سنجر غفاری
سریال انتحابات
بدون شک انتخابات درافغانستان به بازی گرفتن سرتوشت افغانهاراکه به یک امید و اطمینان به پای صندوق های رای با قبول وحشت و دهشت های ای که سر راه شان قرار داده شده بود رفتند و تمثیل بیان اراده شان را نمودند اما تا اکنون که بیش از چهار ماه ازاین انتخاب شان می گذرد نتیچه معلوم نیست و اراده مردم در گرو اهداف پشت پرده محبوس است چرا ؟ پاسخ به این چرا ها هم دشوار نیست و هم ساده و قابل بیان ( چیزی ای که عیان است چه حاجت به بیان است ) !
به همگان هویدآ است که طلوع و غروب اقتدار سیاسی و رهبری در افغانستان از آسمان و زمین کشور ما صورت نمی گیرد بلکه از آسمان و زمین دیگران برای ما کلپ میشود و بعدآ ما لایک می نمایم چون عصر نوین انترنت و کمپیوتر است باید به پذیرش های نا آشنا خویش را آماده و تکمیل نمایم ورنه به وسیله ویروس انتحاری شاید غیر قابل ترمیم شویم ویا پارچه های مان را نخواهند تشخیص داد. این است سرنوشت که بدانیم و تصمیم بگیریم که چه باید کرد؟ در سرزمین ما که هم اکنون میشود بگویم لابراتوار استحصال بین المللی انواع و اقسام استراتیژیهای جنگ و صلح ء اقتصاد وسیاست ء عقیده و مذهب ء تولید و تکثرانواع مواد کشنده و مخدر به شمول تروریزم و رهبریت و بلا خره غارت و ویرانگری ای که کام و دسترخوان دنیای هستی را خشک نموده است و به ماتم سرای ابدی انسانش مبدل شده ء اشک ها خشکیده و خونها جاریست چگونه باید بسوی آینده ها دید و به انتظار انتخاب ملتی نشست که می بیندو می داند ولی تصمیم گرفته نمی تواند .
این را بدانیم که درد ما ازخود ماست ولی آغاز و انجامش بدوش دیگران است که ما خود وسیله شده ایم و چنین تصور داریم و تکرارآ میگویم : ( خانه ای ما که دیوار هایش بلندو تخیلی است دربانش کی می بود ؟ ) این واقعیتی است که بیش از یکصد سال میشود که نتوانستیم تشخیص و انتخاب نمایم که آیا دیوارهای خانه ما بلند است و باید چگونه در بانی برایش داشته باشیم که ندانستیم ء میرویم و می کشیم و بعدآ محاسبه می نمایم که ۲ + ۲ دیگران ۴ میشود ولی از ما یکنیم میشود و است چر؟ .!! رنج و درد ما این است که ادامه دارد و مس ما بدست هیچ کسی سفید نمی شود .
به گذشته نگاه کنیم که انگلیس ها و روس ها در کشور ما آمدند و رفتند اما قربانی ما ملت برای آنها بود و یا برای خود ما ؟ اگر برای کشور و مردم خویش قربانی داده ایم پس چرا ویرانیم و محتاج ء آزادی ما در کجا است ؟
باز هم خوب گفته اند که کور هم میداند که دلده شور است . کشور های جهان در یک اتحاد مشترک به کشور ما به هر مقصد و هدفی که داشتند و دارند حضور به هم رسانیدند ولی ما چه مسولیت در قبال خانه خود داشتیم و داریم که نمی دانیم و تشخیص نداریم متآ سفانه !! اگر نگاه مثبت بسوی کشور های همسایه ایران و پاکستان نمایم خوب می دانیم که از داغ بودن تنور بدبختی های ما کشور شان را به قدرت اتومی مبدل نمودند ولی ما گدای سیاست و قدرت هستیم و هر رهبرما به گوشمالی خارجی ها ضرورت دارند وعیار شده اند .
این که مردم مظلوم ما قربانی دادند و قهر مانی ها کرده اند جایگاه اش حفظ است اما دست آوردش کجاست ؟
باید از گذشته ها آموخت و بسوی آینده مسولانه و دقیق تصمیم بگیریم و تصمیم بگیریم که خود ما عامل نجات و سعادت ملی خویش شویم .
حضور و تصمیم امریکا در افغانستان و منطقه با تشخیص و دقت برناموی آن اعیار گردیده است و این که جان کری وزیرخارجه امریکا مسولیت پذیر آن می گردد که دو کاندید ریاست جمهوری را بدورمیز مزاکره باهم بسوی ایجاد و استقرار نظام سیاسی و حکومت وحدت ملی دعوت وتوافق ایشان را اخذ می دارند فکرمی نمایم درسهای را بیاموزیم که مسولیت های آینده بدوش ما قرار گرفته است و بدانیم که کشور ما میان همسایه های قراردارد که از خون مردم ما قدرتمند گردیده اند و باید در خانه ما تنورسعادت شان هرگز خاموش نگردد.
بدون شک غارت و ویرانگریها درکشورما نمی شود که با روی کار آمدن احمد ها و حذف شدن محمود ها پایانی داشته باشد بلکه در ایجاد تفاهم ملی و تقویت باهمی و پذیرش همدیگر که همه فرزندان افغانستان هستیم میشود که سر نخ بدست ما افغانها بیفتد .
با استقرار نظام جدید که انشا الله طی یکماه آینده مسول سرنوشت مردم و کشورما می گردد همه اقوام و ملیت های افغانستان متحدانه و مسولانه باهم مسولیت های مشترک دارند تا سنگ بنای سعادت آینده فرزندان شان را خود رقم بزنند این آخرین شانس برای برگشت ثبات در خانه مشترک ما افغانها خواهد بود ورنه داعیش و طالبان باهم وحدت خواهند نمود .
روشنفکران و روحانیون کشور این واقعیت را بپزیرند که در آزمون دشواری قرار گرفته اند و باید همدیگر شان را با آغوش محبت ء عفو و پذیرش دعوت نمایتد و به گذشته های تاریک ء تخریش و تنگ نظری های مختلف خاتمه بخشیده فرصتهای جدید را برای دشمنان وحدت شان مساعد ننمایند و بگانه الترناتیف ختم بحران موجوده را نبود وحدت و تفاهم میان روشتفکران و روحانیون کشور تشکیل میدهد که از وجود این نفاق بیگانه ها توانستند تا شالوده های بنیادی زیر بنای کشور مارا در تصرف خویش داشته و اساس توانمدی شان را در همه سیستم نظام کشوری ما قایم و دایم نمایند .
سریال انتخابات درکشورما مسیراصلی اش را بربنیاد نبود وحدت میان روحانی و روشنفکر کشورسالم نه پیمود و تصمیم ایجاد شده در انتخاب یک نظام وحدت ملی فرصتی است تا عاقلانه و با درک مسولیت های ملی انسانی و اسلامی لبیک گفت .
سریال ادامه دارد و آینده ها در تصمیم وسالم اندیشی رهبران سوگند خورده ما به مردم و کشور شان رقم خورده است و بیداری ملی کلید و راه گشای سعادت ملی ما است .
سنجر غفاری
نهم اگست ۲۰۱۴
؟
بالا
بازگشت