اخترمحمد عبیر
جنگ زرگری، مصروف سازی اذهان تا دریافت جایزه نوبل
حامد کرزی رئیس جمهور در آخرین ماه های ریاست جمهوری اش قرار دارد ، پس از سقوط طالبان وی از دوازده سال بدینسو در این پست قرار داشته و اینک تا ختم دور دوم ریاست جمهوری اش چند ماه باقی مانده است.
بدون شک وضعیت افغانستان بدون حضور نیروی های بین المللی بخصوص ایالات متحده امریکا نمی توانست به همین حالت باقی بماند، هرچند تلاش های کشور های متخاصم در جهت روند رو به رشد افغانستان در جهت ثبات دایمی ، رشد اقتصادی و جامعه مدنی آنگونه که خواست شان بود موثر واقع نشد، اما این تلاش ها روند های یاد شده را با کندی مواجه نموده و مشکلات زیادی را در مسیر آن قرار داد.
مردم خسته از جنگ افغانستان با وجود همه مشکلات امنیتی، فساد اداری در دستگاه دولت، زور گویی، ظلم و بی عدالتی با دنیای از امید برای رفاه خویش کوشیدند. احساسات شان بخاطر وحدت ملی ، دفاع از خاک، بازسازی ویرانه های جنگ و احیای حیثیت ملی کشور شان بار ها تبارز کرد ، چنانچه هرگاه شعر" گرندانی غیرت افغانیم چو به میدان آمدی می دانیم" را از زبان فرد اول کشور شنیدند، عشق یکدلی و وطن دوستی در وجود شان زبانه کشید و با تمام احساسات به سرک ها ریختند و نشان دادند که در مقابل حیثیت و شرافت شان با هم یکجا اند و متحدانه حاضرند در این راه مبارزه کنند.
هرچند اکثریت مردمان افغانستان از نعمت سواد بی بهره اند اما جنگ ها ، آوره گیها ، مهاجرت ها و فراز و نشیب های چند دهه قبل و فضای آغاز گام بسوی دیمکراسی بخصوص آزادی بیان و کثرت گرایی رسانه ها چنان اکثریت مردم را با خدعه و نیرنگ های سیاسی و چال های جادوگری ، مداری گرانه و چاپلوسانه تعدادی از استفاده جویان و تیکه داران سیاست آگاه و فهیم ساخت که اکنون تا این گونه سیاست گران بخود بجنبند مردم میدانند که در زیر این کاسه چه نیم کاسه ی قرار دارد و یا به عباره دیگر مردم توانایی آنرا یافته اند که پشت ورق را نیز بدانند.
اکنون در این برهه اساس از تاریخ کشور در حالیکه قوای سه گانه دولت سخت در فساد اداری و معامله گری های شخصی و گروهی غرق است ، قرار است انتخابات ریاست جمهوری بدون چانس برای رئیس جمهور فعلی در بهار سال آینده دایر گردد و در این مقطع موضوع امضای پیمان امنیتی نیز با ایالات متحده امریکا مطرح گردیده است.
د راین وضعیت که سناریوی یک دوره تاریخ کشور به اوج خویش رسیده است هنرمندان عرصه سیاست آخرین امتیازات شانرا می خواهند در پایان نصیب خود کنند.
ایالات متحده امریکا تمام صحنه ها را به حیث یک ابر قدرت جهان تحت کنترول داشته و می داند چگونه مهره ها را در شطرنج سیاسی افغانستان جا بجا کند و از موقعیت های آنان به نفع خویش سود برد.
امریکا این غول اقتصادی و نظامی جهان بازی های زیبا ، دقیق و عوام فریبانه عجیبی را با در نظر داشت آگاهی از جامعه شناسی افغانی و کشور های که درمقابل دارد گام به گام و تدریجی ادامه میدهد.
مطرح نمودن پایگاه های نظامی چند سال قبل از امروز و سرو صدا اندازی های رسانه یی ، انتخاب حامد کرزی برای بار دوم بدون اینکه نقش امریکا در زمینه برجسته گردد، راه اندازی جرگه مشورتی و بیانیه های دو رنگ رئیس جمهور در آغاز و انجام این جرگه ، جنگ زرگری میان رئیس جرگه و رئیس جمهور روی موضوعات نه چندان با اهمیت و حل شدنی برای امریکا و بلاخره آماده سازی حامد کرزی به گرفتن جایزه صلح نوبل تا تشویقی باشد برای سایر رهبران منطقه تا در صورت دوستی با امریکا هم خرما بدست آرند و هم صواب، جز این برنامه هاست.
در فرجام همه به این باور دارند که امریکا افغانستان را ترک نخواهد کرد و این به زمامداران آینده افغان است که چگونه از حضور این ابر قدرت استفاده کنند، با خشنودی امریکا افغانستان را نیز وجود خویش دانسته و در آبادانی اش بکوشند و یا کلخ بمانند و از آب بگذرند و سرنوشت این ملت را به حال خود گذارند.
بالا
بازگشت