شوقک یا مسوولیت

به اساس ارشادات وروایات اسلامی ما خصوصاً دردوره ی خلفای راشدین سعی بعمل میآمد تا به قلمروهای اسلامی حکما واولیای اموری تعین شوند که صادقانه وبدون کوچکترین حیف ومیل بیت المال وظایف خودرا درقبال مسلمین بسررسانند.

شعار آن وقت هم تحت رهنمود آسمانی {خیرالناس من ینفع الناس} تجلی داشت .

بالاخص درزمان حضرت عمرفاروق (رض) زمانیکه برای بصره وشام والیانی تعیین میشد ، آنحضرت (رض) کوشش مینمود تا شخصی را تعیین نماید که علاقمند به مادیات وحاکم بودن نباشد ، حتی کسیکه پاک نفس بود وخود تقاضای تقرری را داشت اورامقرر نه نمود ودر عوض شخصی که   مسوولیت ولایت داری را بسیار سنگین تصور مینمود ودرحال گریز بود اورا توظیف نمود.

قارون های تنظیمی که خودرا همیش در لباس خدمتگارمردم میزنند وبیرق اسلام را ازهمه بلندتر بخاطر منافع خود دراهتزازدرمیآورند ، هنوزهم قابومیدهندتا چطور شودبااستفاده از کلمه ی جهادخون مردم مارابیشتربمکند ، خودرا فربه واولادهای خودرادرخارج از کشور با لقمه ی حرام اعاشه واباطه وبه ثمررسانند.

نبشته ی فوق رابمنظور مقدمه چیینی نمودم که یکتعدادشوقی های اختلاس ،رشوت ، غصب زمین وچوروچپاول بازهم دورع وغ را حلقه زده وچاردورآنها رادیوار گوشتی ساخته اند ومیخواهند باحیل ومکرخودراچون 13سال گذشته جایی نصب نموده وشوق خودرا پوره نمایند.

درحالیکه حاکم بودن درقلمرو اسلام خادم بودن است ومسوولیت خطیربدوش زمام دار، حاکم ووالی میباشد.

ع وغ هم بدون اینکه دقیقآً غورنمایند وسابقه ی اشخاص راازنگاه اختلاس وپاکی بسنجند به تقرری میپردازند . درحالیکه ترحم به گرگ تیزدندان ، ظلم درحق گوسفندان است ، آزموده راآزمودن خطاست ، اگروضع چنین دوام پیدانماید ، شاهدبسیار خودسوزی هادرجلوارگ خواهیم بود وفاصله بازهم میان دولت ومردم به فرسخ ها خواهد رسید.

عبدالرووف لیوال.