عبدالرووف لیوال
هندوی پارلمان وهابی شده
حدوداندی یک قرن قبل تعدادی زیادی اهل هنود، منحیث اتباع افغانستان در شهرهای کابل، خوست ، جلال آباد ، گردیز، غزنی و کندزبه شغل های چون طب یونانی ، عطاری ، بزازی وتجارت مشغول بودند ، آنها با کمال راحت چون اهل ذ مه با همشهریان دیگر افغان زندگی مسالمت آمیز داشتند ، چون مردمان عاجز بودند ، بعضی اوقات از طرف اشخاص قلدر(زورگو) از نزد آنها به زوروستم متاعی بنام (جزیه) اخذ میشد.
بعداٌبا تحکیم قدرت حاکمه درزمان شاهی ، جمهوریت سردار داوود وبالخصوص داکتر نجیب الله بر علاوه اینکه کسی نمیتوانست از آنها جزیه بگیرد ، مانند سایر اتباع جمهوری افغانستان از مزایای چون داشتن مکتب ، نماینده درپارلمان ، هندوسوزان ، برپایی مناسک ویساک در21حمل هرسال وجشن با با نانک برخوردار بودند ، آنها منحیث اتباع افغانستان بخدمت سربازی میرفتند و با کمال وطنپرستی از دوره ی مکلفیت ترخیص میگرفتند ، برعلاوه هندوان با کمک اقتصادی با مجاهدین زندانی شدند وازنزد ایشان رسید پول اعانه به تنظیمهای جهادی دریافت شده بود ، آنها هندوسوزی بزرگی در منطقه قلعه چه کابل داشتند ، این مناسبات همشهری بودن با اهل هنود آنقدر ارتقا نمود که درزمان داکتر نجیب الله باعث ایجاد روابط عمیق دوستانه با دولت هندوستان شد .
دولت هندوستان برعلاوه ی روابط مستحکم تجاری با افغانستان با کمک های بزرگ چون احداث شفاخانه ی بزرگ اطفال اندرا گاندی ، دادن صدها عراده موترهای سرویس تاتا برای ملی بس افغانستان ، چای اعلی نتراج به تمام مامورین واجیران درکوپون وسایر امداد ها ادامه میداد ، دراوایل حکومت داکتر نجیب الله امیتا بهچن وسری دیوی هنرمندان معروف سینمای هند به کابل آمدند وفلم (خداگواه ) را درکابل ومزار شریف تکمیل نمودند ، صحنه های ازین فلم که شوتنگ آن درپل آرتل کابل ودشتهای مزار شریف وخواندنی که کمپوز آن از آهنگ ( بچه جان لوگری ) گرفته شده هنوز در اذهان مردم حک است .
پاکستان منحیث دشمن سابقه ی افغانها ازین روابط سخت آشفته بود واین روابط حیثیت (جلاب ) را برایش داشت همان شد که با کمک آی ، اس ، آی ودو فرقه ی از فوج باسایر دستیاران خود جنگ بزرگ جلال آباد را براه انداخت ولی چنان شکستی خورد که تا کنون این سرود در حافظه ی شان میمورایز شده (لاتراوسه یې ماغزه په کرارنه دی+ چاچې ماسره وهلی سرپه سنګ دی) بعد از بوجود آمدن حکومت به اصطلاح مجاهدین در کابل به سردمداری حضرت مجددی مانند سایر هموطنان روز سیاه هندوان درافغانستان آغاز شد .
در مرحله آغازین 8 ثور هشتاد درصدخانه های اهل هنود درکابل که در منطقه ی کارته پروان ودامنه ی باغ بالا قرار داشت از طرف افراد اوباش وفرصت طلب مسلح اولا ٌ تاراج وبعد غصب شد ، اکثر بزرگان اهل هنود باشناخت سابقه با حضرات شور بازار نزد حضرت مجددی رییس دولت به ارگ عارض شدند ولی از طرف رییس دولت آنقدر جواب شنیدند که ( من خو نمیتوانم پشت دروازه هر کدام تان نفر مسلح ایستاد نمایم ) حکومت وقت آنقدر ضعیف بود که نتوانست حق مسلم مظلو م را ازظالم بستاند وآنها رااز شر تعداد محدودی افراد اوباش نجات دهند ویا اینکه حکومت اوباش هم طرفدار اوابش بود .
بهر صورت هشتاد درصد اهل هنود از آشیانه وکاشانه اصلی ایشان متواری وعازم هندوستان شدند ، بعداٌ هم هندو سوزان آنها درمنطقه قلعه چه غصب وویران ومکاتب شان هم ازبین رفت، درین روز ها هم زمانیکه بزرگان سک نزد آقای کرزی رفتند
او به پیروی از پیر طریقت واستاد خود وتقلید از سال 71 آنها را نپذیرفتند .
هندوی که وها بی شده بود :
درزمان هجرت در شهر پیشور در محله ی میزیستیم که درهمان کوچه هندوی دکان خورده فروشی وعطاری داشت ، ملای مسجد ما که افغان بود از دکان مذکور متاعی را نسیه اخذ کرده بود ، هندو بعد از مدتی طالب قرضه ی خود از ملاشد و
برایش میگفت (( خان جی کی زما حساب کی څه وخت راکوی؟)) ملا که در فکر زمان جزیه بود ، خودرا به کوچه حسن چپ میزد ، تا که روزی هندو بطور جدی باوی برخورد نمود ومناسبات شان خراب شد .
شام همان روز زمانیکه جهت ادای نماز شام به مسجد رفتیم ، بعد از ادای نماز ملا جهت انتقام گیری از هندو به مقتدیان اعلام نموده گفت ( برادرا ! ای هندوی دکاندار کوچه ی ما وهابی شده ، دیگه ازو سودا نخرید ).
کنون تصمیم بر آن شده که باید کرسی یی برای نماینده اهل هنود درپارلمان نباشد ودلیل آن اینست :
هندو دروغ نمیگوید - هندوغصب نمیتواند – هندو از اختلاس دوری میجوید – هندو سواستفاده از چوکی پارلمان را یاد ندارد ، ایمان هندو به مراتب نسبت به ایمان اعضای پارلمان قویتر است ، هندو چون راست میگوید واز درغلی سایر اعضای پارلمان افشاگری خواهد کرد بنااٌ او خار چشم وهم وها بی شده است .
خلاصه : مطابق حقوق اتباع ، حقوق بشر ، اصل دموکراسی وموازین دین اسلام درمورد حقوق اهل ذ مه در کشورهای اسلامی حق مسلم آنهاست که درپارلمان کشور مطبوع خود کرسی نظر به نفوس شان داشته باشند . البته در پارلما ن !
گلاب بروی تان نه در طویله ، بامعذرت که ملالی جویا ، بشردوست ویکتعداد محدود هندو نیستند .
عبدالرووف لیوال.
بالا
بازگشت