داکتر حشمت حسینی
به وزین نامهء آریایی ،
با عرض مراتب حرمت و ارادت .
چندی پیش ازین دوست گران ارجی متوجه گردیده بود که در وب سایت نامهء بهینِ آریایی ، مطلبی در مورد کشفِ مزار حضرت ابوالمعانی میرزا عبدالقادر بیدل در قریهء خواجه رواشِ کابل، مطلبی منتشر شده است. آن را یافتم و خواندم. دیدم مقاله به نام آقای محمدادریس بقایی می باشد. نویسندهء آن نبشته جناب آقای بقایی نیست.
www.ariaye.com/dari4/farhangi/idrisbaqaye.html
بایستی یاد آوری نمود و تذکر داد که این نوشتهء ارزشمند، به قلم استاد روانشاد سید داود حسینی، نگارش یافته است و بار نخست در مجلهء " ادب " ، نشریهء فاکولتهء ادبیات و علوم بشری پوهنتون کابل در سال 1348 هجری خورشیدی چاپ گردیده است . کسانی که در زمینهءزندگی و مرگ و آرامگاهِ حضرت ابوالمعانی بیدل آگاهی دارند می دانند که روانشاد استاد سید داود حسینی برابر به پنجاه سال، درین راه، پژوهش نموده است و از زمرهء بیدل شناسانِ پُر آوازهء افغانستان و منطقه می باشند.
کشفِ مزار حضرت بیدل در دهکدهء خواجه رواش کابل و انتقال عظام وی از قریهء " پتنه" ، در نزدیکی دهلی، به کابل چون حادثه یی نو در عرصهءادبیات سرزمین هایی که به زندگی و سروده های ابوالمعانی بیدل دلبسته گی دارند تلقی شد.
پژوهش های استاد حسینی درین راستا در شماره های گونه گون مجله ها و نشرات افغانستان به ویژه مجله های «ادب»، «آریاتا» و «عرفان» سالهای 1347 و 1348 خورشیدی به نشر رسیده است. سه تا ازین نوشته ها را میتوان در کتاب «سی مقاله در بارۀ بیدل» که در سال 1365 به وسیلۀ محترم «محمد سرور پاک فر» در کابل گزدآوری شده است، مطالعه نمود.
همچنان بعضی از مقالات ایشان در کتاب «مجموعۀ از مقالات، اشعار و خطاطی جناب سناتور استاد سید محمد داوود الحسینی» به کوشش سید احمد واصف حسینی در سال 1388 خورشیدی به چاپ رسیده است.
دانشمند فقید علامه صلاح الدین سلجوقی، در بارهء این پژوهش های استاد حسینی و مزارِ حضرت بیدل در خواجه رواشِ کابل درصفحهء 87 کتاب پُر آوازهء خویش به نام « نقد بیدل » که در سال 1343 در کابل به چاپ رسیده، نظر و اندیشهء خویش را منتشر نموده است.
موضوع بدینوسیله برای آگاهی تعدادی که به آن علاقه مندی دارند ، گسیل شد.
بالا
بازگشت