ياد مولينای بلخ

 

موجی از بحـر محبـت ها رســيد

چهــرۀ روشن ضمـيری برکشــيد

بلــخ از مولای بلــخی شد شهــير

روم از مولای رومی شد مـنــــيـر

راه بلـــخ و قـونيـــــه گَــردِ ســفـر

بــرعـــزيزان جهــــان نورالبـصر

پـــير ما مــولای ما والا گهــــــر

عـــالـم شــــرع نبی خـــيرالبـشـــر

اوســـت گـويای حکايتهــــای نی

وز جدائيهـــا، شــکايتهــــای نـی

بانک نی زان سالها سـوزنده است

شورش عشق در می جوشنده است

سيم و زر بنــدی است انسانرا بپا

جـــامه چـــاکان را محبت شد پناه

او  ز قران عزت و ايمـان گـرفت

از طريقت دانش و عـرفان گـرفت

راه مولــينا رۀ نيــک و صــــواب

راه موليـــنا گذشـــتن از ســــراب

راه موليـنا ز خود بيخـود شـــــدن

از منی و از خودی نابود شــــدن

شعــر مولينـــا رۀ دل بـاز کــــرد

شور و شوقی در نهانها ساز کرد

او سخن گويد ز اصل و فـرع ما

از بهشــت و از زمين و زرع ما

قصـه اش درس درازنــای زمـان

راز هر شـعرش گــذرگاه جهــان

بـاد نفســـانی بيــفشــــانــده ز دل

پـاک نـوشِ عنـــد ربی لـم يـــزل

پــير ما عشــقِ خـــــدا ايمـــان او

مثــنوی تفســير و قــرآن جـان او

من نه من بل کمــترين بنــده گان

کی توانم کـرد وصفـش در زبـان

عشق خوش سودای مولا زنده باد

جســم خاکی عاشــقی  پاينــده  باد

پــير ما روح و روانــش شــاد باد

ســوز عشــق و ناله هايـش ياد باد

 

فگارزاده، شهرکابل

۳ سنبلۀ ۱۳۹۲

 

 

---

بالا
 
بازگشت