تراژیدی افغانان مهاجر در اروپا
18 اکتوبر 2014
مهاجران افغان که درطی چند دهه اخیر بلند ترین رقم را درجهان تشکیل میدهند، بخش از تراژیدی ملت افغانستان پنداشته میشوند که متاسفانه روز تا روز ابعاد پرجنجال را کسب مینماید.افغانانیکه بعدازتقبل مصائب فراوان ومصارف هنگفت به اروپا میرسند با دشواری های باورنکردنی مواجه میگردند و بالاجبار باید تحقیر، توهین، زندانی، شکنجه و مدتهای طولانی انتظار،حتی تا چندین سال را متقبل گردند.
متاسفانه دردودهه اخیر، قبل ازهر وقت دیگرسیاست، معیارهای حقوقی را تحت الشعاع قرارداده و سرنوشت کتله های وسیع مهاجران در لابلای تصامیم سیاسی قربان میگردد. بصورت عام میتوان پروبلم های مهاجران متقاضی پناهنده گی را درسه بخش ارائه کرد : ــ بلا سرنوشتی، تحقیر،زندان وسرنوشت نا معلوم دریونان وایتالیا ، که حوادث هولناک تا سرحد خود کشی را درقبال داشته است . اکنون دیگربه مسئولین اتحادیه اروپا نیزآشکار است که یونان و در گام دوم ایتالیا به دوزخ مهاجران مبدل گردیده است.
ــ احوال انتظار طولانی در کمپ های مهاجران، که تا به چند سال را در بر میگیرد. درین مدت احوال ناگوار افسرده گی روانی و مصایب صحی فراوان دامنگیرهموطنان ما میگردد.
ـ دیپورت جبری افغانان در مجموع این کشورها ، با اشکال غیر انسانی روز تا روز بیشتر میگردد. در تمام این سه حالت فوق، ما شاهد نقض صریح احکام اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیون ژینو (1951 م ) ، معیار ها وموازین قبول شده جهانی میباشیم .
مهاجرت وتقاضای پناهنده گی بمثابه حقوق شهروندان جهان درماده ( 14) اعلامیه جهانی حقوق بشرمسجل میباشد وکنوانسیون متذکره ژینو،زمینه های تحقق آنراتسجیل کرده است. برطبق روح اسناد متذکره ، هرشهروند جهان ، منجمله افغانان زمانیکه در پرتو این اسناد معتبر جهانی تقاضای پناهنده گی مینمایند درموقف (Mandat Refugees) باید مورد مواظبت (UNHCR) کمیشنری عالی موسسه ملل متحد ودولتهایکه به این کنوانسیونها الحاق نموده، قرار میگیرند. برگشتاندن جبری متقاضیان پناهنده گی درمغایرت کامل با حکم ماده (33) کنوانسیون ژینو قراردارد.
اما متاًسفانه اتخاذ این تصامیم،سیاسی میباشد که مندرجات حقوقی را پامال نموده ومینماید. چنانچه از سال (2003 م ) به بعد وزارت مهاجران وعودت کننده گان افغانستان بدون در نظر داشت واقعیت های داخلی ودلایل عینی مهاجرت ازکشورواعتراضات نهادهای مدافع حقوق مهاجرین (بشمول نهاد های افغانی) قراردادهای دوجانبه وسه جانبه را با کشورهای اروپائی منعقد نموده، تا اولیای اموررا راضی و« دنیا را گل وگلزار جلوه داده » ،سفریه های گزاف به این کشورها را « حلال» نمایند.
بدین ترتیب وزارت مهاجرین افغانستان به حیث وسیله و«دسته تبر»دولتهای اروپائی عمل نموده، تا پای هموطنان مستضعف وآواره اش را قطع نمایند. (چنانچه معین قبلی آنوزارت اقرار کرده است که عقد این قراردادها عامل اصلی دیپورت های جبری میباشد).
گزارشات (IOM) ومراجع ذیربط اروپائی نشان میدهد که تا اکنون چندین هزار افغان بشکل جبری دیپورت گردیده اند. درمیان شان مریضان ،کهنسالان ، اطفال و... نیزشامل میباشند. که با شیوه های غیر انسانی ولت وکوب ، تحقیر وزندانی ساختن قبلی،انجام یافته است. مطبوعات اروپا درهمین شب وروزصحنه های درد ناک ازاحوال اسفبارافغانان در سویدن را به نشررسانید،به همین شکل چنین صحنه ها بارها در دنمارک ،آلمان ، ناروی وسایر کشورها انجام یافته است.این دیپورت های جبری در زمانی انجام می یابد که امریکا وآلمان همکاران افغان شان را به صورت کتلوی پناهنده گی میدهند.
انجمن حقوقدانان افغان دراروپا بمثابه نهاداجتماعی ومسلکی مدافع حقوق افغانان با صدور این اعلامیه از موسسه ملل متحد و دولتهای اروپائی تقاضا مینماید تا جلو دیپورت افغانان را بگیرند واعلامیه جهانی حقوق بشر را ملاک عمل قراربدهند.
این مامول زمانی تحقق خواهد یافت که دولت جدید افغانستان در رابطه به تراژیدی افغانان بی توجه باقی نه مانده ومدافع حقوق آنان گردد.
بدینرو : به جناب رئیس جمهور افغانستان پیشنهاد میگردد تا :
به وزارت مهاجرین هدایت بدهند تا هرچه زودتر، قراردادهای عودت به کشور را ملتوی بسازند.
تا زمانیکه امنیت وحاکمیت قانون درکشور برقرار گردد، انجمن حقوقدانان افغان دراروپا ، مساعد ترین راه حل حقوقی وعادلانه را چنین پیشنهاد مینماید تا :
دولت افغانستان حقوق مهاجرین را در دو بُعد :
1ـ حق پناهنده گی . 2 ـ حق عودت داوطلبانه را برسمیت بشناسد.
هرافغان حق دارد هر وقتیکه خواسته باشد برمبنای تصمیم خویش به سرزمین آبائی و وطن عزیز خود عودت نماید. انجمن حقوقدانان افغان در اروپا از تمام نهادهای مماثل صمیمانه میخواهد تا در دفاع از حقوق افغانان که درمعرض اتلاف حقوق و دیپورت قراردارند ، صدای اعتراض شانرا رسا تر ساخته و درین راه انسانی وافغانی با انجمن همکار باشند.
بااحترام
رهبری انجمن حقوقدانان افغان دراروپا
بالا
بازگشت