په اروپا کی دمیـشـته افغانانو د تولنو فدراسـیون
فدراسـیون سازمانهای پناهندگان افغان در اروپا
Federation of Afghan Refugee Organizations in Europe
مردم حماسه برپا کردند وزورمندان دست به فساد زدند!
شهر هاگ ۱۷ اپریل ۲۰۱۴
افغانهای برونمرزی با خوشی ودرعین حال حسرت اشتراک پر شور مردم داخل کشوردر انتخابات را تعقیب کردند! این خوشی بخاطری توأم باحسرت بود که به افغانهای برونمرزی امکان رأی دهی داده نشده بود. ازنظرفارو علت اینکه به افغانهای برونمرزی امکان استفاده از حق رای داده نشد، فقدان ارادۀ سیاسی دولت افغانستان بود والی مشکلات دیگرقابل رفع بودند. فاروطی اعلامیه ای،ماه ها قبل از انتخابات، ازحق رأی افغانهای برونمرزی با اتکا به دلایل حقوقی مبتنی برقوانین افغانستان دفاع نموده آمادگی خود را برای تنظیم سهمگیری رضاکارانۀ افغانها درکار برگزاری انتخابات شفاف در قلمرو اتحادیِۀ اروپا اعلام داشت. متأسفانه برای شنیدن این دلایل در کابل گوش شنوا وجود نداشت. بهمین جهت افغانهای برونمرزی در روز اتنخابات حین تماشای جریان سهمگیری پر شور وشعف مردم، از اینکه این امکان را نیافته بودند تا مردم خود را در تعین سرنوشت کشورخویش همراهی کنند، احساس ناراحتی میکردند.
درهفتۀ قبل از ۱۶ حمل۱۳۹۳دفاترکمسیون انتخابات حالت دیگری داشت. عدۀ زیادی همشهریانی که به احتمال قوی به اکثریت خاموش تعلق داشته و قبل از آن علاقۀ به رای دادن نداشته اند، با چهره های مصمم در صف های طولانی قرر گرفته بودند ومیخواستند قبل از روزانتخابات کارت رأی دهی بدست آورند. یکی ازین افراد که یک خانم مسن بود وبا لباس محلی خود بالای خاک نشسته بود به خبرنگار تلوبزیون طلوع گفت: " از ساعت چهارصبح اینجا آمده ام که نوبت بگیرم. میخواهم رهبرکشور خود را خودم تعین کنم واز هیچکس هم نمیترسم!" این جملۀ پرمعنی که در واقع نظرعمومی این هموطنان بود، سه پیام روشن را در بر داشت:
- من به انتقال قدرت ازطریق آرای مردم معتقدم. راه های دیگریعنی غصب قدرت با استفاده ازخشونت را، تحت هر نوع پوشش ایدئولوژیک وسیاسی که باشد، مردود میشمارم.
- من به مردم سالاری معتقد م. دیگرنمیگذارم به اصطلاح "کلانها" برایم دستور بدهند که به کی رای بدهم. زیرا همین به اصطلاح "کلانها" وطنم را طی سه ونیم دهۀ اخیربازیچۀ امیال سودجویانه وشخصی خودساخته اند. من به کاندید مورد نظرخود رأی میدهم.
- وقتی مصلحت عمومی وطن ومردم ام مطرح باشد، از هیچکس وهیچ چیزهم نمیترسیم.
درمورد علل ظهور این حالت یک هفتۀ قبل از روز انتخابات، نظرات مختلف داده شده است. از نظر ما اکثردلایل ارائه شده تا حدی مؤثر بوده اند اما دو نکتۀ ذیل را نباید فراموش کرد:
نخست، درآستانۀ سال 2014 مردم خونسردی خود را در برابرپیش بینی های اغراق آمیزعواقب خروج عساکرخارجی حفظ کردند ولی بخاطرآیندۀ کشور خویش مشوش بودند. البته هیچکس حاضر به قبول مجدد زندگی اسارتبارتحت حاکمیت طالبان نبود. ازجانب دیگرکاندید ها وتیم شان متعلق به همان قدرتمندان سه ونیم دهۀ خونین اخیر ویا مامورین بلند رتبۀ حکومت سرتا پا فساد کرزی اند که وعده های انتخاباتی شان نمیتوانست باور مردم را بدست آورد. بنابرین عدۀ زیادی ازمردم تا هفتۀ اخیرتمایلی به اشتراک در انتخابات نداشتند. ولی درعین حال احساس میکردند که این انتخابات یگانه راه مدنی برای تعین آیندۀ کشورشان است.
دوم اینکه اعمال دهشتگرانۀ طالبان درهفته های قبل از انتخابات علیه اهداف ملکی نتایج معکوس را برای این گروه ببار آورد. رهائی بدون محاکمۀ افراد متهم به عضویت درین گروه توسط کرزی حکومتش را برای مردم بیشتر از پیش غیرقابل تحمل ساخته بود. پس مردم ترجیح دادند بهرصورت در انتخابات اشتراک نموده به کاندیدی که نواقص اش کمتر از دیگران است، رأی بدهند. صف های طولانی مردم دربرابرمراکزانتخاباتی پیام امیدوار کننده ای برای روشن ضمیران افغانستان ومردم جهان داشت. رسانه ها در نشرگزارشات این تحولات مثبت، نقش سازنده داشتند.
ازجانب دیگرزورمندان محلی در ولایات مختلف، طبق عادت و به اساس تعهداتی که با کاندیدها داشتند، برای دستبرد به صندوقهای آرا به نفع کاندید مورد نظر خویش دست بکار شدند. بر اساس شکایات مستند وگزارشات ناظران بیطرف متعلق به فیفا، تیفا وسه سازمان دیگر دیده بان انتخابات، آرای بیشتر از هزارمرکز انتخاباتی قرنطین و کنترول شده مورد شمارش دوباره قرار میگیرد. همشهریانیکه رأی داده اند، خواستاربرخورد مسؤلانۀ وشفاف کمسیون انتخابات وکمسیون شکایات انتخاباتی با آرای خویش اند. گذشت زمان نشان خواهد داد که آیا این کمسیون ها که محصول شیوۀ تعینات سهامی کرزی اند، متمایل به برآورده ساختن این خواست مردم خواهند بود یاخیر؟
"کمیتۀ حقوق بشر فارو"
بالا
بازگشت