عبدالرووف ليوال
ازاشغال تا خلع سلاح
حقوق حقه ات را بدون دادن رشوه بدست آورده نتوانی - چقدر سخته خدایا
مومن به ات درآتش میسوزد تو چیزی گفته نتوانی - چقدر سخته خدایا
بدون استیذان بیگانه بروی جاده ات گشته نتوانی - چقدر سخته خدایا
بی اجازه ی خارجی 60زندانی بدون اسنادرارهانتوانی – چقدر سخته خدایا
بند برق سلما ات تکمیل ولی ازهراس همسایه افتتاح نتوانی - چقدرسخته خدایا
دره های زیبای کنرهایت راکتباران، ولی دفاع نتوانی - چقدر سخته خدایا
بدون اجازه رادارآیساف پرواز نتوانی - چقدر سخته خدایا
پس باید : صمٌ بکمٌ عمیٌ فهم لایرجعون .
با آنکه شنیدن حقایق برای بعضی غلام منشان تلخ وهضمش مشکل وسبب آن خواهد شد تا برنویسنده تاپه ای بزنند ولی از گفتن حقایق نباید ابا ورزید .
سایت بی، بی ، سی هفته ی قبل خواستارنظریات پیرامون مشابهت ها وتفاوت میان خروج عساکر شوروی سابق وعساکر امریکایی شده بود ، چون ایضاح مطلب شرح بیشتر میطلبد طور ذیل میپردازیم به آن :
درعرصه ی نظامی :
به قول گذارش خودبی ، بی ،سی درزمان خروج قشون سرخ از افغانستان ، این کشور 500 فروند طیارات نظامی ،2500زنجیر تانک 5000وسیله نقلیه ی نظامی ، راکت های بورد متوسط سکارد ولونا (درزمان رژیم طالبان شورای نظاریک راکت لونا رااز پنجشیر بالای کابل پرتاب نمود که درحصه ی سینمای بهارستان کارته پروان اصابت نمود ،کشتار وتخریب آن مردم را به حیرت انداخته بود به همین ملحوظ بنام چوجه سکارد هم یاد میشد ) ،باعصری ترین راکت های سکارد اردوی ما مجهزبود وبه اصطلاح چشم دشمن (پاکستان) از ما میسوخت وجرآت آنرا نداشت که چپ طرف ما نگاه کند ولی کنون همه روزه کنر را راکت باران مینماید جرات آن نیست که اردو طرفش حتی دهان خودرا پیخ نماید ، دستگاه ریکتیف اورگان که ساعقه ی بود برای دشمن ، توپچی مجهز به خاطر نجات قریه هااز تخریب پل ، مکتب ومسجد توسط گروپهای شرورعمال پاکستان ، زره پوشهای 60پی،پی مجهز با شلکا ، زیوو ، دهشکه که تعدادی شان توسط ملا کباړ(جلال الدین حقانی به پاکستان فروخته شد ، همین اکنون یکعراده آن دردهن تهانه پولیس ناصر باغ در پیشور استاد واز نزدش درسرکوب مخالفین کار گرفته میشود ، یک راکت سکارد که در نزدیکی کمپ ورسک ( گلبدین) اصابت نمود ، صدها پاکستانی را بطرف اتک فرار داد .
روسها آنقدر اردوی مجهز از خود بجا گذاشتند که سه سال از تمامیت ارضی کشور مستقلانه دفاع نمود با وجود جنگ بزرگ جلال آباد که همه به اصطلاح مجاهدین به معیت دوفرقه نظامی پاکستان نتوانستند حتی یک شهر جلال آباد را سقوط دهند ،(لاتراوس یې ماغزه په کرارنه دی + چاچې ماسره وهلی سرپه سنګ دی) ولی ،یانکی ها آنقدر مردم کنجوس وبخیل بودند که از هشتصد پایگاه وتاسیسات نظامی خود ،یکی را درست ومکمل به مردم افغانستان ندادند ، برعلاوه ی آن سلاح های کار آمد وبه اصطلاح گریس بند که مجاهدین ازشوروی ها به غنیمت گرفته بودند ازبین برده وعملاٌ افغانستان را خلع سلاح ومثلیکه گوسفند را دردشت برای گرگانیکه در تربیه گاهای پاکستان ترنیینگ شده اند رها کرد . بعد از خروج عساکرروس پایپ لاین تیل از بندرحیرتان الی میدان هوایی بگرام وازطریق بندر تورغندی به هرات به قُطر 20 انچ 24 ساعت تیل در آن جریان داشت حتی مردم در حومه ی پلخمری این پایپلاین راتوسط فیر مرمی سوراخ واز آن درسطل هاتیل پر مینمودند . ولی اکنون تیل در بوتلهای نوشابه خرید وفروش میشود ، بخاطر آوردن فشاربمنظور امضای پیمان بالای حکومت افغانستان سه روز ممروتیل راامریکایی هابالای قوای مسلح افغان قطع نمودند که از وجه آن صدها موترگزمه رینجر توقف نمود که وسیله بسیار ساده قوای مسلح است اگر افغانستان تانک غول پیکروطیاره جنگی میداشت تصور کنید چی میشد. که الحمدلله از برکت امریکا ندارد .
درعرصه دینی :
درآن زمان یکنفر افغان پیدا نشد که بعیسویت بگراید ، ولی اکنون هزار ها تن نسبت تطمیع گوناگون غرب به عیسویت گرایده اند ومراکز تبلیغ عیسویت دراکناف شهرها بصورت نامریی درتحت پوشش عناوین مختلف انجوها فعال ومانند داکتر عبدالرحمن هزارهاتن به این دین گرایده اند . ثبوت (مستند تلویزیون نورین).
ضمناٌ هیچ یک از عساکر روس بالای جسد مجاهد ادرارنکرد ، درحالیکه سربازان امریکایی بالای اجساد طالب شاشیدند.(ثبوت : فلم اخذ شده دریوتیوب )
در انزمان به قرآن پاک هیچگونه هتک حرمت صورت نگرفت ، درحالیکه چندین مراتبه عساکر امریکایی قران شریف را حریق وحتی اوراق قران کریم در تشناب های زندان بگرام وگوانتانامو یافت شد . (ثبوت فیس بوک)
درعرصه حقوق بشر :
در آنزمان هیچ زندان شخصی وجود نداشت ، درحالیکه درسالهای 2001 -2003 چندین زندان شخصی مانند زندان شخصی جک ادیمای امریکایی در کوچه پاسپورت که مردم را از پا آویزان نموده بود وتوسط سگ خود (نینا) آنهارا میدرید ،پیداشد .
کشتار دسته جمعی مردم : درمراسم عروسی دهراوود ارزگان و هسکه مینه ی ننگرهار، بمباردمان ریش سفیدان پکتیا که غرض تبریکی نزد کرزی میآمدند ،بمباردمان اطفالیکه جهت هیزم چینی به دامنه کوه کنر رفته بودند ، کشتار اخیر غوربند وکاپیسا ، کشتن حدود 120 تن اطفال ،زنان ومحاسن سفیدان در عزیزآباد شیندند ، قتل 21 نفر شامل اطفال وزنان از طرف سرباز امریکایی درپنجوایی قندهار، زندانی نمودن طفل نه ساله واعزام او به زندان گوانتانامو درزمانیکه تاجمحمد وردک وزیر داخله بود ودر سن یازده سالگی دوباره رها شد ،زندانی ساختن هزاران تن بدون مدارک جرمی که 650 تن آن درین اواخر رها شدند . برعلاوه بصورت فجیع شکنجه شده بودند ، وصدها مثال عینی دیگر.
کشتارهای به شکل فجیع ذکریای قندهاری ، حکیم شجاعی که باجود حکم کرزی تاالحال کسی به گرفتاری اش قادر نشده زیرا یکی از معاونین رییس جمهور حامی اش هست.
امروز جانیان مانند حبییب استالف توسط مافیای جنایت که دراراکین بلند رتبه دولتی نفردارند اورا میخواهند از حبس برهانند وجنرال ظاهر قومندان پولیس کابل داد میزند که اگر حبییب رها شود مرامیکُشد این مسله حاکمیت نهایت ضعیف دولت را نشان میدهد.
این درحالیست که درآنزمان کدام نهادی کوچکی بنام حقوق بشردرکشور وجود نداشت ، ولی حال سه الی چهاردانه کمیسیون نامستقل فسوق بشروجوددارد واز حقوق این بشر بیچاره هر لحظه دفاع مینماید.
در عرصه اقتصاد :
مردم افغانستان در آنوقت 30درصد درتحت خط فقر قرارداشتند ، اکنون 60 فیصد درتحت این خط بسر میبرند ، مافیای اقتصادی برهمه کشور مسلط بوده ، میلونها جریب زمین دولتی از طرف اراکین دولتی ووابستگان شان غصب شد درحالیکه در آن زمان اراکین بلند رتبه فقط یگان نفر شان صاحب اپارتمان مکرویان بودند وحتی رهبران شان حبه ی دربانک نداشته وهیچ بلند منزلی بنام شان دریافت نشد ،ولی بلند منزلهای این آقایون که نه کانالیزیسون ونه هم پارک وسایط دارد زندگی را بمردم عادی زندان ساخته است ، نسبت نبود امنیت از484فابریکه ی شهرک های صنعتی تنها 84 فابریکه فعال است ، درحالیکه درآن زمان تنها در منطقه صنعتی پلچرخی 521فابریکه فعال بود بجز از فابریکات جنگلک ، فابریکه های نساجی بگرامی ، نساجی افغان ،نساجی پلخمری ، سمنت پلخمری، فابریکه نساجی گلبهاروغیره.
امریکا درطی 12سال نتوانست که حتی یک فابریکه ویا بند برق را اعمار نماید درحالیکه شوروی 5 فابریکه بزرگ تولید برق وبند های بزرگی جهت آبیاری اعمار نمود.
ازجمله ی 376ولسوالی تنها 167آن تحت حاکمیت دولت وزراعت دران عملی است ، درحالیکه درزمان خروج روسها فارمها ی ستروس جلال آباد که تمام محصولات آن به خارج از کشو رصادر میشد.
اکثر مردم ازولسوالی هانسبت نبود امنیت به مراکز شهرها رو آورده اند که تعداد بیجاشدگان به صدها هزارتن میرسد .
در انزمان دولت بادادن کوپون موادارتزاقی به 350 هزارمنسوب قوای مسلح وحدود صدهزار کارکن دولتی که شامل آرد ، روغن ، برنج ، چای ، تیل وهمه مواد مورد نیاز بود به فامیلهای دولتی تکافو ومازاد را به سایر مردم میدادند.
سیلو های بزرگ مواد ارتزاقی درولایات مهم چون کابل ، بلخ ، کندهار ، پلخمری ، هرات فعال بعلاوه آنکه برای قوای مسلح وشفاخانه ها نان سیلوی مجانی تهیه مینمود ،غرفه های فروش آن به قیمت نازل نانرا درتمام شهر ها عرضه مینمود .
تحفه های غرب که اصلاٌ مردم بآن آشنا نبودند وحال از آنها باقی میماند :
طالب ، مواد مخدر ، مافیای مواد مخدر ، فساد ، مافیای فساد ، مافیای غصب زمین ، فحشا ،بی حجابی ، رو آورد ن بطرف عیسویت ، انتحار ، اختطاف ، تجاوز جنسی این مولفه های هستند که غرب زایدوبجا گذاشت .
اکنون افغانستان درتولید وترافیک مواد مخدر درجهان حایز مقام اول است ، درآن زمان که مردم افغانستان اصلاٌ مواد مخدر را نمیشناخت ودفتری کوچکی بنام مبارزه با مواد مخدرهم وجود نداشت ، ماشاالله امروز وزارت مبارزه علیه مواد مخدروجود دارد که ازطرف روزمواد مخدرراحریق وازطرف شب آنرا ترافیک مینماید.
در عرصه کلتوری : بایک مثال :
آنزمان تیاتردر افغانستان چهره های چون مرحوم قیوم بیسد ، جان محمد پلار ،رفیق صادق ، منان ملگری ، حکیم اطرافی ، عزیزالله هدف ، ف –فضلی ، حاجی محمد کامران ، مشعل هنریار ، حبیبه عسکر، ذلیخا فخری وامثالهم داشتند درحالیکه امروزحتی در سراسر افغانستان یک تیاتر زنده نداریم وسینما هم چنان .این بود تفاوتهای که خدمت محترمه بی ، بی ، سی وعزیزان اراییه شد.
عبدالرووف لیوال.
بالا
بازگشت