سنجر غفاری
دشواری ها و مسولیت های حکومت وحدت ملی
حکومت وحدت ملی حاصل سر انگشتان بریده شده رای دهنده گان وخونبهای فرزندان افغان در « اردوی ملی ، پولیس و امنیت ملی » است .
بیش از نیم قرن می شود که مردم ما به امید فردا قربانی میدهندوبه خصوص بعد از جضور مجاهدین و روی کار آمدن نظام دموکراسی و حضور جامعه جهانی در کشور شان از هر زمامدار کشور راستی و صداقت خواستندو بدین گونه زمامداران نیز با پیش کشیدن آرمانهای مردم ما بر اریکه قدرت تکیه زدند، وعده ها دادند اما نتیجه،تحمیل اراده بیرونی ها و ادامه بحران و تشدید فساد ، آغاز فصل جدیدی از دشواری وناباوری های ملی چیزی بیش را تجربه نکردند. با گذشت سیزده سال اخیر کار های صورت گرفت و اجرااتی انجام شد که نمی توانیم از آن چشم پوشی نمایم . اماامکاناتی که بدسترس زمامداران مصلحتی و ترکیب نا همگون آن در اختیار داشتند جوابده ارزش های ملی نبوده ، نخواستند تا یک ملت شویم و در دآیرٔه ملیت گرایی بمانیم .
اول :- سپردن کار به اهل کار و جا بجایی کادر های مسلکی و تخصصی در رآس ادارات عمده کلیدی، بخش های امنیتی و استخباراتی ، تقرر والیان در ولایات عمده و سرحدی کشور ، عدم توجه در بخش قضا و عدالت اجتماعی که یکی از عناصر عمده ایجاد، رشد و تقویت فساد در دستگاه دولت را تشکیل داده بود زمامداران دیروزی مد نظر نگرفته بودند .
دوم؛- مصلحتی بودن نظام خلاف ارزش های ملی مردم و کشور که باعث ایجاد و گسترش انارشیزم در تمامی سطوح کشوری و اداره گردید . بطورمثال تقرر وزیران و والیان از یک وزارت بدیگر ، از یک ولایت بدیگری که گذشته کاری خوب و اجراات مفید نداشت ، همینطور در سطح قضآ و سایر ارگانهای قدرت دولتی .
سوم : - وجود اختلاف و دوگانگی در اجراات کاری میان دولت و پارلمان کشور ، نبود اعتماد ملی بالای وکلا و اعضای مجلسین از طرف مردم و مبدل شدن یکعده از نماینده گان مردم به اصل ایجاد و گسترش انارشیزم و فساد اداری در کشور ، چشم پوشی و حمایت قوه قضأیه از این افراد و کار کرد های شان خلاف قوانین کشوری و به خصوص قانون اساسی کشور . نمونه مثال «کابل بانک» .
چهارم :- عدم توجه دولت و مسولین ادارات مربوطه به وضعیت اجتماعی کشور به خصوص عدم توجه به معارف ، حقوق زنان ، اطفال و نوجوانان ، گسترش خرافات و خشونت علیه ایشان ، تجاوز جنسی و عدم توجه به محتادین به مواد مخدردرکشور . «پل سرخ کابل » نتیجه کاروزارت موادمخدر
پنجم : فرهنگ و مطبوعات : آزادی بیان یگانه دستاورد نظام طی سیزده سال گذشته میباشد ، آزادی در چوکات قانون و مراعات نمودن اهداف انسانی در اجتماع ، حرمت به عنعنات و فرهنگ مردم ، به خصوص در جامعه افغانی رکن اساسی دموکراسی را تشکیل میدهد.
در کشور ما متآ سفانه در نشرات و مطبوعات بعضآ نقض قوانین به مشاهده رسیده و پخش و نشر سریال های مختلف ، دامن زدن به مسایل لسانی و قومی ، تحریکات مسایل مذهبی و تبلیغات ضد وحدت ملی ، حمایت از برخود های غیر قانونی یکعده از اراکین بلند رتبه دولتی از طریق نشرات و پخش برنامه ها از طریق تلویزیون های آزاد و دامن زدن به مسایل قومی .
ششم : نظم ترافیک و شاروالی در شهر کابل و سایر ولایات کشور :- یکی از اساسی ترین نماد نظم در کشور را ترافیک و خدمات شهرداری تشکیل میدهد که متآسفانه مردم و مسولین دولتی درزمینه توجه لازم و جدی نکرده و ندارند . تخلفات ترافیک شهر اکثرآ به وسیله مقامات بلند پایه دولتی ، نماینده های مردم در پارلمان و افراد زورمند و مسلح غیر مسؤل تشکیل میدهند ، نظم ترانسپورت در شهر دیده نمی شود. ریاست ترافیک درزمینه قوانین شهری و نظم ترافیکی را برای مردم ارادیهٔ و عملی نماید جهت بوجود آمدن نظم در شهر ضرورت است تا گارنیزیون کابل فعال گردیده ، شاروال و ترافیک به همکاری گارنیزیون کابل در نظم ترافیک و پاکسازی شهر از وجود این همه بی نظمی ها و خود سری ها در چوکات قانون شهر با اخذ جریمه های نقدی از متخلفین که پول جریمه زریعه پارچه جریمه به حساب ۶۰۰۱ دولت انتقال یابد و نظم و دسپلین تنظیم وپایتخت و شهر های دیگر از حالت کنونی بیرون شود .
مسولیت و مکلفیت نظام در کشور تآ مین امنیت مردم و ادارات دولتی است وبه منظور رسیدن به این ارمان تشدید دسپلین کاری ، مراقبت از مردم ، وضع قوانین جدی در امر اجرای وظایف، ینیفورم معین برای ( متعلمین مکتب ، محصلین ، افسران ، سربازان ، دریوران ، کسبه کاران ،تکسی دریوران و دریوران اتوبوس های شهری ، دوکانداران و سایر منسوبین و افرادی که در شهر و ادارات دولتی و خصوصی کار و فعالیت روزمره انجام میدهند باید در چوکات نظم و قانون تنظیم گردند ) .
توجه جدی در بخش استخبارات کشور ، ارزش به کار و زحمات منسوبین امنیتی ، سپردن کار به اهل کار و بازپرسی جدی در امر اجرای وظایف یکی از اساسی ترین وجیبه و خواست مردم ما از مسولین حکومت وحدت ملی میباشد . ثانیآ توجه جدی در کیفیت مواد غذایی و نیاز اولیه مردم به خصوص تیل، گازمایع ، چوب و ذغال ، مواردی است که مردم از مقامات دولتی تقاضا دارند .
چیزیکه مردم بیشتر از آن متنفر هستند موجودیت انواع فساد در ادارات دولتی ،بخصوص اداره قضآ و حارنوالی ، محابس ، میان یکعده از اعضای پارلمان و سنا کشور ، آمرین حوزه های امنیتی پولیس ، پولیس شاهرا ، مسولین ترافیک شهر ، شاروالی ، گشت و گذار افراد و اشخاص هیله گردو اوباش و « مسلح با اسلحه ناریه و جاریه » سرقت های مسلحانه از طرف روز وشب در مناطق مختلف شهر کابل و ولایات ، اختطاف و تاراج به وسیله افرادی که در رده های بلند دولتی شناخت دارند و حمایت میشوند ، با استفاده از یونوفورم پولیس و اردوی ملی که این اعمال سبب رنج و تشویش خانواده ها بود ه ، استفاده از مواد مخدر میان منسوبین ارگانهای امنیتی کشور یکی از عواملی است که جوانان ما در زمینه علاقمندی شان را در میان منسوبین این ارگانها از دست داده و ترک وظیفه و وطن را پیشه می نمایند، اذیت و آزار دختران و زنان در کوچه و بازار توسط جوانان بی باک و مسلح ، پرابلم های جدی مردم ما میباشد که از حکومت وحدت ملی تمنا دارند تا باید به این خود سری ها پایان داده شود. تشویش عمده مردم ما از گشت و گذار کاروان های مسلح نیروهای خارجی در شهر هنگام صبح و عصر میباشد که بزرگترین توجه دشمن را در انجام اعمال تخریبکاری در شهر علیه مردم ما تشکیل داده باید حرکت این کاروان ها در اوقات معین و مشخص با اخذ تدابیر جدی امنیتی در نقاط مزدهم شهر کابل و سایر شهر ها تنظیم گردد تا باشد از فعالیت دشمن و خصارات بیشتر به مردم ما جلوگیری بعمل بیاوریم .
بدون شک به همگان معلوم است که پرابلم های بیشتری در دستگاه دولتی ، میان قضا و مقننه وجود دارد که همه سرچشمه گرفته از اعمال نفوذ سرویس های استخباراتی کشور های همسایه در این بخش ها می باشد که باید حکومت وحدت ملی در توجه خاص داشته و در ایجادو تقویت نظم نوین اطلاعاتی و استخباراتی بادقت لازم در انتخاب و تعین کادر های رهبری ادارات کشفی توجه نمایند و باید کار به اهل کار سپرده شده ، مصلحت جویی و قوم گرایی و تنظیم پرستی ها باید دوری گزینم .
مسولین فراموش ننمایند و دقیق باشند که مردم شان تحمل دارندو فرصت میدهند ، ملت بیدار است اما نظارت کننده همه اوضاع و احوال کشور شان هستند ، دشواری های را تشخیص دارند که نظام وحدت ملی به آن مواجع است منجمله تحرکات خصمانه دشمنان در کمین نشسته وحدت ملی ما که نابودی شان را درملت شدن ما حتمی میدانند ، موجودیت هزاران هزار جنگجوی مسلح علیه نظام ،موجود تخریبکاران ونفوذ اعمال بیگانه در داخل نظام ، خروج نیروهای خارجی از کشور ، بحران شدید اقتصادی و بیکاری در کشور ، گسترش نا امنی و دامن زدن به وحدت ملی ، تخریش اساسات ملیت ها ، وجود فساد اداری و دها پرابلمی که هر لحظه امکان انفجار نظام از داخل متصور است . سوال مطرح است که چه بایدکرد ؟ بسوی قوم و ملیت برخاست ، به دامن طالبان غلتید ویا به خواست حامیان شان «استخبارات ونظامیان پاکستان » تسلیم شد، با جامعه جهانی همنوآ گردید ویا علیه آن قرار گرفت ، این دشواری هایی است که نظام جدید با آن روبرمیباشد و باید توجه جدی نمود که از سرمه های آزموده در نظام دوری اختیار نمود ودستان قانون شکنان و ستیز جویان راباید از سرنوشت ملی و امورات کشوری کوتا نمود . نظام قانون ، دسپلین پزیری در همه امورات کشوری ، سپردن کار به اهل کار،تطبیق قانون اساسی و سایر قوانین در کشور و تشکیل نظام بر بنیاد اصول اساسی و مرام حکومت و تعهدات ای که برای مردم و جامعه جهانی داده اند باید عملی گردد.
جناب اشرف غنی و عبدالله عبدالله با اعضای محترم تیم شان در برابر خواست های برحق مردم شان جوابده میباشند چونکه توافقنامه ایجاد حکومت وحدت ملی و پیمان امنیتی را با امریکا به منظور برگشت ثبات و آرامش به کشور شان با در نظر داشت احکام قانون اساسی کشوربه امضآ رسانیدندو به پیشگاه مردم شان تعهد دارند . فراموش ننمایند که « دخلکو زور دخدای زور »
سنجر غفاری
بالا
بازگشت