عبدالو کیل کوچی
هشتم مارچ نماد همبستگی ومبارزه
خوشا که در وطنم صلح عادلانه شود
خوشا که علم و عمل پرتو زمانه شود
طلسم حیله و تبعیض بشکند آنجا
که سرنوشت زن آزاد و جاودانه شود
یک قرن و اندی از قیام وخیزش های جمعی زنان در گو شه وکنار جهان میگذرد . در راستای مبارزات دادخواهانه و جنبش سراسری زنان جهان ، ساز مان ملل متحد تاریخ هشتم مارچ را به عنوان روز حقوق زنان وصلح بین المللی رقم زد ه است . انتخاب این روز خجسته در تاریخ مبارزات زنان ، نتیجه خیزش ها وقیام های توده یی وکارگری زنان پیشتاز، مبارز، آگاه ، قهرمان وحماسه آفرین بوده است. هشتم مارچ بیان مبارزه وهمبستگی زنان سراسر دنیا برای آزادی زن از قید اسارت مرد سالاری ، بخاطر حصول حقوق مساوی با مردان می باشد .هشتم مارچ حاصل کوشش ها ومبارزات میلیونها زنان مبارز و آزاده جهان بر علیه تعصبات جنسیتی ،بیعدالتی ،ظلم وستمگری بوده که ازین روز تاریخی همه ساله در تمام جهان تجلیل بعمل می آید .بآنکه در بعضی کشور ها تجلیل هشتم مارچ را به تدویر محافل ،سخنرانی ها ،ایراد بیانات ،خوانش اشعار واجرای کانسرت ها خلاصه میسازند
واما با توجه به تاریخ جنبش های آزادی خواهی زنان جهان ، هشتم مارچ حاصل ریخته شدن خون های پاک میلیونها زن قهرمان و آزاده ایست که در راه عدالت وبرابری ، راه نجات زن ازظلم وستم وبلا خره در راه پیروزی زنان ، جان های شیرین خود را از دست داده اند . بنا بر آن عظمت هشتم مارچ برابر با عظمت زنان جهان واهداف داد خواهانه آنهاست . آموزه ومیراث عظیم مبارزات شیر زنانی است که از مراحل آغازین جنبش زنان ، همچون پیشوایان نهضت زن در امریکا انجیلا دویس ، در اروپا کلا را تگین ، در الحزایر جمیله بو پا شا ،در فلسطین لیلا خالد ،در هند اندیرا گاندی در افغانستان ملکه ثریا وداکتر اناهیتا راتبزاد وهزاران زن قهرمان نامدار وگمنام دیگر، پرچم مبارزه را علیه تبعیص وستم بر افراشتند .وبه آزادی های معینی در گوشه وکنار جهان نا یل آمدند .
ولی ما بکشوری تعلق داریم که شرایط جنگ ونا امنی بیشترین قربانی را از زنان افغانستان میگیرد .مزید بر آن میلیونها زن در شرایط آوارگی ودور از وطن بسر می برند و همواره رنج غربت دامنگیر شان بوده است .
با تاسف همین چند ماه قبل در سال ۲۰۱۴ میلادی جنبش زنان افغانستان ،مادر مبارز ،بانوی فرهیخته وپیشوای جنبش زنان کشور، زنده یاد داکتر اناهیتا راتبزاد را در عالم غربت از دست داد . وفات زنده یاد داکتر اناهیتا راتبزاد برای آزادی خواهان ،ترقی خواهان عدالت پسند وسایر وطندوستان وبالا خص برای جنبش دموکراتیک زنان افغانستان ضایعه جبران نا پذیر دانسته میشود .روح وروانش شاد باد .
در حال حاضر اکثریت زنان کشور ما در شرایطی بسر می برند که زندگی نی بلکه ، شرایط زنده ماندن اکثریت زنان کشورما تا هنوز متاسفانه بشیوه قرون وسطایی باقی مانده است .در نتیجه تداوم جنگ سی ساله درکشور شرایط نا امنی ،حملات انتحاری خود سری ، تجاوز ، قانون شکنی ،بیعدالتی ،زور گویی ،تعصب ومرد سالاری ، ازدواج های اجباری ، موعظه های خشک وتعصب آمیز،اعتیاد و فساد ،افراطیت وعقبگرایی مصیبت هاییست که در نتیجه آن عده کثیری از زنا ن رنجدیده کشوربا چالش های جانکاه روبرو گردیده و با پدیده ظلم ، جهل ومرض دست وپنجه نرم کرده وبه مریضی های صعب العلاج مبتلا میگردند. به همین ترتیب در امتداد مصیبت ها ی ناشی از شرایط موجود در کشور ما سالانه صدها زن ستمدیده وداغدیده
تحت فشار وتجاوز قرار گرفته ودر زیر پاشنه های خونین زور گویان جان های شیرین خود را از دست میدهند وصدها زن دیگر درنتیجه شکنجه وآزار زن ستیزان دست به خود سوزی وخود کشی می زنند. مزید بر آن اکثریت عظیم زنان کشور در نتیجه فقر ، بیکاری وبی سر نوشتی وزندگی بخور ونمیر نه بلکه بحالت نخور وبمیر بار زنده ماندن را بدوش میکشند . هزاران هزار زن بیوه وبی سر پرست ، بیمار وبی کار ،بی دوا ، بی درمان و بی سرنوشت از معشیت ابتدایی وعادی روزمره نیز محروم بوده اند وبخاطر کسب لقمه نا نی خشک با قبول هر گونه مشقت وقربانی که قلم از تحریر آن عاجز است جان میکنند ، فریاد می زنند ودر میان آتش وخون نفس می کشند .عده یی از زنان زجر کشیده وطن حتا مجبوربفروش فرزندان وجگر گوشه های خود میشوند. ولی نا جیان دموکراسی ومدعیان حقوق بشر ومقامات رسمی دولتی تا هنوز نتوانسته اند به ضجه وفریاد های پی در پیء زنان داغدیده وطن پاسخ عملی مثبت ومسولانه ارایه دهند بلکه کوشش میشود با برپایی مراسم نمادین ونمایشات پر زرق وبرق وتدویر محافل جشنی وفعالیت های رسانشی ومطبوعاتی وموعظه های پیچیده ومبهم بر شرایط زندگی اسفبارواسارتبار زن پرده پوشی کنند .باید گفت برغم ادعا هایی که دررابطه به بهبود وضع زنان صورت میگیرد ولی بنظر میرسد که شرایط رقتبار زن در کشور ما تا هنوز بهبود نیافته است ومراجع رسمی امور زنان در سطح گزارشگردهی باقی مانده است .
پس چه باید کر د باید این رسالت تاریخی را ترقی خواهان عدالت پسند مسولانه بدوش کشید ه و به مبارزان راستین راه آزادی صلح ودموکراسی است که همراه با زنان آزاده کشور با همبستگی وهمکاری وطنپرستانه وداد خواهانه از خواست های برحق زنان پشتیبانی نمایند .زنان آگاه ومبارزکشور بخوبی درک میکنند که آموزش سواد ومبارزه شباروزی آنها یگانه روزنه ایست برای بثمر رساندن جنبش زنان ونجات زنان از مصایب ، آلام ورنجهای بیکران آنها .
بنا بر آن یگانه راه نجات زنان کشور کسب آموزش ، همبستگی ، بیداری سیاسی ، آگاهی ، تقویه صفوف سازمانی وبسیج مردمی که برای زنان وطن مبرمیت خاصی دارد تلاش پیگیر نمایند . آگاهی عمومی ،آموزش همگانی وجنبش سرآسری زنان یگانه نیروی مبارزه برای زنان افغانستان خواهد بود که زنان را بسوی پیروزی نزدیک میسازد .
زنان رنجدیده کشور ،شهامت ،جانبازی ، پیگیری در مبارزه ، آموزش وکسب دانش ،هوشیاری وبیداری سیاسی ، همبستگی وهمیاری ضامن پیروزی شما خواهد بود.
زن ستیزی مردسالاری فناست + با شهامت باش زن ، حق با شماست
پیروز باد جنبش سرآسری زنان افغانستان
عبدالو کیل کوچی
بالا
بازگشت