احمد سعیدی

 

انتخابات و حضور پر رنگ مردم

انتخابات دور سوم  رياست جمهوري به يک معرکه عدالت خواهي  تشبيه بود اميدوارم اين معرکه بزرگ به جشنواره اي سرشار از مساوات و پيروزي بعد از شمارش آرا در پر تو عدالت انصاف تبديل شود و آرزوي بزرگ ملت ما  در سيماي انتخابات دور سوم  رياست جمهوري  به آرمان هايش برسد.  در هر انتخابات مي توان انتقادات و مشکلات را بيان کرد; البته انتقادات مطرح شده از سوي من به اين دليل است که همواره روح انتقادي بر انديشه هايم حاکم بوده است; حتي در دوران حاكميت جناب كرزي در رسانه ها از عملكرد هاي حكومت انتقاداتي مطرح مي کردم; از اين رو بر اين اعتقادم که هر انتخابات نقد ملي در خودمان است که در کجا قرار داريم و به کجا مي رويم و اين همان موضوع است كه بايد در مورد آن چيزي نوشت دانستن اين که در کجا هستيم و به کجا مي رويم را خواست موجود در ذهن هر انسان پويايي دانست و  ادامه داد: هيچ فردي نمي خواهد بازگشت به گذشته داشته باشد; چرا که مايل است پيش روي خود را بشکافد و به جلو حرکت کند و اين تصويري از آيه مبارکه قرآن کريم است.  مردم افغانستان با حضور پر رنگ خود در پاي صندوق هاي راي ثابت ساختند كه ديگر به عقب بر نمي گردند بعد از انتخابات دور سوم رياست جمهوري آرزوي يك تحول عظيم و سرنوشت ساز  اميد برده مي شود. مردم افغانستان باور داشتند و دارند با اين آيه قرآن مبني بر اين که سرنوشت ملتي تغيير نمي کند، مگر آن که خود آن ملت بخواهند سرنوشتش را تغيير دهد اين باورمردم افغانستان بود از حضور همه جانبه اي مردم ما در 16 حمل اين حقيقت آشكار بود که بايد خود سرنوشت خود را تعيين کنيم.  مردم ما از نا امني نبود انصاف و بي عدالتي رنج فروان برده اند نه تنها من بلكه اكثريت به کوچک ترين چيزي که به آزادي ها خدشه وارد مي کرد معترض بوديم و فرهنگ وابسته فرمايشي ديکته اي نظام هاي گذشته بود که راه ما را به سوي فرهنگ آزادي خواهانه مردمي باز کرد; چنان که هزاران گل بخاطر آزادي و حمكومت مردمي  در انديشه ما روييده است . انتخابات در همه سطوح را مهم است و ارزش خود را دارد چون: انتخابات مي تواند آرمان ها و آرزوهاي ما را ظاهر انعكاس دهد انتخابات 16 حمل 1393  نيز معرکه اي بود که فهرست آرمان هاي ما را در مقابل مان ظاهر مي کند. فکر مي کنم آرمان اوليه ايجاد نظام مردم سالار در پرتو  عدالت و انصاف چنانچه شما ميدانيد كه  نگاه ما به كشور عزيز ما افغانستان و نظام موجود يک نگاه آرماني نيست از آن فراتر فكر ميكنيم  ما تمام فشارهاي موجود در کشور خود  را از الف تا يا چه امنيتي چه اقتصادي چه سياسي چه اجتماعي  درک مي کنيم، ما مي دانيم در اقيانوس بزرگي که هيچ کس بشمول كشور هاي همسايه نمي خواهند افغانستان آزاد و مرفع در اين خطه سر بلند كند آرامش داشته باشد آينده اش درخشان باشد و بر جغرافيه خويش همه جانبه حاکم باشد، ميدانم انتخابات كه گذشت  مي تواند جشنواره شيريني باشد که در آن هر فرد نقشش را ايفا کند البته به لحاظ حضور چهره هاي مختلف مي توان اين جشنواره را يک کارناوال دانست; اما کارناوالي که در آن نمي خواهيم نقابداري حضور داشته باشد و نمي خواهيم پادشاهي در نقاب گدا و شيري در نقاب گوسفند و گرگ در لباس روبا ظاهر شود. و از آنجا که اکنون اين جشنواره راه افتاده است حق هر فردي است تا حرفهايش را بزند; بنابراين جشنواره انتخابات مي تواند جشنواره شيرين و شرافتمندانه اي باشد که در آن تنوع و تکثر حاکم است; البته با اين شرط که کسي نقاب به چهره خود نزند فريب كارانه در گذرگاه اين امواج در حركت نباشد سمت را طي كند كه با ارزش ها و معيار هاي انساني در تفاهم باشد نه در تقابل .

 

 


بالا
 
بازگشت