مهرالدین مشید
بیرحمی و قساوت در موجی از خون و آتش فراتر از فاجعه از افغانستان تا فلسطین
از اورگون تا غزه و از غزه تا موصل و بغداد و شام
اکنون که آتش و خون در غزه بیداد می کند و صهیونیست ها با حمایت و پشتیبانی کاخ سفید سینه های کودکان مظلوم فلسطینی را آماج بیرحمانه ترین و خونبار ترین حملات ضد انسانی و ضد بشری قرار داده است و هر روز زنان و پیرمردان بیدفاع فلسطینی به گونۀ بیرحمانه یی طعمۀ آتش سربازان ظالم و ستمگر اسراییلی قرار می گیرد. وجدان حقوق بشر امریکایی به خواب رفته و کاخ سفید لب بر سکوت نهاده و جنایات اسراییلی ها در غزه را دست کم گرفته و از برابر آن با رژۀ دیپلوماتیک عبور می نماید. حوادث خونین در غزه نشان می دهد و از این حقیقت تلخ پرده برمیدارد که حقا بر بنیاد نگرش فلسفی تاریخ نبرد داد برضد بیداد و صف آرایی خستگی ناپذیر و پایدار هابیل در برابر قابیل در هر برهه یی از تاریخ به گونۀ بی پیشینه یی هر روز عاشورای دیگر و در هر میدان کربلای دیگر را برپا می نماید. تنها انسان مظلوم است که در برپایی این نبرد مقدس در درازنای زمان در صف اول قربانی قرار گرفته است. سینۀ بی کینۀ او سپر خونین ترین حملات استکباری قرار گرفته و مستکبران تاریخ گلو های زخمی و قلب های افسردۀ آنان را نشانه رفته اند. صدها دریغ و درد که سرزمین های اسلامی از افغانستان تا عراق و از عراق تا سوریه و فلسطین و مغرب عربی به کربلای هر عصری و عاشورای هر نسلی مبدل شده اند و در خون و آتش بیدادگران تاریخ می سوزند.
هرچند فلسطین یگانه نماد صف آرایی حق و باطل است که لشکریان اسراییلی در تبانی با صهیونیسم جهانی و نیرو های استکباری زمان در برابر بیدفاع ترین انسان مظلوم فلسطینی قرار گرفته است. این جنگ نماد آشکار غلبۀ خون بر شمشیر است که سربازان تا دندان مسلح اسراییلی بیدفاع ترین انسان ها را در نوار غزه آماج بیرحمانه ترین حملات غیر انسانی و ضد حقوق بشری قرار داده است. فلسطین زمانی به زخم خونین و قلب زخم خورده در جهان اسلام مبدل شد که قدرت های استعماری آن زمان به رهبری امریکا، انگلیس و فرانسه طی فراخوانی بازگشت اسراییلی ها را از سراسر جهان برای ساختن یک دولت مستقل یهودی اعلان کردند. با تاسیس اولین دولت صهیونیستی جنگ در منطقه شعله ور شد و اسراییل اراضی وسیعی را در نوار غزه، کرانه های باختری رود اردن تا صحرای سینا بعد از جنگ 1967 و شکست افتضاح بار جهان عرب در جنگ های معروف شش روزه بدست آورد. اسراییل پس از نبرد های سنگین توانست تا اراضی وسیع و سرزمین های فلسطینی را تا بیت المقدس اشغال نماید.
پس از جنگ 6 روزه سال 1967 و اشغال نوار غزه، کرانه باختری، صحرای سینا و بلندیهای جولان و خارج کردن آن از کنترل اردن و مصر توسط اسراییل، فلسطینیهای ساکن این مناطق خود را تحقیر شده و سرخورده می یافتند. فلسطینی ها برای رهایی از این شرمنده گی دردناک در جستجوی راه بودند تا آنکه دریافتند، هرگاه مصمم به مقاومت شد و به خود امکان داد که با اقتدار به میدان نبرد باز گردد، در آن هنگام او دیگر شکست خورده نیست؛ بلکه فرصتی به دست آورده تا دوباره خود را آماده نبرد کند و به پیروزی برسد.
سر انجام، تنها چند ماه پس از بیستمین سالگرد اشغال سرزمینهای فلسطین توسط اسراییل، اولین جرقه انتفاضه زده شد و آتش جنبشی که جامعه فلسطین را به طور عمیق دگرگون ساخت، به سرعت شعله ور گشت. انتفاضه یک انفجار اجتماعی علیه اشغال سرزمینهای فلسطینی به دست اسراییل بود. این جنبش طی سالها و پیشتر از آنکه مردم فلسطین تصمیم به چنین اقدامی دستجمعی، در همبستگی با یکدیگر و بدون هراس از هزینه یی که باید برای آن می پرداختند، برای مطالبه آزادی و استقلال زمینه سازی شده بود
انتفاضه در چارچوب آنچه که «رهبری متحد انتفاضه» نامیده می شد، بر پایه عمق و وسعت خواست آزادی مردم فلسطین سازماندهی شده و پر توان می گشت.
«هاوارد ساچار»، نویسندۀ مشهور امریکایی و استاد تاریخ مدرن در دانشگاه جورج واشنگتن در این باره می گوید، "در 8 دسامبر سال 1987 راننده اسراییلی یک کامیون غیر نظامی کنترل فرمان در یکی از کمپهای غزه را از دست داد و با سرنشینان یک اتوموبیل فلسطینی تصادف کرد. در این تصادف 5 نفر کشته شدند. ناگهان تظاهراتی که به سرعت و به طور بی سابقه ای به جمعیت آن افزوده می شد، شکل گرفت. مردم با چاقو، تبر، و سنگ به صحنه آمدند. سربازان اسراییلی که آمادگی رویارویی با چنین جمعیتی را نداشتند، غافلگیر شدند. آنها با گاز اشگ آور و شلیک گلوله واکنش نشان دادند که منجر به زخمی شدن 30 فلسطینی و کشته شدن یک نفر شد. جمعیت پراکنده شدند؛ اما روز بعد تظاهراتی خشونت آمیز در اردوگاههای کرانه غربی، نابلوس و بالتا در گرفت. بار دیگر ارتش که وارد صحنه شده بود با شلیک گلوله چندین نفر را مورد اصابت قرار داد. در روزهای پیش از این حادثه، هزاران سرباز اسراییلی برای رویارویی بااعتراضاتی که اکنون به سرزمیهای اشغالی گسترش یافته بود، به صحنه آمدند و آنچه که به انتفاضه (انقلاب سنگ) مشهور است، به وقوع پیوست.
حکام مستبد عرب بدون توجه به داعیۀ فلسطینی ها از در سازش با اسراییل پیش آمدند و یکی پی دیگرباعقد قرار دادها و معاهده های مختلف با اسراییل کنار آمدند و آرمان فلسطینی ها را به دستور امریکا به بازی گرفتند. چنانکه حسنی مبارک در نتیجۀ عقد قرار داد کمبدیوید و به رسمیت شناختن دولت اسراییل توانست تا بر کنترل دوبارۀ صحرای سینا دست یابد. اسراییل با بستن قرارداد دیگری با اردن بخش هایی از کرانۀ باختری رود اردن را به این کشور بازگرداند؛ اما این قرارداد ها نتوانست، برمعضلۀ اصلی شرق میانه که همانا استرداد سرزمین های فلسطینی بود، نقطۀ پایان بگذارد. طرح نقشۀ راه یعنی دادن زمین بخاطر صلح که بوسیلۀ بوش رییس جمهور پیشین امریکا ارایه گردید بجایی نرسید و تلاش های گوردون بران نخست وزیر پیشین بریتانیا بحیث سفیر کشور های اروپایی به شرق میانه به ناکامی انجامید. هرچند سفر تاریخی اوباما به مصر و سخنرانی ویژۀ او امیدواری هایی را برای استقرار ثبات در شرق میانه بارور گردانید و اما بالاخره تلاش های اوباما رییس جمهور امریکا هم برای بازگرداندن صلح و ثبات در شرق میانه تا کنون نتیجه نداده است. بر بنیاد طرح اوباما قرار بود که بیت المقدس خط مشترک سرحدی میان اسراییل و فلسطین شناخته شود؛ اما این طرح هرگز عملی نشد و برعکس هر از گاهی غزه شاهد عملیات های خونین اسراییل بوده است. چنانکه نبرد اسرائیل و حماس در غزه اندکی پس از خاتمه توافقنامه شش ماهه‌ای که بین اسرائیل و حماس و ۱۲ گروه شبه نظامی به امضا رسیده بود، شروع شد. بر اساس آن توافقنامه حماس و اسرائیل متعهد شده بودند تا از دست‌زدن به عملیات مسلحانه علیه خاک یکدیگر خودداری کنند. در طول این شش ماه، اسرائیل حماس را به نقض قرارداد بدلیل پرتاب راکت به سمت خاک خود متهم کرده و حماس اسرائیل را به نقض قرارداد بدلیل ادامه محاصره اقتصادی و سوختی غزه متهم کرد.[۱۸]
اسراییل این حملات را در تاریخ ۲۷ دسامبر ۲۰۰۸ میلادی و در ساعت ۱۱:۳۰ به وقت محلی آغاز کرد و در شبانگاه تاریخ ۱۷ جنوری ۲۰۰۹ میلادی و پس از سه هفته عملیات نظامی همه جانبه علیه حماس در نوار غزه، «آتش‌بس یکجانبه» اعلام کرد.[۱۹] اسرائیل بعد از اعلام آتش‌بس از بازگشایی گذرگاههای نوار غزه امتناع ورزیده و در نتیجه بازسازی ویرانه‌های این منطقه عملی نشد. اسرائیل دلیل این کار را جلوگیری از ورود سلاحهای بیشتر به این منطقه عنوان کرد[۲۰] بعد از اعلام آتش‌بس، هر از چندگاهی درگیریهای پراکنده یی میان طرفین گزارش شده است. شمار کشته های اسراییلی در این جنگ ده نطامی و سه غیر نظامی و شمار کشته شده گان فلسطینی 1436 تن ذکر شده است.
پس از بهار عربی و تحولات در مصر پس از نوومبر 2012 میلادی مسآلۀ شرق میانه هم وارد مرحلۀ تازه شد و مرسی رییس جمهور وقت مصر گفت که از نفوذش برای به رسمیت شناختن فلسطین در سازمان ملل استفاده می کند . (1) این در حالی بود که درگیری های شدیدی میان نیرو های حماس و اسراییل ادامه داشت. صدراعظم مصر هشام قندیل برای یک دیدار کوتاه وارد غزه شد تعهد کرد، که قاهره تلاش هایش جهت ایجاد یک متارکه پایدار در غزه را، تشدید خواهد بخشید. رهبران جهان در ارتباط به خشونت های جاری در غزه، عکس العمل نشان دادند. کاترین اشتون رییس پالیسی خارجی اتحادیه اروپا، تاثر عمیق اش را در مورد قربانیان ملکی در غزه ابراز کرد و آنرا غیر قابل قبول خواند. (2) خشونت ها در غزه بر رغم تقبیح جنایات اسراییل از سوی کشور های جهان باز هم ادامه یافت. هزاران نیروی اسراییلی به حمایت تانک ها در سرحدات غزه جا به جا شده و آماده تهاجم زمینی شدند. نتنیاهو صدراعظم اسراییل گفت: اسراییل آماده است تا عملیات خود را علیهء جنگجویان در نوار غزهء تحت کنترول گروه حماس به طور قابل ملاحظه گسترش بدهد. جنگ هشت روزه اسراییل و حماس به کشته شدن ۱۶۰ نفر در دوسوی نوار غزه منجر شد.
مارک رگو سخنگوی دولت اسراییل در آن زمان گفت: "اگر نتیجه این جنگ آرامش پایدار باشد و مردم جنوب اسراییل بتوانند زندگی معمول خود را پی بگیرند ارزش آن را داشته است."از سوی دیگر حسام ذملات از مقامات فتح گفت حملات اخیر در نوار غزه توانایی محمود عباس رییس تشکیلات فلسطینی را برای عضویت فلسطینی ها در سازمان ملل متحد بیشتر خواهد کرد.(3) محمود عباس رییس اداره خود گردان فلسطین هم به بارک اوباما تبریک گفت و از اوباما خواست تا تلاش هایش را برای رسیدن صلح به شرق میانه ادامه بدهد. رییس ادارهء خود گردان فلسطین در آن وقت در مصاحبه با یک رادیو اسراییلی گفت، نمی خواهد در منطقۀ "صافید" که به دنیا آمده و اکنون مربوط اسراییل است، زنده گی کند. این حرف در واقع چراغ سبزی برای اسراییل از سوی عباس بود که بیانگر انعطاف پذیری او بود.
شیمون پرس رییس جمهور اسراییل از اظهارات یادشدۀ محمود عباس رییس ادارهء خود گردان فلسیطین، استقبال کرد.آگاهان سیاسی این سخنان محمود عباس را چشم پوشی از حق بازگشت مهاجران فلسطینی که اکنون اسراییلی اند به خانه های سابق شان، تلقی کردند .(4) مجمع عمومی سازمان ملل متحد فلسطین را به حیث کشور ناظر که عضو این سازمان نیست تائید کرد. 138 کشور به طرفداری ازین طرح پیشنهاد شده توسط فلسطین در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، رای دادند. 9 کشور دیگر بر علیه این پیشنهاد رای دادند و 41 کشور از رای دادن خود داری کردند. عقاد از این سند بحیث سند هویت یادآور شد. سفیر اسراییل در سازمان ملل متحد در مخالفت با این فیصله گفت، کشورش آمادۀ صلح با فلسطینی ها است؛ اما این تصمیم سازمان ملل متحد تلاش های صلح را به عقب می راند. سوزن رایس، سفیر ایالات متحدهء امریکا در سازمان ملل متحد نیز این تصمیم را تاسف آور خواند .رایس گفت، این تصمیم موانع دیگر را در راه رسیدن به صلح ایجاد می کند.
شناخته شدن فلسطین بحیث یک کشور ناظر در سازمان ملل متحد ، به فلسطین این حق را می دهد که عضویت نهادهای مربوط به این سازمان از جمله محکمهء بین المللی جرایم را کسب کند. درین صورت فلسطین حق دادخواهی را برضد اسراییلی ها بدست آورده ومی تواند تا برعلیه اسرائیل در محکمهء بین المللی جرایم اقدام کند. (5) محمود عباس حین برگشت به رام الله، خطاب به هزاران فلسطینی که به استقبال از وی جمع شده بودند گفت، بلی ما حال یک حکومت داریم. به تمام شما فلسطینی های شجاع مبارک باشد. شما به تنهایی توانسته اید به این پیروزی دست یابید. »عباس وعده داد، توجه را به برقراری صلح بین فلسطینی ها معطوف خواهد نمود.
کابینه اسراییل در واکنش به فیضلۀ سازمان ملل گفت، بیش از 100 میلیون دالر عواید مالیات و دیگر عوایدی را که اسراییل به نفع فلسطینی ها جمع کرده است، نگهمیدارد و آنرا به فلسطینی ها نمی پردازد.وزیر مالیه اسراییل گفت، این پول، به شرکت های پرداخته خواهد شد که فلسطینی ها از آنها، قرض دارند.کابینه اسراییل همچنان گفت، فیصله اخیر اسامبله عمومی ملل متحد، در مذاکرات آینده صلح با فلسطینی ها مد نظر گرفته نخواهد شد و فلسطینیان از موقف جدید خود، وارد مذاکره با اسراییل نخواهند گردید.
بنیامین ناتانیاهو صدراعظم اسراییل در واکنس به فیصلۀ سازمان ملل گفت: "ما امروز در بیت المقدس اماکنی را اعمار می کنیم و این کار را در تمامی مناطقی ادامه خواهیم داد که شامل دایره منافع ستراتیژیک اسراییل اند "اسراییل به تاریخ سی ام نومبر 2012 اعلان کرد 3 هزار منزل رهایشی دیگر را در شرق بیت المقدس اعمار می کند، منطقه یی که آنرا فلسطینی ها می خواهند، بعد از ایجاد یک حکومت فلسطینی، پایتخت فلسطین باشد. (6) پس از پایان جنگ سال 2012 ، جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا در دیدارهای جداگانه با بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل و محمود عباس، رییس تشکیلات خودگردان فلسطینی درباره از سرگیری گفت و گوهای صلح مذاکره کرد. و در ضمن به مقام‌های کرانه باختری گفته است که برای درج عبارت "کشور فلسطین" در اسناد رسمی آماده شوند. پیش از آن بر گذرنامه‌ها، کارت‌های شناسایی، گواهینامه‌های رانندگی و سایر اسناد رسمی مهر "دولت فلسطینی" می‌خورد. آقای عباس هم چنین در ماه نوامبر 2012 موفق به ارتقای سطح عضویت فلسطینی‌ها در سازمان ملل متحد از "نهاد ناظر" به "دولت ناظر غیر عضو" شد. آقای عباس دو روز بعد طی فرمانی که توسط خبرگزاری رسمی "وفا" منتشر شد، گفت که این اقدام برای تغییر نام به "کشور فلسطین" در تقویت کشور فلسطینی و "بنای نهادهای آن و حاکمیت ملی آن بر سرزمینش" موثر خواهد بود. (7)
همزمان با این انکشافات تلاش های دیپلوماتیکی در پیوند به روند صلح تشدید یافت . چنانکه جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا در دیدارهای جداگانه با بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل و محمود عباس، رییس تشکیلات خودگردان فلسطینی درباره از سرگیری گفت و گوهای صلح مذاکره کرد. قرار بود که جان کری وزیر خارجه امریکا در 21 جولای 2013 با محمود عباس رییس حکومت خود گردان فلسطین ملاقات کند تا پلان صلح شرق میانه را نجات بدهد. مقامات بلند پایۀ فلسطین و امریکا این ملاقات را تایید کردند . این دیپلوماسی رفت و برگشت بعد از آن صورت گرفت که رهبری فلسطینی در رام الله چهارچوب پیشنهادی از سرگیری مذاکرات با اسراییل را رد نمود که از سه سال به این طرف در حال تعلیق قرار دارد. مقامات فلسطینی به جان کری گفتند،
فلسطینی ها فکر می کنند که بدون یک اساس روشن روی سرحدات سال 1967 و بدون یک موضع روشن در مورد متوقف ساختن ساختمان های مسکونی و رهایی زندانیان فلسطینی که توسط اسراییل نگهداری می شوند، مذاکره وجود نخواهد داشت. بنا بر این مذاکرات در کرانۀ غربی نتیجه نداد. عقب نشینی از پلان صلح جان کری از سوی شورای انقلابی حاکم جنبش محمود عباس صورت گرفت و این شورا خواهان تغییر در پلان شد. از چندین دهه است که مذاکرات بخاطر رسیدن به یک راه حل نهایی میان جهان عرب و اسراییل به صورت کند آغاز و بعد قطع می گردد؛ اما مذاکرات در ماه سپتامبر سال 2010 میلادی بعد از آن به طور کامل قطع گردید که اسراییل متوقف ساختن کار ساختمان منازل رهایشی را در قلمرو فلسطینی ها رد نمود. (8) بعد از بی نتیجه ماندن مذاکرات محمد المدانی یک مقام ارشد حزب فتح به رهبری رییس جمهور محمود عباس، به تاریخ اول اگست 2013 در راس هیات فلسطینی که شامل اعضای پارلمان، مقامات و تاجران بودند، از پارلمان اسراییل دیدن کردند. این سفر به مثابۀ حمایت از احیای گفتگو های صلح در واشنگتن، میان دو کشور رقیب در شرق میانه تلقی شد . (9)
اما بالاخره بر رغم تلاش های سیاسی امریکا مذاکرات صلح میان فلسطینی ها و اسراییلی ها احیا نشد و پس از نزدیکی محمود عباس با هنیه سؤ ظن امریکا و اسراییل در پیوند به صلح هرچه بیشتر کاهش یافت؛ زیرا عباس از نظر اسراییل و کاخ سفید یک شخص میانه رو بوده و این میانه روی را دال بر انعطاف بیشتر در راۀ صلح می دانند. در حالیکه هنیه در مذاکرات با اسراییل هرگز حاضر به نرمش نبوده وخواهان سرحدات سال 1967 اسراییل و فلسطین است. حماس باور دارد که هیچگاه اسراییل حاضر به استرداد سرزمین های اشغالی نبوده و یگانه راه را گزینۀ نظامی می داند و از همین رو است که هر از گاهی اسراییل را مورد حملا ت راکتی قرار می دهد. اسراییل هم هر از گاهی در پاسخ به راکت پراگنی های حماس، به حملات سنگین هوایی و زمینی خود در غزه می پردازد. درگیری های کنونی که بیشتر از دو هفته بدین سو آغاز یافته است. دو طرف پس از عملیات های سنگین هوایی و زمینی دو هفته یی بالاخره بخاطر کمک های بشری به آتش بس 12 ساعته و بعد 24 ساعته موافقه کردند و اما به آتش بس دایمی موافقه نکرده اند. جان کری بدون توجه به خواست اسراییل مبنی بر خلع سلاح حماس، خواستار آتش بس گردید و اما حماس خواست او را رد کرد. اسراییل بعد از حملۀ اخیر در یک کودکستان سازمان ملل در شجاعیه 16 کودک را کشت و 67 تن دیگر را زخمی گردانید. اسراییل پس از این حمله آتش بس 4 ساعته را اعلان کرد و اما این آتش بس شامل ساحاتی نیود که سربازن اسراییلی در آنجا مصروف عملیات هستند و اما حماس این آتش بس را مسخره خواند.
در اولین روز آتش بس در غزه، در ظرف ۲۴ ساعت بیش از ۹۰ تن کشته شدند. این حوادث پس از اعلام آتش بس 72 ساعته صورت گرفت که تنها دو ساعت ادامه یافت.این در حالی بود که منابع پزشکی غزه گفتند با زیر پا گذاشته شدن آتش بس موقت روز جمعه، اول اگست بیش از ۲۰۰ فلسطینی در حملات یک روز اخیر اسرائیل کشته شدند و تاکنو صدها فلسطینی بیگناه طعمۀ آتش سربازان اسراییلی گردیده اند. این در حالی است که هافینگتون پست در گزارشی به نقل از مقامات فعلی و سابق صهیونیستی از حمایت بی نظیر اعراب به ویژه عربستان از رژیم صهیونیستی در حمله به غزه خبر داد . این نشریه به نقل از شائول موفاز» وزیر دفاع سابق رژیم صهیونیستی با شرکت در برنامه ای که از شبکه ده تلویزیون اسرائیل پخش می شد مدعی شد که اسرائیل باید نقشی برای امارات و عربستان در خلع سلاح حماس قائل شود. وی در توضیح اظهارات خود گفت که از کمک های نظامی این دو کشور در بازسازی غزه پس از خلع سلاح حماس باید استفاده کرد.«آموس گیلاد» یکی از مقامات وزارت جنگ رژیم اسرائیل که مسئول امضای توافق امنیتی میان این رژیم و دولت مبارک در مصر بود گفته است که همه چیز به شکل مخفیانه صورت خواهد پذیرفت؛ اما همکاری امنیتی ما با مصر و دولت های خلیج فارس بی نظیر است. وی شرایط حاضر را بهترین دوره دیپلماتیک میان رژیم اسرائیل و اعراب خوانده است.خبرها نیز حاکی از تماس تلفنی «ملک عبدالله» پادشاه عربستان با «السیسی» رئیس جمهور مصر و تایید قرار آتش بسی است که مصر تدوین کرده بود. مصر رهبری تلاش های تازه برای برقراری آتش‌بس در غزه را در دست گرفته است.
این در حال بود که حملات اسراییل مورد تقبیح رهبران سیاسی جهان قرار گرفت. چنانکه پدی اشداون، رهبر سابق حزب لیبرال دموکرات بریتانیا حملات اسرائیل به غزه را "احمقانه" و "نامتناسب" خواند و گفت اسرائیل حمایت افکار عمومی را از دست داده است. پیش از این هم انتقادهایی از اسرائیل از سوی سیاست‌مداران بریتانیایی مطرح شده بود. رخداد های خونین غزه جهان را نگران گردانیده است. و برای شکستن بن بست در نوار غزه تلاش های مختلف سیاسی به راه افتاد و در همین راستاوزرای خارجه کمیته فلسطین جنبش غیرمتعهدها، دوشنبه سیزدهم اسد برابر به 4 اگست در تهران اوضاع غزه را به میزبانی محمدجواد ظریف، وزیر خارجه ایران، بررسی کردند تا برای جلوگیری از حملات وحشیانۀ اسراییل تدابیری را اتخاذ نمایند؛ اما بر رغم این تلاش ها بمباران های هوایی اسراییل بر غزه به شدت ادامه یافت . مسئولان بیمارستانی در غزه گفتند که دست کم 10 تن در حمله هوایی اسرائیل به یک مدرسه تحت پوشش سازمان ملل متحد در رفح کشته و 35 تن زخمی شدند و یک روز پس از این رخداد 30 فلسطینی دیگر نیز در غزه شهید شدند. بنا بر گزارش‌ها، هزاران نفر از اهالی رفح در جنوب غزه به این مدرسه پناه برده بودند.
هرچند اسراییل 4 اگست از خروج بعضی از نیرو های زمینی اش را از نوار غزه خبر داد؛ اما حملات هوایی اسراییل برغزه هنوز ادامه دارد. بنیامین نتانیاهو صدراعظم اسراییل در سوم اگست اعلان کرد که سربازان اسراییلی پس از تخریب کامل تونل های نظامی حماس پشبرد عملیات را دوباره بررسی خواهند کرد. در عین حال یک هیات حماس در 4 اگست وارد قاهره مرکز مصر شد تا در گفتگو های غیر مستقیم با اسراییل که به وساطت مقام های مصر و امریکا انجام می شوند اشتراک کند. اسراییل در دوم اگست گفته بود که نماینده های خود را طبق برنامه برای اشترک در این گفتگو ها نخواهد فرستاد. اسراییل اسلام گرا های فلسطینی را به اغوا کردن میانجی های بین المللی متهم کرد. از سوی دیگر عبدالفتاح السیسی رییس جمهور مصر که در دوم اگست در یک نشست خبری با صدراعظم ایتالیا در قاهره صحبت می کرد خواهان آتش بس میان اسراییل و حماس شد. از آغاز عملیات تهاجمی اسراییل به اینسو بیش از یک هزار و هفتصد فلسطینی که بسیاری آنها افراد ملکی اند کشته شده اند. در جریان درگیری 67 اسراییلی که اکثریت شان سربازان اند جان باخته اند. مرکز حقوق بشر فلسطین گفته است که در نتیجه درگیری پنجصد و بیست هزار تن در غزه بی جا شده اند.
از آنچه گفته آمد تراژیدی فلسطینیان و غزه نشینان به این زودی پایان ندارد و هنوز کوره راهان دشوارتر در پیش روی آنان به گونۀ زشت و هبیبتناک قد کشیده است . نه تنها در غزه؛ بلکه این بیرحمی و قساوت در موجی از خون و آتش فراتر از فاجعه از افغانستان تا فلسطین از اورگون تا غزه و از غزه تا موصل و بغداد و شام به شدت ادامه دارد. زورق توفانی این جنایت های بشری را به نحوی از انحا صهیونیزم جهان با همدستی امریکا از آنسوی قارهها تا این سوی ابحار بدک کشی می کند. این فاجعه تا زمانی ادامه خواهد یافت که حکام مستبد و شیوخ مزدور عرب دست از توطیه های مخفی برضد فلسطینی ها بردارند و هم آخوند های ایرانی از حرکت های ماجراجویانه در فلسطین دست بردارند؛ زیرا فلسطین در اصل قربانی رقابت های شیخ های عرب، بویژه سعودی و آخوند های ایران است و تا زمانی این رقابت های در منطقه پایان نیابند، فلسطینی ها هرگز روز خوش نخواهند دید و هر از گاهی آماج حملات سنگین هوایی و زمینی صهیونیست های بیرحم قرار خواهند گرفت. فلسطینی ها در واقع بر مصداق خنجر خوردن از عقب، بیشتر قربانی سیاست های حمایه یی چند پهلوی آخوند های ایران و بازی ها و پشتیبانی های شیخ مزدور و حکام مستبد عرب از اسراییل گردیده اند تا زمانی که هر دو جناح رقابت های سیاسی شان را در شرق میانه ترک نکنند و سیاست های ناب انسانی و اسلامی را در پیوند به فلسطین اتخاذ نکنند. طبیعی است که صلح در فلسطین معنای در "شاخ آهو بودن" را خواهد داشت؛ زیرا اسراییل در این مدت طولانی توانسته است تا با استفاده از رقابت های ناسالم سعودی ها و ایرانی ها از اقرار بر داعیۀ برحق فلسطینی ها انکار کند و هر از گاهی با بهانه های مختلف در غزه فاجعه های هولناک بیافریند. یاهو 4 اگست2014
رویکرد ها :
1- رادیو ازادی، اخبار صبح ، 14نوومبر 2012
2 - رادیو آزادی اخبار صبح ، 17 نوومبر2012
3 - بی بی سی، 22 نوومبر 2012
4 - 4 نوومبر ، اخبار صبح 2012
5 - . رادیو آزادی ،ا خبار صبح ، الو دسمبر .2012
6 - رادیو ازادی ، اخبار صبح ، 4 دسمبر 2012
7 - بی بی سی، 10 جنوری ، 21 جدی 2013
8 - رادیو آزادی ، اخبار صبح 20 جولای 2013
9 - رادیو آزادی ، اخبار صبح، سه شنبه اول اگست 2013
بالا
بازگشت