ف.بری
ننگ انسانیت
باز مزدوران طالــــب بدعنـان این غـــــلامان وحشیی دور زمان
جاهلانی بستــه با تیغ و سنــان از تمــــدن دور به انسان بد گمان
همچوموم در پنجهء اهریمنان
جوی خون جاری نمودند درکنر قتل عام کردنــــد بهـــرسیم و زر
دیــــن فروشان طماع و فتنه گر ننگ انســـــان اند توهیــــــن بشر
از وفــــا و آدمیـــت بی نشان
میکنند با نام دین صـد فتنه ساز قتل وغارت فرض دانند چون نماز
بهر تفتین وفریـب با رمز وراز صحنه ساز حیلـــه و ســوز وگداز
انتحاری سازند از صد ها جوان
چونکه فاسد است زمام رهبری نیست بر طالـــــب نظـــام داوری
خاینین را نیســـت حکم کیفری قانون زور،مسنــــد خیره ســری
ملت مظلوم به دســـت ناکسـان
نا مسلمانان زاسلام دم زننــد صد هزاران کفـر و آلام بر دمند
پیـــرو ابلیس و خـــدام شراند وحشـی وبی رحم و بد نام وکرند
نام انسان نیست زیب طـــالبان
پشم سالار
کننـــــد همجنس با همجنس پرواز سیــــاف و اسماعیــل گشته دمسـاز
دو نیروی شقـــــاوت دو شـرارت ندارند شهـــــرتی جز قتل و غارت
یکی ریشوی دیگرهم ازین دســت چو ضلع ســـــومی گردیده پیوست
به یـــــاد دارم از ایـــــام تحصیـــل سیاف راکی بودی این قال واین قیل
نه ریش ونی لبــــاس زهد نه دستار نه ثروت نی چنین رفتـار و کردار
چو شد زنگیی زر،سازش دگر کرد زبهر مصلحــــت جامه بـــدل کرد
نداشتند ثـــــروت و نی مکنت و جا کنـــــون گشتند زقارون هم دو بالا
به پای اجنبــــــی گـــــردیده اند خم به پاس دالــر ودینـــار و درهــــم
بنــــــام دین نمودند قتـــــل وغارت جهــــــاد شان نبود جز بهر ثروت
طمــــــع و آز شــــــان افتـــاده بالا کنـــــون خواهند مقام صدر و والا
همــی خواهــــند زمام ملک افغان که چرخ شـــان بود دایم به دوران
همی گویند کنون ازعدل وانصاف فریب و خدعه است ازبهر اهداف
کف دستش بـــــود شمشیر اســلام نه اسلامش بود مطلـــب سرانجام
اگر خونریز نباشد نیســــت سیاف نــــــدای صلح باشد حرف گزاف
چو حیـــــوان درنده تشنه درخون فتـــــــاده درکمین ازبهر شبخـون
نــــــدارند معرفـــت از بهر تیمار روانشـــــان بهر شر افتاده بیمـــار
ازین سرمه که آزمودید یک بـار گنــــــاه است گر بیازمایید دگر بار
بری گـوید ز رنج و درد و ملت نمــی شاید ازین بیش وهم وغفلت
بالا
بازگشت