورت مادر دشمنانت خواهند پوشانید . توسربلند هستی وخداوندحق است .
بالا
بازگشت