حتی استاد سیاف را نیز باید گفت!
استاد عبدالرب الرسول سیاف یکی از شخصیت های دینی و فرا افغانستانی نخستین کسی
بود که در سال های اخیر حکومت کرزی در حوزه رسانه یی بلند شده و اعلام حمایت از
مظلومین افغانستان در برابر خون خوران مذهبی- افراطی نمود. استاد سیاف برخلاف
رییس جمهوری حامد کرزی مخالفان را دشمن خوانده و تاکیید بر حلق آویز نمودن آنان
در چهار گوشه کابل کرد.
موضع مشخص استاد سیاف حداقل در گپ هم توانست ایجادگر سدی سفت آمیز بر کسانی
باشد که همواره محرک اصلی گام های کشنده گروه های مخالف دولت بودند؛ نماینده
بودن وی در دو دور پارلمانی توانست تا حدی از توشیح های اسلام گیرانه حامد
کرزی – و حامیان نخستین اش چون امریکا- جلوگیری کند؛ خیلی ها از این قماش موارد
دیگر را نیز با هو و هیبت ی که داشت در نطفه خنثی کرد.
باید هم از بابت اصل تخصص استاد سیاف را خیلی ها بلند شمرد؛ اما آنچه برای مردم نگرانی پنداشته شده و تا حدی هم از بار محتوایی شخصیت اش می کاهد، پرسش سوال هایی است که حتی مریدان ی چون من را نیز سر گیج می سازد؛ " پیش استاد ی رفتم تا درس های انسان سازی و انسان شناسی ره از منظر اسلام یاد بگیرم، وقتی به چهار منزله اش رسیدم بعد از رسم مهمان نوازی پیش از همه گپ شروع به توضیحات در باره زمین چهار منزله اش - که آن هم بخشش ی از استاد سیاف بود – کرد و بعد هم پیسه ساختن اش ره که چندین سال می شد، گفت که از کجا و چگونه بدست آورده " اکنون نگرانی مردم همین جاست که استاد زمین هایی را که برای مردم بخشش می دهد از کجا کرده است؛ کوتل خیرخانه که وسعت بسیاری دارد، گفته می شود از استاد است، قصر های بسیار پغمان که سر تا پا آب دهن آدم آبله دست را از فرط هوس به چکیدن می آورد، گفته می شود از استاد است و یا هم از فلان و فلان که به نحوی نسبت اش به استاد می رسد؛ از خانه ها و هزاران اماکن دیگر که ممکن خبر نباشند برای اصل تعهد استاد مهر سکوت می زنند.
کسانی که زورگو در آدم کشی، بد اخلاقی، دزدی و هزاران رذایل دیگر اند، امروز
کنار استاد سیاف ایستاده شده و یک جا با او شعار اسلامی سر می دهند؛ با آن هم
جای شادمانیست که ممکن از بخت خوب استاد در راه مورد خواست حق آیند.
اکنون که وقت انتخاب رییس جمهوری دیگر گذشت، میدانم ملت به سبب همیشه پاسداری
از اسلام برای کسی رای دادند که چون اشرف غنی و زلمی رسول مهره های تسبیح را در
آستانه برگزاری انتخابات از برای ترغیب من و تو به هم نزنند.
حالا که انتخابات گذشت و سر شماری های فردی من از گوشه و کنار نمایان ساخت که
رای بسیاری را در محدوده حرکت های من داکتر عبدالله عبدالله از آن خود کرده
است. بنابرین استاد با آنکه شاید هم می داند رییس جمهوری آینده نخواهد بود، سر
از خواست اش بیرون نکرد و از پرسش های مردم تا اکنون هم خبر نشد.
امان ریاضت
دانشجوی ژورنالیزم
بالا
بازگشت