افتضاح تقلب هر روز بالا می گیرد و مجازات متقبلین سنگین تر می شود

تقلب خطرناک انتخاتی از افتضاح واتر گیت تا افتضاح وزبین

شاید خواننده گان عزیز از رسوایی های بزرگ انتخاباتی آگاهی داشته باشیند و افتضاح " واتر گیت" از مشهور ترین رسوایی های انتخاباتی در جهان است. نیكسون در انتخابات سال 1972 براي دومين بار به رياست جمهوري امريكا برگزيده شد؛ ولي افشاي اقدامات غيرقانوني در جريان انتخابات و نصب دستگاههاي استراق سمع در محل كنوانسيون حزب دمكرات در ساختمان واترگيت كه به ” افتضاح واترگيت“ معروف شد او را به استعفا از مقام خويش  وادار ساخت؛ اما می شود که نام رسوایی انتخابات کنونی افغانستان را "افتضاح امرخیل" نام نهاد؛ زیرا در این انتخابات اصطراق سمعی در کار نبوده و برعکس واتر گیت، جناب شان از طریق تیلفون همراه تمامی برنامه هایش را سازماندهی کرد و مهرههای مورد نظر خود را در نقاط لازم جابجا نمود. وی توانست، خیلی ماهرانه برنامۀ خود را عملی نماید و ماموریت خود را به بهترین وجه به انجام برساند؛ اما زمانی به مشکل دچار شد که یک موتر مملو از اسناد مهم انتخاباتی بدست پولیس افتاد و سناریوی از پیش درست کرده اش یک باره بهم خورد. حال بر حامی و عامل اصلی تقلب است که آبرومندانه تصمیم بگیرد و با کنار رفتن از این افتضاح خود را  اعادۀ حیثیت نماید.

پولیس کابل به دلیل عدم اطلاع دهی قبلی کمیسیون مانع انتقال یک موتر مملو از  اسناد مهم انتخاباتی به سروبی گردید. پای آقای امرخیل به رخداد کشانده شد و پولیس بر رغم اصراراو حاضر نگردید تا اسناد به سروبی منتقل شود. پولیس کابل اتهام تقلب را برآقای امرخیل وارد کرد و این حادثه انتخابات افغانستان را تحت شعاع در آورد و پروسۀ انتخابات افغانستان زیر سوال رفت. به دنبال این حادثه فلم های ویدویی هم به رسانه های اجتماعی درز کرد که حاکی از تقلب وسیع در شماری محل های انتخاباتی و بویژه در وزبین سروبی بود. به دنبال این رخداد ها تیم اصلاحات و همگرایی زبان اعتراض برضد کمیسیون انتخاباتی را بلند کرد و خواهان برکناری آقای امرخیل گردید؛ اما کمیسیون انتخاباتی به خواست داکتر عبدالله وقعی ننهاد و جناب نورستانی در یک گفت و گو مملو از "نمیدانم" با تلویزیون طلوع گفت که آقای امرخیل را رییس جمهور مقرر کرده و امر برکناری او را باید رییس جمهور صادر نماید.

تیم اصلاحات و همگرایی خواست از مجاری مختلف بر رییس جمهور فشار آورد تا آقای امرخیل را از وظیفه اش سبکدوش نماید؛ اما رییس جمهور از برکناری او خودداری کرد. چنانکه رسانه های اجتماعی خبری را به نشر رساندند که قرار بود، آقای قانونی اعلان برکناری امرخیل را به اجازۀ رییس جمهور اعلان نماید و اما او نتوانست به دلیل مخالفت آقای کرزی قادر به این کار شود. بعد ها رسانه ها به نقل از صفحۀ نوشتند که آقای کرزی در اول روی برکناری آقای امرخیل توافق کرده بود و اما بعد که با مشاورین خود ملاقات نموده بود، از برکناری او منصرف گردید. پس از این پیشامد ها تیم اصلاحات و همگرایی پای حکومت را هم در تقلب در میان کشید و رییس جمهور کرزی را متهم به همکاری با تقلب کاران نمود؛ اما رییس جمهور بر رغم اصرار تیم اصلاحات و همگرایی نه تنها حاضر به برکناری آقای امرخیل نگردید؛ بلکه با اظهاراتی در برابر شورای علما، طوری موضوع بحران انتخاباتی راساده جلو داد که گویا به قول معروف "گاله گپ نیست" این واکنش رییس جمهور مردم افغانستان را شگفت زده گردانید که چگونه رییس جمهور آنان در همچو زمان بحرانی که اوضاع سیاسی کشور را بن بست خطرناک انتخاباتی تهدید می نماید؛ با اظهارات ساده و سربالا خواسته است تا برروی حوادث پرده بکشد.

تیم اصلاحات و همگرایی همکاری با انتخابات را تحریم کرد و نماینده گانش را از تمامی مراکز انتخاباتی فراخواند؛ اما کمیسیون انتخابات بی توجه به واکنش این تیم به کار خود ادامه داد و یک روز بعد تر داکتر عبدالله طی یک کنفرانس خبری نتیجۀ انتخابات را مردودخواند و  حتا آرمان ملی به نقل از سخنان داکتر عبدالله نوشت، هرگاه کمیسیون آقای غنی را برنده اعلان کند. او ناگزیر دست به تشکیل حکومت موازی خواهد زد. همزمان با این رخداد ها بحران انتخاباتی بالا گرفت تا آنکه پای سازمان ملل در میان آمد و یانکوبیش در ملاقات با داکتر عبدالله دو خواست وی را مبنی بر به تعلیق افگندن وظیفۀ آقای امرخیل و اعلان قسمی آرا پذیرفت و به دنبال آن کمیسیون انتخابات اعلان قسمی نتیجۀ آرا را به تعویق افگند؛ اما کمیسیون و حکومت خواست های تیم اصلاحات و همگرایی را نادیده گرفتند و بر خواست های خود مبنی بر حل موضوع  از طریق کمیسیون های انتخاباتی و قوانین کشور تاکید کردند تا آنکه کاسۀ صبر تیم اصلاحات و همگرایی به سر رسید و ستاد آن در یک کنفرانس خبری نوار هایی را به نشر رساند که آقای امرخیل برای کارمندان با صلاحیت ولایتی دستور می دهد تا هرچه عاجل در برکناری تاجک ها و جابجا سازی ازبک ها و پشون ها تصمیم بگیرند و گوسفند (صدوق های رای) ها را در کوهها فربه بسازید و زود به کابل بفرستید. حرف های دیگر از این قبیل که گواۀ روشنی بر دست داشتن جناب امرخیل در به انحراف کشاندن پروسۀ انتخابات است.

ستاد انتخاباتی آقای اشرف غنی در تمامی این مدت تنها تاکید به قبول فیصلۀ کمیسیون کرده از تیم رقیب خواست که باید به فیصلۀ کمیسیون تن بدهد  و از تقلب گسترده در آرای مردم سخن نگفند و اما بعد از افشای نوار صوتی آقای نویان یکی از اعضای ستارد انتخابات تیم تداوم و تحول گفت که صدا مغشوش بود و معلوم نبود که کی است و اما بعدتر گفت که بر این گونه اسناد تنها وزارت داخله و امنیت عمومی دسترسی پیدا دارند و بس و هرگاه چنین اسناد را داده باشند و این بیطرفی شان را زیر سوال برده است؛ اما آقای نویان اشاره نکرد که هرگاه اسناد افشا نمی شد و در نتیجۀ دستبرد آرای مردم بجای محاکمۀ عامل اصلی تقلب، سرنوشت آنان بدست تقلب کاری سپرده می شد،  پس از آن چه می شد.

این افشاگری ها پس از آن آغاز شد که مردم برای دفاع از آرای پاک شان به جادهها ریختند و خواهان محاکمۀ تقلب کاران شدند و کمیسیون های انتخابات و آقای کرزی به خواست مردم اعتنایی نکردند. این بی تفاوتی در حالی صورت گرفت که هر آن وضعیت در کشور بحرانی تر می شد و مردم افغانستان به شدت نگران پندیده شدن اوضاع بودند. بیشترین نگرانی مردم ناشی از این بود که مبادا خدای نخواسته تظاهرات به خشونت کشانده شود و شماری افراد استفاده جو وارد صحنه شود و کشور را به سال های بعد از 1371 نبرد. مردم در حالی به شدت نگران پیچیده شدن اوضاع سیاسی کشور بودند که آقای کرزی خطاب به علمام گفت  و در ضمن به گفتۀ آقای عبدالله اعضای کمیسیون مصروف کشمش نخود نوش جان کردن بودند. ا زاین اظهارات داکتر عبدالله معلوم می شد که کاسۀ صبر وی به سررسیده بود و از میزان باور هایش نسبت به کمیسیون هر روز کاسته می شد؛ اما با افشای نوار صوتی آقای امرخیل همه چیز تغییر کرد و کمیسیون های انتخاباتی را دست پاچه گردانید؛ اما باز هم کمیسیون های انتخابات تاکید کردند که افغانستان دارای نهاد های قانونی خود است . ما دعوایی نداریم که میان ما میانجیگری کنند و به همکاری های تخنییکی سازمان ملل تاکید کردند و به مدیرت کمیسیون ها اصرار کردند، ولیکن اقای سانچاره کی نقش سازمان ملل را ستود و گفت که سازمان ملل وعدههای برای آنان داده است. از اظهارات سخنگویان کمیسیون های انتخاباتی و شکایاتی معلوم بود که به اصطلاح پشت خود را پر می بینند و به قول معروف مربی دارند و حق شان است که مربا  های لذیذ را با کشمش نخود های مزه دار نوش جان کنند. 

پس از افشای نوار صوتی آقای هوتکی معاون کمیسیون انتخابات. در ضمن جناب هوتکی در گفت و گو با تلویزیون طلوع گفت که پس از دست یافتن به نوار صوتی آقای امرخیل کمیسیون روی بررسی نوار نشستی داشت و فردا از جناب امرخیل در این زمینه طالب معلومات خواهد شد. وی افزود که هرگاه ثابت شود که صدا از آقای امرخیل است، در آن صورت باوی برخورد قانونی خواهد شد. وی تصمیم را مربوط به رهبری کمیسیون دانست و تاکید کرد که کمیسیون هرچه عاجل در این زمینه اقدام کند.  در حالیکه کمیسیون انتخابات پیش از این هیآت حقیقت یاب وزارت داخله را اجازۀ تحقیق از آقای امرخیل نداده بود تا جویای حقیقت شود . آقای هوتکی معاون کمیسیون انتخابات در گفت و گو با طلوع دلیل نپذیرفتن هیآت حقیقت یاب را مستقل بودن کمیسیون خواند و افزود که در حضور رییس جمهور، معاونین، قاضی القضات و رییس نظارت بر قانون اساسی فیصله شد که این کار باید کمیسیون شکابات انتخاباتی محول شود؛ اما این که سرنوشت شمارش آرا تا فیصلۀ کمیسیون شکایات با موجودیت آقای امرخیل به کجا خواهد انجامید، در این مورد چیزی نگفت؛ ولی حال سوال این است، آنانی که به دموکراسی نوپای افغانستان صدمه وارد کرده اند و ضربۀ جبران ناپذیری  بر آن وارد کرده اند، یا آنان چه معامله یی صورت خواهد گرفت. آیا پس از استعفای آقای امرخیل و از سرگیری کار هیآت حقیقت یاب و بالاخره  این ماجرا بدون تحویلی وی به مقامات قضایی پایان خواهد یافت و کلافۀ این معضل بحران خیز برای همیش بسته خواهد شد. این در حالی است که کمیسیوی شکایات دوسیۀ او را پایان یافته حساب کرده و تمایلی برای ارایۀ دوسیۀ او به سارنوالی ندارد. این در حالی است که تقلب کاران سرنوشت و ارادۀ مردم همیشه در صحنۀ حق وباطل تاریخ کشور را بصورت بیرحمانه یی به ابهام کشانده اند و از سویی هم با دستکاری های انتخاباتی بر تنش های قومی میان مردم شدت بخشیدند . نه تنها این که امیدواری های مردم را برای تعیین سرنوشت شان به یاس مبدل کردند؛ بلکه چنان روند انتخابات را خدشه دار گردانیدند و از نیروی مشارکت های انتخاباتی مردم افغانستان چنان کاستند که شاید بار دیگر به پای صندوق های رای نروند. این صدمه یی است که حتا اگر تقلب کاران برکنار چه که اگر به شدیدترین مجازات هم محاکمه شوند، جبران آن ناممکن است. از همه فاجعه بارتر این که تقلب کاران با سمت و سو دادن مردم این کشور در برابر یکدیگر خواستند کشور را به پرتگاۀ خطرناک جنگ قومی و مذهبی بکشانند. بعید نیست که  در عقب این بازی خطرناک دستان قدرتمند شبکه های استخبارات منطقه و جهان بود که می خواستند، در آستانۀ خروج نیرو های خارجی از افغانستان ، کشور را مانند عراق به جنگ قومی و مذهبی بکشانند و برای آن تحت پوشش تقلب انتخاباتی سناریوی خوبی را درست کرده اند.

حال که سیمای واقعی تقلب کاران و برنامه های ضد ملی آنان افشا گردیده است، این که کمیسیون های انتخاباتی یا حکومت آنان را ببخشد، مردم اجازه نخواهند داد تا با این "حاتم بخشی"سرنوشت شان به بازی گرفته شود. مردم افغانستان مبارزه و به دادگاه کشاندن تقلب کاران را رسالت تاریخی خود می دانند و برای رسیدن به آن از هیچ تلاش مدنی دریغ نخواهند کرد؛ زیرا تقلب کاران نه تنها پروسۀ انتخابات  را بحیث یک روند ملی صدمه زدند و دموکراسی نوپای افغانستان را به شدت تخریب کردند و شهروندان افغانستان را تا پرتگاۀ جنگ قومی در مقابل هم قراردادند. مردم افغانستان بدون در نظرداشت قوم و زبان و مذهب این عمل را به شدت محکوم کرده و عاملین آن را خاینین ملی و مزدوران شبکه های استخباراتی می دانند که با اخذ پول از ترغیب کننده گان تقلب و شبکه های استخبارات خارجی سرنوشت مردم شان را بصورت بیرحمانه به بازی گرفته اند. مردم افغانستان اعم از تاجک، پشتون، هزاره و ازبک و ...می خواهند تا هرچه زودتر شبکۀ تقلب در میان نامزدان و کمیسیون ها و بویژه عامل اصلی آن شناسایی شوند و به پنجۀ قانون سپرده شوند. مردم  افغانستان آرزومند اند تا نه تنها تقلب کار؛ بلکه حامی و مشوق اصلی آن در صورت اثبات جرم از مردم افغانستان معذرت بخواهد و بیشتر از این جرئت کند و به رقیب خود مبارکباد بگوید تا باشد که رسم جدیدی را در دموکراسی نوپای افغانستان تازه بنیاد نماید و با تابو شکنی قدرت عناصر جوان دموکراسی کشور را با آب شهامت و شجاعت آبیاری کند.یاهو

.