فضل حق فکرت
دریا شده ام
بــیــن کــه دیــوانــۀ آن زلــف چــلـیــپا شده ام
چــاره ام کــن بــه خدا والـه وشـیـدا شده ام
پیش ازین شعروسرودم همه چون چشمۀ کور
عشـقــت آمــد صــنــما حـال چـو دریـا شده ام
شـب یــلــدای دلــم عــشـق تــو روشــن کــرده
طــورســیــنــا شــده ام یــا یــد بــیـضـا شده ام
آنــچــنان محـو جــمالــت شــده ام ای مــۀ مـن
مــســت وبــیخــود ززمین تـا به ثــریـا شده ام
مـرغ دل مســت لـب ونـرگــس فــتــان تــوشــد
پــای تــا ســر زخــمارش می و مــیـنـا شده ام
هیــچ دانـی بـت افــسونـگــرو زیــبــا رخ مــن
آ نــقـدر محــو تـو گــشتم که تــما شــا شده ام
چاره یی کــن که نـدارم بیــتو من صــبـروقــرار
تــوبــیــا مهـــوش مــن غــرق تــمنــا شــــده ام
ف . فکرت
بالا
بازگشت