ف.بری

خطاب به کرزی

دررابطه به قرارداد امنیتی

ببین کرزی بر این وضع اسفناک      ندارد عـــــاقبت کار خطـــــرناک

دوازده سال بر قــــدرت نشســـتی     نه سازو برگی آوردی ز هستــــی

به ملیارد ها دالر شـــــــد سرازیر     نه ملک آباد گشت و نی ملت سیر

به ظاهرهرچه تعمیـــــــروعمارت     نه زآن مــــلت است بل از خیانت

زبنیاد کــــی شــــــدی کار اساسی     فروشگاه است وصــالون عروسی

نه صنعت نی زراعت نی فلاحت      نه شد بنیاد جز ســــــود و تجارت

گرسنه و فقیــــــر افزون گردیـــد      همـــــه پول ازوطن بیرون گردید

ملت زار وضعیف وناتوان است       همــــه محتاج دست دیگران است

ببین کــــرزی نداری همـــت کار      مکن بــد تر ازین وضــــع اسفبار

اگر داشتید هــــوای امــــن کشور      نمیــــکردید همـــه با خاک برابر

نمیکردید خراب آن نظـــم دولت       نمیــــدادید به باد آن شان وقدرت

بودی مــــــوجــود اردوی منظم        به روی دشمنــان چون دژ محکم

بودی تکمیـــل تجهیزات جنــگی       زنــــیروی زمینی تا هــــــــــوایی

همیشه آزمون امتـــــــــحان بـود       دفاع مشــــــــــرقی امر عیان بود

نه قدرت داشت اغیار درتقــــابل       نداشتند چشم دیدش را تحمـــــــــل

بشد معدوم آن نیــــــــروی افغان       چو برقدرت رسیدند خود فروشان

نوازشریف ازین امرگشت سرمست        که شدافغـان  چنیـــن خواروتهی دست

ازین فرصت که اکنون درقبال است       چشــــــــم پوشیدنت کار دجـــال است

ببین کرزی مخــــورفریب اغیار      که بار آرد پشیمــــانی چنین کار

تو مغروری که خود دیموکراتی      همیشه درهــــوای صـلح و آشتی

صـــــدای ملت افغان صــــدایت      بخواسـت ملت است تجویزورایت

مگر بر روی مردم پا گذاشتـــی      تــــو پاس لویه جرگه هم نداشتی

زخاص و عام و پیران وجوانان      زآ گاهان و هـــــم شورای افغان

طلب دارند همـه مردم درین باب      صلای کار و نفع ملـــک دریاب

همــــــه خواهان امن و ارتقا اند      به امضــــــای قرارداد همنوا اند

چو بگذاشتی به ملـت داوری را      به کاربندی چسان خیره سری را

ببین کرزی یکــی تنها تو اینجا       گذاری اندرین ره سنــــگ بیجــا

مزن خیزی چنین بیهوده بیباک       ندارد عاقبــــــت کار خطر ناک

بری  گفتا یکـــــی سنجیده گفتار     ازین بیش ملــــــت افغان میازار

 

 

+++++++++++++++++++++++

 

از همه بهترین

 

گاهی خلقت  گفت طفلی با خـدا            ای تویی قادر به هستـــی و فنــا

میفرستییم ازین امن و امـــــــان           بردنیای فتنـــه و آن خـــاکــــدان

چون منی معصوم وطفل ناتوان           کی توان برد محنت جور زمـان

گفت خدایش کی تراســازم رها            یک فرشته با تواست درآن سرا

او بود از جملهء شان بهتــــرین           تا  ترا باشد نگهبــــان برزمیـــن

طفل

بهرمن اینجا مقام بهتــریســـــت           درزمین رسم وهوای دیگریست

من دراین جا بس خوش و خرم بوم            جزسرودو خنـــده دیگر نشنــوم

خدا

آن فرشته برشگوفد خنـــــده را            بر لبا نت با  ســــرود جانفــــزا

صوت و آوازش حسین ودلـربا             قد سیــان عرش با وی هم نــوا

مهر و رفتارش بود گرم و لطــیف               عشق واحساسش همه پاک وشریف

لذت گرمیی آغوشش چنــــــان             نیست درجنــت نه درباغ جنـان

طفل

ای خدایا تو بصیری و مبیــــــن           من زبـــان خلق ندانم در زمین

چون ندانم گفته و مفهوم شــــان            پس نیاید فهم و تفهیم درمیـــان

خدا

ای عزیزم نیست این مشـــکل تــرا            آن فرشته بر تو باشـــد رهنـما

با ادای لطف و گفتار شیـــرین             بر تو  آموزد  لفــظ  دلنشیــــن

هرکلامش چون مزامیربا صفا             صوت وآوازش حسین ودلربا

طفل

هان شنیدستم که درروی زمین             هم بود مردان بد جنس و لعین

همچومن طفل ضعیف وناتوان              از گزند شان  نباشد درامـــان

خدا

آن فرشته آن عزیز و مهــربان             حافظت باشد به دنیا همچوجان

او زجان محبـــوب تردارد ترا              بهرحفظــت میکند جانش فـدا

آنچنان خوب وعزیزو مهربان             همچو اونیست درزمین وآسمان

طفل

آنکه باشد مهــد خوبــی ووفـا               هم عزیزومشفق وهم جان فدا  

پس چه نامم آن فرشته زانـــکه او               بهترین عالم اســت آن خوبرو

خدا

 نام اواست واژهء بس دلنشین               نام او مادر بود مهـــرآفـــرین

 

         ف.بری

 

 

---

بالا
 
بازگشت