زخود بیگانگی

بـــرطبیب مردی شکایت باز کرد

از گرانــی گــــوش زن اغاز کرد

گفت هــــر گاهــی طلب دارم ورا

نشنود ازمن نه حرف و نی صــدا

چارهء فـــرما که آن گوش کــرش

باز یــــــابد آن شنید بهتــــــــــرش

گفت طبیب روکن به خانه امتحان

سمــــــع اورا تا چه حد باشد توان

ده متر دور ایست بروی کن صدا

طورمعمـــولیکه می خواستی ورا

گـــــــــر نبشنید سه متر نزدیک آ

بـــــاز تکرار کن بر وی آن صدا

همچنین نـــــــــزدیک آ  تا بشنود

صوت و آواز ترا ای نیــک مرد

آنگاه بر مـــــــن بگو از مـــاجرا

تا نمــــــــایم چـــارهء درد و دوا

شدبه خانه زن بودی سرگرم کار

تــــــا بیارایــــد بساط خوار وبار

امتــــــــــحان سمع را آغاز کرد

آنچه بود دستور بر آن ساز کرد

چونکه ازدورکردچندین بارصدا

شد به نزدیک زن بدوکرداین ندا

بـــــار پنجم است میـــدارم جواب

خسته ام کردی ازین گفت وخطاب

انــــــدکی گوش کــرت را باز کن

بــــر جواب و گفت من دمساز کن

ما نبینیــــــم عیب خود را برعیان

میشویم بردیـــگری خـود بد گمان

ما زافعـــال خودیم بس سر گران

بار منت میدهیــــــم بر دیگـــران

برخطای خویش نداریم چون بصر

میشویم خود خواه ومغرورمختصر

آن بود به تــــا به خود داریم نظر

تــــــا چه مقداریم چه میـداریم اثر

گر شناسیم خویش را از هـرنگاه

در مقام خویش بری افتیم بـه راه

ف. بری

 

 

+++++++++++++++++++++++++++++++++

 

اسرار خلقت........

 

 

 

خدایا این همـــــه اســرار چون است             زعقــــــل نا رسا  بردیـــده خـون است

نه دانــــــم کین همـــه هستی و دنیــا             چـــــــرا پیــــدا وبازهم واژگــون است

 پیـــــــام خلقــــــــت آدم درعالــــــم             سراســــر محنت ورنــــج وجنون است

 خلیــــــقی اینچنیــــن مقبول وزیبــا              زراه  ومقصــــــدش دایم  بــرون است

به خـــواری رانده شد از دارعــزت              دچــــــارفتنه ومکــــرو فســـــون است

 به ابلیـــــس قـــدرتی دادی درعالـم              به جســـــم و جان انســان اندرون است

چه زیبـــــا آفریــدی گلرخــــــان را               به پای نازشــــان هردل زبـــون است

چنـــــان گرمی فگندی برمـی وجام                کزورنج  والـــــم ازســــربرون است

ســـرشــــتی شهـــوت ولذت در آدم                که عقلـــــش در مقــــابل مادون است

هـزاران دام فتنــــــه در کمینــــــش                ز آوان خــــــــلایق  مغبـــــــون است

چوره گم کرده اندهاروت وماروت                 بشـــــــرراکی تـــــــوان آزمون است

اصــــــــول دین بنا ی نظم دنیاست                کنون بااصل خلاف این مضمون است

علــــــــم داران راه  دیـــن وارشاد                 بــــــه حرص وآزدنیــــــا مفتون است

مگراین نیســـــــت نشـان روزاخر                 فســــــــاد د ر دینـداران افــزون است

بیفــــــــروزند بنــــام دین شررها                  که اهریمــن به پاســـش ممـــنون است

به جای رحمــــــت  وتیمارانسـان                 عنـــــاد ودشمنــــی ورنج وخـون است

چنان  بیچــــــاره اسـت ابنای آدم                  ســـــرشتش با شقاوت مشــــحون است

طلبــــــگار وفایش چون توان بود                 نباشد نــوش نیشش صـــــد فزون است

زخــــــوب وبدهمه ازخلقت تست                 چوخودکردی چه جای چه وچـون است

نمــــــی باید بری اندیشـــــهء چند                  درین راه پای فکـــرت موهـــون است

 

 

         ف.بری

 

 

---

بالا
 
بازگشت