احمد سعیدی
ما غرق میشویم نه دیگران
ما از غرق شدن نمی ترسیم..بلی درست است چون نفر عریان از آب نمی ترسد ورنه پیداست که ما غرق میشویم واینها همه شعار های میان تهی است.من باور ندارم که مردم افغانستان اندکترین انرژی وتوان مبارزه با نا رسائیهارا داشته باشند.سکوت مردم در مرکز وولایات وگوش دادن به مجهولات ومجعولات رهبران همه حکایت از آن دارد که این ملت دیگر شور وتوان در وجود شان نیست ومنتظر اند تحولی از غیب بوجود آید.ورنه سر در گمی در تشکیل کا بینه ورجز خوانی در مورد صلح وجنگ و وادعا های میان تهی خود ارادیت واستقلال رهبران ایجاب میکند تا نهاد های اجتماعی وفعالان سیاسی و مدنی دست به مظاهره واحتجاج بزنند اما دیده میشود که همه مردم حیران وبهت زده ما ها به تصامیم دیگران چشم دوخته اند.
ما به چشم سر می بینیم که همه شعار است .مثلا اینکه رئیس جمهور میگوید افغانستان میدان جنگ نیابتی نیست یعنی چه وچگونه؟حالا که هست عملا پاکستان وهند ایران وامریکا در میدان نظامی وچین وغرب در میدان اقتصادی در همین میدان می چنگند..رئیس جمهور میگوید یا همه ما غرق میشویم ویا بطرف صلح میرویم وبعد ادامه میدهد نه خیر افغانستان هرگز غرق نمیشود پس نباید از غرق شدن یکجا یی صحبت کند بلکه بگوید همه ما تعهد کرده ایم بطرف صلح میرویم ودر صحبت های پشت پرده با رئیس آی اس آی و لوی درستیز پاکستان جنرال راحیل شریف هم همین مسائل مطرح شده وعناصر ومؤلفه های صلح یک بیک حساب شده..خوب به همه حال ما می بینیم که کشور ما در چه حالتی قرار دارد. وقتیکه آقای حامد کرزی خودش رئیس جمهور بود حال ما خیلی بد بود حالا که مشاور ارشد جناب داکتر غنی است بد تر از کذشته میباشیم .مردم انتظار داشتند شخصیتی با کفایت تر از آقای حامد کرزی زمام امور را بدست خواهد گرفت اما دیده میشود که یک دهن بین بیش نیست.
فعال شدن طالبان: فعال بودن طالبان در عرصه نظامی به تفسیر وتحلیل نیاز ندارد همه ما می بینیم که .وضعیت در چه حالتی هست.از ملت وشهر وند مسؤول خبری نیست که نیست.مسؤولین دولتی در مراکز ولایات وولسوالیها تنها امنیت خودرا دارند واین چیزی نیست که کسی انکار کند .نیرو های دولتی به سه کیلو متری ولسوالی ها رفته نمیتوانند ومناطق وسیع وگسترده بیشتر از ساحه حکومت در کنترول مخالفین است.تنها تاسیسات دولتی بدست دولت است تا هستی مردم را بچورند وبه مردم واژه انگلیسی گردان کنند چون پالیسی ومیکانیزم واستراتیزی وغیره چیز های که مردم نمیدانند واما در عرصه سیاسی.
هیئت رسمی طالبان از کشور چین دیدار کرد وشاید از کشور های دیگر.طالبان من حیث گروه تحت نظر امریکا وناتو چگونه میتوانند آزادانه به کشور ها سفر کنند؟ اینها همه بکمک کشور های منطقه صورت میگیرد.طوریکه من اطلاع دارم هئیت طالبان را استخبارات پاکستان به چین فرستاده تا در مورد راه واخان ومناطق مربوط به چین اطمینان دهند وهم اینکه در صورت پیروزی ایغور های مسلمان را که فعلا در بدخشان جبهه دارند حمایت نکنند بلکه به پاکستان تسلیم میدهند وبعد پاکستان بالای این افراد با چین معامله میکند.این رفت وآمد ها به این معنی است که راه ابریشم قدیم وراه لاجورد رئیس جمهور بدست طالبان پاکستان وچین است واین شکوفایی اقتصادی از طریق کشور های آسیایی میانه نصیب چین وپاکستان میشود نه نصیب مردم افغانستان.
من هم به صفت یک افغان خیلی افتخار میکنم که نیرو های اردوی ملی امنیت کشور را مستقلانه بدوش دارند وسر پرست ها با غرور از دفاع مستقلانه صحبت کردند اما باز هم دلم به فرزندان میهن که در تشکیل ارگانهای امنیتی اند میسوزد...میترسم بدون حمایت هوایی در دشت های بکواه وخان اباد ودر کوه های دانگام وغور وبدخشان قندوز میمنه بدست دشمن بیفتند وگوش وبینی شان بریده شود وهیچکس حمایت نکند.ومیترسم اینکه استقلال به یک انتحار وخود کشی مبدل نشود.شما میدانید نیرو های امنیت ما امکانات وتجهیزات یک کشور را ندارند.اصلا لازم نیست ما از حقایق منکر شویم ولازم هم نیست بدر مطبوعات دامن را بلند اندازیم وهمه راز های نظامی را افشا کنیم.ما وسائل دفاعی یک کشور آنهم افغانستان را نداریم.باید ما اول از رهگذر اقتصادی خود کفا شویم وبعد نظامی حالا رهبران ما از کشور های مختلف پول میگیرند و به وابستگی اقتصادی افتخار میکنند وچانه میزنند اما عساکر خارجی را نمیخواهند که مبادا بر داده های شان نظارت کنند پول بیاید وبدون حساب وکتاب مصرف شود..خلاصه رهبران به ملت صادق نیستند ونیرو های اردوی ملی بمثابه فرزندان بی دفاع ما قربانی سیاست مجهول جنگ وصلح ایشان شده ومیشود الله خیر...
بالا
بازگشت