عبدالوکیل کوچی
نای ونیستان
یاد آن نای و نیستان و نوای من وتو
یاد آن وعده و پیمان و فای من وتو
یاد آن گلشن زیبا که به آن زیبایی
بودمرغان سحر نغمه سرای من وتو
یاد آن ساقی وآن شمع و یاران قدیم
یادبزم طرب عشق و هوای من وتو
یاد آن همسفری نیمه ره راه دراز
یاد غمها ی جدایی و جفای من و تو
جای آنداشت اگرمن وتو«ما»میبودیم
فارغ ازمخمصه چون چرای من وتو
چه شدآنعشق گرانمایه واهداف بزرگ
چه شد آن وعده وپیمان وفای من وتو
چه شدآن همسفر قله و راه خم و پیچ
چه شد آن جاذبه لطف عطای من وتو
چه شد آن حرمت ایثار و فدا کاریها
که هزاران سروجانگشت فدای من وتو
کو همان نورکه تابد به سراین گلشن
کونسیمی که وزدخوش بسرای من وتو
تا که باشیم چنین در گرو فاصله ها
نشود حاصل ازین رنج دوای من وتو
دشمن ازداخل خارج بکمین افتا دست
تا کشاند پیء هر حادثه پای من وتو
آمد ورفتن هرکس بمراد خویش است
عزم بیگانه نباشد به رضای من وتو
من وتو تا نشویم « ما » نباشیم آزاد
با همی صرف بود رمز بقای من وتو
تا نگردیم یکی همدل وهمره نشویم
هیچگاه چرخ نگردد به ندای من وتو
ایخوش آندم که شب تیره به پایان آید
تاکه خورشید بتابد به فضای من وتو
´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´
سخنگوی
بشنو که چه می گوید آقای سخنگوی
از بهر خبر دل شده شیدای سخنگوی
پر رونق ورنگین شده با زار رسانش
جریان خبر سازی و دنیای سخنگوی
جایی که سخنگوی و سخنور رودآنجا
کو پا که نهد جای قد مهای سخنگوی
هررهبرسرکرده خودنطق بیان داشت
حالا شده هر دا یره دارای سخنگوی
مردم همه گی منتظر حرف نو ا ستند
بیزار ز تکرار سخن های سخنگوی
درپشت دربسته هزاران زد وبنداست
کی باز شود قفل معمای سخنگوی
هر چندکه با ظاهر آرام و متین است
اماچه خبرازغم و سودای سخنگوی
هر سفته و ناسفته بریز ند به کامش
زنجیربلاغت همه درپای سخنگوی
ما ها ، اگر آمر نرود جانب دفتر
فرقی نکند ، گربود اعضای سخنگوی
هرنقطه که پویا شود از رمز رسانش
جولان کند از جمله زیبای سخنگوی
هرنطق بیانی که فقط بهربیان است
آراسته کنند ش به خبرهای سخنگوی
زیرا عملی نیست ، بجز وعده واهی
تر فنج سرا بیست خبرهای سخنگوی
عوض نشد آن سیستم دیرینه و فرتوت
چیزی که فقط نوشده گپهای سخنگوی
عبدالو کیل کوچی
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
قوم پرستان زورمند
قوم پرستی مهم است درماندگی درکارنیست
زور و زرمهم تراست دانندگی درکارنیست
در بدست آوردن پول و مقا مات بلند
چورکردن مود شد، شرمندگی در کار نیست
خون مردم نوش جانت همچو شیر مادران
زیر نام زهد سر افگند گی در کار نیست
گر شوی کاندید بالا ، بهر پیروزیی خود
دالرت را خرچ کن بازندگی در کار نیست
قوم وخویش وهمتباران را پی سمت ولسان
جذب کن نیرو بساز افتادگی در کار نیست
تا بود دنیا بکامت می کنی عیش مدام
بی غمی تا هست رنج با همی در کارنیست
گر زتو پرسند حساب غارت ظلم و ستم
زور و زر داری ترا واماندگی درکارنیست
ز آسما نها گر ببارد بر سرت باران صلح
جنگ جنگ قدرت است بارندگی درکارنیست
عبدالو کیل کوچی
´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´
وداع
چه درد و داغ ودریغ است چیره بر دلها
غم وداع گرامی ترین مادر ها
ابر مبارز پر شور و خادم میهن
ز عیم نهضت زن دکتوریس انا هیتا
طلایه دار ترقی و پیشوای بزرگ
رفیع و قافله سالار و ناجی دانا
به قلب موج حوادث چو نا خدای نجات
فر وغ مشعله اش رهنمای سا حل ها
هدی و هادی رهرفتگان راه دراز
به سوی نهضت دیروز و جنبش فردا
اگر چه رفت ولی راه ورسم او باقیست
اصول روشن او رهگشای منزلها
غروب تن به نفس نفی زندگانی نیست
عروج معرفتش ماندگار بر دلها
فروغ زنده دلان نور جا ودانی هست
که خاک هم نتوان خیره گو هر یکتا
مرو که جای تو خالیست مهربان مادر
که در زمانه تو یی بی بدیل و بی همتا
چو آفتاب برفتی زچشم فرزندان
مر ا یتیم فگندی به گوشه تنها
درود باد به روح روان راتبزاد
که زنده یاد بود تا کرانه دنیا
عبدالو کیل کوچی
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
بدمستان
نخستین جرعه تا در کام کردند
به مستی خویش را اعلام کردند
چو جنگید ند بر تقسیم قدرت
روند صلح را نا کام کردند
ندانستند فرق دشمن از دوست
بد شمن خویش راهمگام کردند
شدند مغرورکمک های خارج
به بیگا نه طمع خام کردند
برای اقتد ار خود ز هر جا
بنام ملک و ملت وام کردند
ملایک را برای خدمت خویش
به صد تعذیب استخدام کردند
پییء تبلیغ راه دین و مذهب
عجب کاری که با اسلام کردند
بجایی درس وتعلیم کودکان را
مسلح سا ختند اعزام کردند
ندیدند راه را از چاله و چاه
به خون مردم استحمام کردند
نظیرش نیست در تاریخ عالم
چه کارهاییکه دربگرام کردند
شکست خو یشتن را با تقلب
به پیروزیی خود اعلام کردند
بکا شتند باد و بردارند تو فان
که آغازین بی انجام کردند
چه باید کرد اند رحال حاضر
از اول کار نا فرجام کردند
که خودگشتنداسیرخودپرستی
دگر ها را چرا بد نام کردند
عبدالو کیل کوچی
بالا
بازگشت