انجنیـر خلیـل الله روفی
چند سـرودۀ نوروزی
شب نوروز جشن مهرگان است
فضا ازبوی گل عنبرفشان است
بهــــــای هدیه یی نوروزی من
گل سرخ مــــزارعاشقان است
بهار ما چه عنوان بزرگ است
زلال چشمه ساران بزرگ است
شب نوروز وجشن وپایکـــوبی
نمـادی ازخراسان بزرگ است
گل سرخ مــــــزارم شاد باشی
زبیـــــــــداد عطش آزاد باشی
تو چون میراث خون عاشقانی
همیشه قامت فــــــــریاد باشی
دل من سخت سودا دارد امشب
هــــــوای باغ بالا دارد امشب
خروش سینه یی چون موج دریا
غمی چون کوه بابا دارد امشب
بیایم برمــــــــزارت گل بریزم
گل و گلـدسـتۀ سنبــــــل بریزم
سرشک داغ شبهــــای جدائی
به خــــاک خسـتۀ کابل بریزم
نگاه دخترک درخــواب رفته
خمــــارش تا دل مهتاب رفته
تو گفتـی درحــــریر بسترناز
گل نیلـــــــوفری درآب رفته
* * * * *
نوروز دلم چه لاله زاری دارد
صد لالۀ سرخ داغــداری دارد
ازیاد گل سرخ مـــــزار وطنـم
رگ دررگ من جوش بهاری دارد
ای لالۀ ســرخ داغدار وطنــم
پروردۀ دشت وکوهساروطنم
ازخون کدام یک شهیـد گمنام
اینگونه زدی سر، به مزاروطنم
ای یاد رخ تو یادگار گل ســـرخ
سرتا قدمت باغ وبهار گل سـرخ
گفتم که بیایم به تو گل هدیه کنـم
افسوس که دورم ازدیارگل سرخ
من عاشق فصل نوبهار دگـــرم
دل بسته به نوروز دیار دگــرم
برمن تو مخوان حدیث مستانه که من
پرورده به درد روزگار دگـرم
خواهم که تو قامت نمازم باشی
فصـل گل نوروزی نازم باشـی
افسانه سـرای شهـرزاد دل مـن
دردامــن شـبهـای درازم باشـی
نوروز را به همه رهروان راه رستگاری
تبریک میگویم
بیستم مارچ 2014
روؤفـی