دکتر حمیدالله مفید
درسهای از تاریخ
پس از جنگ جهانی نخست (از ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۸) گرایش های تباری و ناسیونالیستی در جهان درشتتر وگویا تر شد، در کشو رهای آلمان ، ایتالیا و جاپان نیرو های دست راستی شوونیستی به قدرت رسیدند ، واین مساله قبل ازهمه موجب شد ، تا برتری‌های خونی وتباری از جانب رهبران تازه به قدرت رسیده مطرح گردد. فرایند این برتری جویی ها برپایی جنگ دوم جهانی شد (۱۹۳۹-۱۹۴۵ ترسایی) در نتیجه این جنگ نزدیک به پنجاه ملیون انسان کشته شد ویک بخش بزرگ اقتصاد بشری به نابودی کشانیده شد.بر این بنا شیوونیزم وجاه طلبی وتحقیر وتوهین دیگر تبار ها فرایند جز نابودی دست آوردی دیگری ندارد.
در کشور عزیز ما افغانستان نیز همین گرایش های برتری جویی تباری چندین بار دهنه گشود ، که دست آورد آن نیز جز نابودی وسر افگنده گی فرایندی دیگری نداشت .بد ترین دوران دهنه گشایی برتری‌های تباری که همگونی وشباهت های زیاد به امروز دارد ، در دوران پایانی حاکمیت دولت جمهوری دموکراتیک خلق افغانستان وآغاز آمدن مجاهدان وجنگ های داخلی در کشور بود ، در آن دوران به گفتاورد نویسنده گان داخلی وخارجی ، حاکمیت دولتی بنا بر گرایش های تباری ، به نا بودی کشانیده شد.از آن میان لیاخوفسکی نویسنده کتاب طوفان در افغانستان در رویه ۱۶۵ می نویسد: « بنا بر ارزیابی نماینده گان اقلیت های تباری، از جمله درارگان های رهبری دولتی – حزبی جمهوری افغانستان تضعیف مواضع رژیم درقبال قطع کمک های نظامی شوروی یا درنتیجه پیروزی مجاهدین دربرخی نواحی بی تردید جنبش های ملی را درشمال افغانستان و هزارستان پویا تر ساخت. درمیان کسانی که جنبش مسلحانه دارای نشانگر ضد دولتی ( بیشتر متشکل از پشتون ها ) را رهبری خواهند کرد ، از احمد شاه مسعود، عبدالرشید دوستم و سید محمد حسن ( سید جگرن ) ودیگران نام می بردند. » به گفتاورد همین نویسنده و سپهسالار نبی عظیمی نویسنده کتاب اردو وسیاست ، گرایش های شدید تباری در میان رهبران دولتی وحزبی واحزاب جهادی که در ایران وپاکستان پدیدار بودند موجب شد ، تا رژیم از درون به سقوط مواجهه شود، ومسایل تباری وزبانی به ژرفترین دوره ای خود برسد.
ایدون نیز اوضاع بر همان منوال شده است . اخراج قطعات جامعه جهانی ، رشد سریع نیروهای طالبان ، تضعیف روحیه ومورال رزمی سربازان وافسران ، گرایش های شدید تباری که در جریان انتخابات ریاست جمهوری بروز کرد ، جنگ شدید در اغلب ولسوالی ها ومراکز ولایات موجودیت فساد گسترده اداری میراث شوم رژیم گذشته ، کشت ، تولید وقاچاق مواد مخدر ، از عواملی اند ، که شباهت وهمگونی شگفت زده ای به گذشته دارند.
در آن زمان نیز مساله زنده ماندن و فرار از از ارتش آغاز شد، کمبود جدی افزار جنگی ومهمات از عواملی بود ، که مقاومت دولت را در جبهه های جنگی به شکست روبرو ساخت .
در این این شکست ها در حقیقت گرایش های شدید تباری نیز شامل بود ، که از سوی رژیم به ویژه در شمال کشور دامن زده شد. ایدون نیز این گرایش ها وبرتری جویی ها در کشور پدیدار گردیده است .تا زمانی که مردم افغانستان خود را شهروند با هم برابر وانسان ندانند وبه این باور نرسند ، که افغانستان خانه مشتر ک همه تبار ها وملیت ها است وهمه با هم مساوی وبرابر اند ، ولیاقت معیار کارایی نگردد، این شکست ها واین تفرقه فگنی ها ادامه خواهد داشت. وهر آن امکان آن می‌رود ، تا جنگ‌های شدید تباری وداخلی از اثر دخالت سازمانهای جاسوسی کشور های همسایه در کشور به وقوع بپیوندد.
برای جلوگیری از رشد این بیماری اجتماعی یا همزیستگاهی چه بایدکرد؟
تجارب واندوخته های جهانی واز آن میان کشورالمان بیانگر آنست ، که بجز اقدام های قانونی دولتی دیگر هیچ اقدامی نمی تواند ، تا این برتری جویی ها واین سبک پنداری های دیگر تبار ان را فروکش سازد به این منظور لازم است تا در گام نخست ، از همه اسناد ها وقانون ها مسایل ملی وتباری بر چیده شود .قبل از همه باید مردم افغانستان از لحاظ قانونی به یک شهروند مبدل شوند، این مامول چگونه برآورده شود
به منظور جلوگیری از افزایش گرایش های تباری لازم است ، تا از شناس‌نامه یا تذکره تابعیت نام ملیت وتبار حذف شود وهم نام افغان که همانا نام پشتون است برداشته شود ، در بالای شناس‌نامه نگاشته شود شناس‌نامه اتباع جمهوری اسلامی افغانستان.
در پایان دیگر مشخصات به سه زبان : فارسی ، پشتو وانگلیسی نگاشته شود ، در دوزبان فارسی وپشتو تلاش شود ، تا واژه‌های فارسی وپشتو نگاشته شوند ، واز کاربرد واژه‌ها نادرست وتحریف آمیز صرف نظر گردد. به این‌گونه : نام ، نام پدر ، نام خانواده گی ، جایگاه پیدایش جایگاه بودوباش . شماره پیاپی نگاشته شود واز واژه‌های نادرست خارجی جلوگیری گردد. ،
دوم: مانند دوران شادروان محمد داوود خان، نام خانواده گی های که بر بنیاد قوم وتبار ویا منطقه باشد ، صرف نظر گردد مانند: کابلی ، لغمانی ، پنجشیری ، ویا نورزی ، محمد زی ، یوسفزی ، بارکزی ، احمدزی ، بلخی وغیره
در قانون جزا برای اشخاصی که مسایل تباری را دامن می‌زنند ،مجازات پیشبینی شود .
در ادارات دولتی ودر پارلمان از پوشیدن لباس‌های کوچه وبازار وخانه جلوگیری گردد وکیلان وکارمندان اداره های دولتی مانند ،دوران های امیر شیر علی خان ، امیر عبدالرحمان خان ، امیر حبیب الله خان ، امیر امان الله خان محمد نادرشاه ودیگر دولت ها از لباس رسمی ونکتایی استفاده نمایند ،
به منظور کاربرد واژه‌های زبانی ، فرهنگسرای زبانهای پشتو وفارسی ایجاد وودر مورد های که موجب اختلاف‌های ملی می‌شود ، آن‌ها بر بنیاد علمی ودانشی نظر بدهند ، رسانه‌ها از نشر دیدگاه‌های اشخاص غیر مسلکی در اینمورد مانع شوند.
برای اشخاصی که مسایل زبانی وتباری را دامن می‌زنند ومردم را تحریک می نمایند در قانون جزا سزای های سنگین جریمه وحتا حبس پیشبینی شود.
افغانستان خانه مشترک تبار های مختلف است مگر این به این معنی نیست ، که کسی حق داشته باشد ، ملیت ویا تبار خود را داخلی ودیگران را بیگانه وخارجی بگوید، اشخاصی که به چنین اقدام ها متوصل می‌شود ، سزا های سنگین مجازاتی داده شود.
رسانه‌های که بر بنیاد گرایش های تباری وزبانی پیریزی شده‌اند ، اگر به تحقیر تبار ها وزبانهای دیگر بپردازد ، امتیاز نشراتی شان گرفته شود ، تمام رسانه های گروهی مکلف شوند ، که به هردو زبانهای ملی ودیگر زبانهای گویشی مردم ما نشرا ت کنند،رسانه های که این دستور را رعایت نمی‌کنند ، مجازات شوند
وکیلان موظف شوند ، تا از اقدامهای که به مسایل تباری وزبانی منجر می‌شود ، خود داری نمایند
با بدیده نگریستن این پیشنهاد ها شاید مسایل تباری وزبانی در کشور پس از سه نسل بکلی فروکش نماید ومردم ما از گرایش های تباری وبرتری جویی ها زبانی وقومی صرف نظر نمایند وبه یک شهروند دارای منافع مشترک مبدل شوند.
بادرود.
بالا
بازگشت