په اروپا کی دمیـشـته افغانانو د تولنو فدراسـیون
فدراسـیون سازمانهای پناهندگان افغان در اروپا
Federation of Afghan Refugee Organizations in Europe
ارعاب مهاجرین افغان توسط پولیس پاکستان غیرقانونی وضد انسانی است!
۸ فبروری۲۰۱۵
آژانس خبری رویترز بروز شنبه هفتم فبروری ۲۰۱۵ به حواله آقای (Danzinger) دانزنگرنماینده موسسۀ بین المللی مهاجرت (IOM) اطلاع داد که تنها در ماه جنوری ۲۰۱۵ بیست ودوهزار خانواده افغان ازترس زندانی شدن وتعقیب توسط پولیس ایالت خیبرپښتونخواه خانه ها وکاشانۀ خود را در پاکستان ترک نموده ورهسپار افغانستان شده اند. طبق اظهارات آقای دانزنگر رقم ۲۲ هزار خانواده دوبرابر تعداد مجموعی خانواده های عودت کننده به افغانستان در سال ۲۰۱۴ میباشد. انگیزه فرار عاجل افغانها از ایالت خیبر پشتونخواه همانا کمپاین تبلیغاتی ضد پناهجویان افغان، تلاشی خانه های آنها وزندانی شدن عدۀ از پناهجویان راجسترنشده افغان است. تشدید ارعاب افغانها متعاقب حمله تروریستی تحریک طالبان پاکستان بالای مکتب مربوط به اردوی پاکستان درپشاور، از جانب حکومت ایالتی خیبر پښتونخواه با جدیت دنبال میشود.
پس منظرموضوع ازین قرار است که درسال ۲۰۰۵ بعد از عودت رضا کارانه سه ونیم میلیون افغان از پاکستان، دولت پاکستان آغاز نمودبه راجسترنمودن افغانهایی که پاکستان را ترک نکردند. افغانهای پناهجو که اقامت شان درپاکستان قبل از سال ۲۰۰۲ برای کمیساری عالی ودولت پاکستان مستند بود، درتفاهم با دولت پاکستان توسط کمیساری عالی ملل متحد ثبت نام شدند. حین ثبت همۀ مشخصات تمام افراد بالاتر از ۵ ساله همراه با عکس مردمک چشم ونشان انگشت شان گرفته شد. به این عده که تعداد شان به ۱،۷ میلیون نفرمیرسید، ازطرف حکومت پاکستان در سال ۲۰۰۹، به وساطت موسسه ملل متحد، اقامت موقتی سه ساله داده شد. این اقامت بعد از چند بار تمدیدشش ماهه، اکنون تا ختم سال ۲۰۱۵ تمدید شده است. این عده شامل باشندگان یازده کمپ تحت سرپرستی کمیساری عالی وعده ای از پناهجویان پراگنده درشهرها میباشد. مهاجرین راجستر نشده مشتمل بر فامیلها وافرادی است که بعد از هجرت به پاکستان به کمیساری عالی ملل متحد برای پناهندگان مراجعه نکرده اند بلکه با کاردر بازار یا بکمک مالی اقارب مستقر در غرب بدون کمک کمیساری عالی برای خویش یک زندگی جدید درآنسوی خط دیورند ساخته اند. همچنان کسانیکه بعد از ۲۰۰۲ به پاکستان هجرت نمودند ویا بعد از یکبار عودت به افغانستان نظر به مشکلات امنیتی، امرار معاش وسرپناه دوباره عازم پاکستان گردیدند، شامل همین گروپ میباشند.
از سال ۲۰۰۶ بدینسو سرنای اخراج اجباری مهاجرین راجستر نشده وگاهی هم اخراج همه افغانها بارها برای تحت فشار قرار دادن افغانستان و گاهی هم برای استحصال پول وامکانات بیشتراز کمیساری عالی ملل متحد وایالات متحده توسط حکومات فدرال وایالتی پاکستان (اعم از بلوچستان وخیبرپشتونخواه) نواخته شد. حکومت قبلی خیبر پښتونخواه با وصف آنکه تحت رهبری نشنل عوامی پارتی یعنی حزبیکه سالهای طولانی تحت نام پشتونوالی، به پاس احترام به خان عبدالغفارخان موسس آن، ودلایل تاریخی دیگرمورد حمایت حکومات مختلف افغانستان قرارداشت، میکوشید از طریق قطع برق و سایر اقدامات ازین قبیل، شرایط زندگی را برای پناهجویان افغان درپاکستان دشوارساخته آنها را مجبور به ترک پاکستان کند. افغانها این حق ناشناسی را هرگزفراموش نخواهند کرد. بااین وصف، فقدان تسهیلات لازمه در افغانستان باعث گردید که بسیاری ازپناهجویان همان شرایط دشوار را تحمل نمایند وبه وطن خویش عودت نکنند. سابقه ارعاب افغانها توسط پولیس پاکستان اساسأ همزمان با ورود افغانها به پاکستان آغازیافت اما درمراحلی که پالیسی حکومت پاکستان ایجاب میکند، ارعاب افغانها شدت می یابد. بطور مثال در سال ۲۰۰۲ با ایجاد ادارۀ مؤقت در افغانستان، پاکستان پالیسی ارعاب را در پیش گرفت تا افغانها را وادار به بازگشت نموده وادارۀ مؤقت راتحت فشارقراردهد. بطور مثال بعد از حملۀ انتحاری آن سال که طی آن ۱۴ نفربشمول ۱۱ فرانسوی کشته شدند، پولیس پاکستان آزارواذیت افغانها را تشدید کرد. پعداز کشته شدن دو پولیس در راولپندی، حمله بر خانه های افغانها آغاز یافت و۴۰۰ افغان روانۀ زندان شدند ( Irinnews.org مؤرخ ۱۴ می ۲۰۰۲).
به تعقیب حمله ضد انسانی ووحشیانه تحریک طالبان پاکستان بر یک مکتب تحت اداره اردوی پاکستان در پشاوروکشتار ۱۴۵ نفرازجمله ۱۳۲ متعلم آن مکتب، ارتش پاکستان بعوض تجدید نظر بر سنت قدیمی خویش یعنی استفاده از تروریسم بحیث وسیله تحمیل خواستهای سیاست خارجی، خواست با تنظیم سفر های مکرر به افغانستان، توجه ملت پاکستان وجهان را از علل اصلی گسترده شدن بساط تروریسم در پاکستان انحراف داده متوجه افغانستان سازد. مظنون شناختن پناهجویان ومهاجران افغان درین قضیه یک جهت دیگر این کمپاین ضد افغانی است. خوشبختانه کمیساری عالی ملل متحد زود دست به کار گردیده وازمقامات عدلی پاکستان خواست تا بعد از تحقیق دقیق در قضیه، دخالت یا عدم دخالت پناهجویان افغان را درین جنایت تثبیت ونتیجۀ تحقیق رارسمأ اعلان کنند. خانم مایا امراتنگا نماینده UNHCR درپاکستان در یک گردهمایی که درین رابطه در شهر کراچی برگزارشده بود، به صراحت اعلان داشت که هرنوع دخالت پناهجویان افغان درین قضیه از طرف مقامات دولتی پاکستان منتفی دانسته شده است. موصوف همین مطلب را با رسانه های مختلف شریک ساخته ولی درعین زمان اعلان نموده که UNHCR صرفأ مسولیت رسیدگی به امور پناهجویان راجستر شده افغان را بعهده دارد. بدین ترتیب راجستر نشده ها هیچ حامی درپاکستان ندارند ویگانه مرجع امید شان درافغانستان (بعد ازفرارازارعاب پولیس پاکستان) همانا سازمان بین المللی مهاجرت (IOM) میباشد. چه وزارت نامنهاد مهاجرین وعودت کنندگان هیچگاه به پناهجویان وعودت کنندگان مصدر کمکی نشده وحالا هم در صحنه غیر حاضر است. طبق گزارش آژانس خبررسانی رویترز سازمان بین المللی مهاجرت نیز امکانات محدود داشته وکمک محدود خویش را صرف به ده فیصد ضربه پذیر ترین بخش اخراجیها اختصاص داده است.
نکته قابل مکث دیگرموقف وزارت خارجه پاکستان درین رابطه است. رسانه انترنتی پاکستانی بنام dawn.com بتاریخ ۷ فبروری ۲۰۱۵ از قول خانم تنسیم اسلم سخنگوی وزارت خارجه پاکستان اطلاع میدهد که حکومت پاکستان اتهام تعقیب، فشار و آزار مهاجرین افغان توسط پولیس پاکستان را رد نموده واز وارد کننده این اتهام یعنی سازمان بین المللی مهاجرت خواسته تا متوجه مسؤلیت خود شود و زمینه باز گشت مهاجرین افغان به کشور شان را فراهم سازد. در جواب به سوال احتمال دخیل بودن مهاجرین راجستر نشده در اعمال تروریستی، سخنگوی وزارت خارجه چنین گفته است:”موقف غیرقانونی این پناهجویان ایشان را در حالتی قرار میدهد که میتوانند از طرف تروریستان مورد سؤ استفاده قرار گیرند و در بین آنها سرپناه یابند.” بعبارهٔ دیگر وزارت خارجه پاکستان نیز افغانهای راجستر نشده را مظنون به همکاری با تروریستهای پاکستانی میداند. حالانکه افغانها تروریست نبوده بلکه قربانیان تروریسمی اند که از قلمرو پاکستان به خاک ما صادر میگردد. اگر پاکستان مانع از آن نمیشد که ملت افغان دوباره به پا های خود به ایستد، هیچ افغانی بیشتر ازین ننگ مهاجرت در پاکستان را نمی پذیرفت. تنسیم اسلم به dawn.com گفته است:”ما با این اظهارات رئیس جمهور غنی تشویق شدیم که گفته است به بازگشت پناهجویان افغان اهمیت فوق العاده قایل است. بنأ ما ازین حرکت میکنیم که زمینه برای بازگشت پناهجویان آماده ساخته شده است.” البته پاکستان میداند که حکومات بیکاره وفاسد کرزی هیچکاری در زمینه انجام نداده ومحمد اشرف غنی نیز تا حالا مصروف چنه زدن با شریکی که درارگ داردگردیده ، وفرصت برداشتن گامهای عملی را نیافته است. پاکستان اینرا هم میداند که حرف محمد اشرف غنی صرف بیان یک تمایل است. قرار معلوم این جملۀ پر از استغنای اشرف غنی پاکستانی ها را عصبانی ساخته .وبه همین علت برای نیشخند زدن به رئیس دولت افغانستان بالای حرفش استناد احمقانه میکنند. مناسب تر خواهد بود اگر آقای غنی منبعد به تدارک مقدمات وامکانات عملی لازمه برای بازگشت پناهجویان وپناهندگان که واقعأ هم سرمایۀ بزرگ کشور اند، بذل توجه کند.
اکنون که اخراجیها داخل تورخم میشوند، نمایندهٔ دولت افغانستان جز دادن یک فورمه اجازه نامهٔ سفردر داخل افغانستان قادر به هیچنوع کمک دیگربه این هموطنانیکه بزور وبا بی عزتی از پاکستان اخراج شده اند، نمیباشد. با
تأسف دولتمداران ما متوجه وضع فلاکتبار ملت خویش نیستند وبعوض آن درتلاش جابجا سازی حلقات مافیائی ذیربط خود درحساس ترین مقام ها بغرض دزدی بیشتراز جیب همین ملت غیوروسربلند ولی در عین حال نادار ومحتاج اند. ریسمانکشی دوجناح ارگ بالای قدرتی که کمتروجودخارجی دارد، ارگ را بیک صحنهٔ تمثیل مضحک بازیگران وابسته به دول خارجی تبدیل نموده که با اداهای قوم پرستانه، قوم خویش را بخواب غفلتٍ شریک بودن در قدرت فروبرده وخود به پُرنمودن جیبهای خویش میپردازند. تا سرنوشت وطن ما بدست این نوع اشخاص باشد، سیلی هر بیګانهٔ را خواهیم خورد.
کمیته حقوق بشرفارو
بالا
بازگشت