د ستگیر نا یل

 

                                    ( ر قیب  )                         

 

 

                 د ر گستره ء فر هنگ ،  ا د ب  و سیا  ست د ر معنی « رقیب » ، د ر فر هنگها ا مده ا ست : « رقیب، به معنا ی نگهبا ن ، پاسبا ن ،

نگهدا رنده ، موا ظب منتظر و د ر ا صطلا ح ا د بی د و شخصی که به یک چیز یا یک تن ما یل وعا شق با شند، هر کدا م را رقیب گو یند. همچنا ن کسیکه میا ن عا شق ومعشوق ، سر گر م تو طیه با شد. رقبا و رقیبا ن ، جمع ا نست. » و رقا بت و رقیب  به معنی چشم د ا شتن برچیزی

همچشمی کر د ن و چشمدا شت هم ا مده ا ست.

    چشمدا شتن ، یعنی تو قع دا شتن ، ا مید بر د ن ، طمع وحر ص ؛ وهمچشمی ، یعنی برا بری کر د ن ، خود را همسا ن وهما نند دا نستن . مثلا همچشمی د ر لبا س پو شید ن ، د ر غذا خوردن د ر پو لدا ری وثر وت ا ندو زی ، د ر سیا ست وقد رت طلبی ؛ د ر غصب ما ل ودا را یی مر د م ...

     د ر فر هنگ وا ثا ر بد یعی ، وا ژه ء « رقیب » بیشتر د ر ا ثا ر شا عرا ن بزرگ فا ر سی چون سنا یی ، عطا ر ، مو لا نا ، سعد ی ، حا فظ ، کما ل خجند ی و ... به معنا ها وتعبیر ها ی متفا وت بکا ر بر ده شده ا ست. حضرت حا فظ ، « رقیب » را ( د یو سیرت ) خطا ب کر ده و ا ز فتنه ء ا و، به خدا وند پنا ه می جو ید :

  _ زرقیب د یو سیر ت، به خدا ی خود پنا هم         مگر ا ن شها ب ثا قب ، مد د ی کند خدا را

د ر جا ی د یگر، « رقیب » متکبر وخود خوا ه را ( گد ا ) خوا نده وا ز خدا خوا سته ا ست که هیچگا ه گدا را معتبر نسا زد :

_   د ر تنگنا ی حیر تم  ا ز نخوت « رقیب »           یا رب مبا د ا نکه گدا ، معتبر شود !

حا فظ، همنشینی « رقیب » ومحرم را ز شد ن ا و با محبو بش را مو قتی و گذ را می دا ند :

   _    من ا ر چه  د ر نظر یا ر ، خا کسا ر شد م        « رقیب » نیز چنین محترم نخوا هد ما ند

          و د ر جا ی د یگر ا و را ( ا ر با ب کینه ) میخوا ند که غم حبیب ، نبا ید به « رقیب » ، گفته شود وا ین را ز با ید نهفته بما ند :

             غم حبیب ، نها ن به زگفتگوی « رقیب »

            که نیست سینه ء ا ربا ب کینه ، محر م را ز

وبا ز می فر ما ید که برا ی روشن شد ن د یده ء خو نبا ر من ، گرد راه دو ست بیا ر که چشم « رقیب » ا ز حسد کو ر شود :

                _ گر د ی ا ز رهگذ ز د و ست ، به کوری « رقیب »

                    بهر ا سا یش    ا ین   د یده ء  خونبا ر ، بیا ر

  د ر بکا ر برد وا ژه ء « رقیب » د ر شعر فا ر سی خوا جه کما ل خجند ی ، بیش ا ز هر شا عرد یگر بیشتر ین ا ستفا ده را کر د ه وا نرا به تعبیر ها ی گو نا گون بکا ر برد ه ا ست:

_   گر گو یی ا م کما ل،  زمن  حا جتی   بخوا ه

     گو یم : « رقیب » ، ا ز سر کو ی تو د ور با د

ویا :        

               مرا د هر د و جها ن یا فتم  به د و لت  د و ست

              د می که یا فتم ا ز محنت « رقیب » ،   خلا  ص

            

     شا عری د ر تقسیم ا ر زش ها وجها ن وجا نا ن ، با « رقیب » کنا ر ا مده ا ظها ر موا فقت میکند و حا ضر میشود ا نرا با هم بر درا نه تقسیم کنند :

    _ برا د را نه   بیا  قسمتی    کنیم  « رقیب »

       جهان و ا نچه د ر او هست ا ز تو، یا ر ا ز من !

ا ما بر ای خود بهتر ین ا ر زش وخو بی ، یعنی ( یا ر ) را ا نتخا ب کر د ه ا ست، جها ن خو بیها و محبت و عشق و دو ستی و د و ست د ا شتن را . ا بر قد رت های عصر ما نیز زما نی ا ین جهان پر تنش وبو قلمو ن را بین خود به بلو ک شرق وغر ب ( سو سیا لیزم و ا مپر یا لیزم ) ، تقسیم کر ده بو د ند . وبا دا د ستد کشور های فقیر ، ا متیا زی بیکد یگر می دا د ند ومی گر فتند . وملت ها وکشور های فقیر ، ولی دا را ی ذ خا یر غنی را گرو گا ن گر فته بو د ند. وبا ا ین سیا ست ها، میخوا ستند جها ن را زیر نگین وفر ما ن خود دا شته با شند. د ر ا ین رقا بتها یکی ( ا مر یکا و متحد ین غر بی ا ش ) پیروز شد ند . و د یگری ( شوری و ا قما ر ا ن ) ا ز هم فرو پا شید.  وحا لا ا مر یکا ست که سلطا ن جها ن وبی رقیب است وهر چه د لش خوا ست، میکند. کلا ه شا هی  وخسروی یکی را میگیرد وبر سر د یگری می گذا رد. وحتی شخصیتی مانند کرزی را جا یزه ء صلح مید هد و پیروا ن مقتد ا صد ر(عراق ) را که بخا طر ا زا دی میهن شا ن می رزمند ، « ملیشه ! » میخوا ند و کشوری مثل فرا نسه و شخصیتی ما نند نلسن ما ند یلا هم ا گر مخا لفت با جنگ را کنند، به لحا ف ا ر تبا ط با ا لقا عده وترو ریزم ، می پیچا ند! چنین ا ست نتیجه ء جها ن یک قطبی  ویکه تا زی قد رت های خود کا مه و بی « رقیب » د ر قر ن بیست ویکم !  

(  گل د ربرو  می د ر کف و معشوق ، به کامست    سلطا ن جها نش به چنین روز، غلا مست)

       شا عری ، نا بو د ی « رقیب » خود را ا ز خدا چنین ا رزو می کند :

  _   « رقیب » گفت : که ا فتا ده ا م ،  مرا بر دا ر

        د عا ش کر د م و گفتم : خدا ت ،  بر دا ر د !

« خدا ت بر دارد، یعنی نیست شوی ، مر گ، نصیبت شود.  د ر گفتا ر روزا نه هم ا گر کسی را دعای بد کنیم ، میگو ییم : « خدا بر دا ریت ، خدا ، بگیریت، خدا بزنیت و ... »  

د ر بیت های زیر، « رقیب » به معنی عا شق وحر یف عشق ا مده :

  _ نیرنگ ها به کا ر ز د م  تا   « رقیب »  ر فت             طا لع ببین که پیشتر ا ز وی حبیب رفت

    _  مگــــــــــر خد ا  ز  رقیبم ،  تر ا   جد ا    بکند             عجب خیا ل خوشی کرده ا م، خدا  بکند !

      سعد ی شیرا زی ا ز « رقیب » که به معنا ی عا شق و حر یف عشق ا مده بیت د لنشینی دا رد :

         شمع را با ید ا ز ا ین خا نه برون بر د ن و کشتن         تا که همسا یه ندا ند که تو د ر خا نه ما یی

        کشتن شمع، چه حا جت بو د ا ز بیم « رقیـــــبا ن          پر تو حسن تو گوید که تو د ر خا نهء مایی

 رقیب ، رقبا و رقا بت کر د ن میتوا ند ا بعا د گو نا گون دا شته با شد. ما نند : ر قا بت ا قتصا دی ، فر هنگی ، سیا سی و ا جتما عی . مثلا : رقا بت د و سیستم بزرگ جها نی و جنگ سرد که میان ا بر قد رت ها وجود د ا شت ، رقا بتهای با نکی وتجا رتی وما ر کیت های ا زا د ، رقا بتهای علمی وفنی،

وفر هنگی وتکنو لو ژیکی د ر عر صه کمپیو تری و انتر نتی و .. رقا بت سیا سی برا ی رسید ن  به قد رت و تطبیق ا هدا ف ا سترا تژِیکی ، رقا بت ها ی ا نتخا با تی بر ای رسید ن به ا ر گا نها ی عا لی و تقنینی و غیره. بگو نه ء مثا ل : هم ا کنو ن د ر ایا لا ت متحد ه ء ا مر یکا میا ن حز ب دموکرا ت

ها وجمهوری خوا ها ن ، مبا رزه و رقا بت ها ی ا نتخا با تی برا ی رسید ن بمقا م ریا ست جمهوری ا دا مه دا رد. د ر ا فغا نستا ن نیز، شخصیت های ا فغا نی  بر ای رسید ن بقد رت سیا سی و تطبیق ا هدا ف خود د ر رقا بت شد ید ا نتخا با تی ، صف ا را یی کر د ه ا ند. که بقول ا بن حسا م هر وی، « تا یا ر ، ( ا مریکا ) کی را خوا هد و میلش به کد ا م ا ست !! »

     رقا بت و ر قیب بو د ن میتوا ند نا سا لم وزیا ن ا ور هم با شد. مثلا :  رقا بت د ر ا ذ یت وا زا ر مر د م ، چو ر و غا رت ا موا ل ودا را یی ها ی ا فر ا د ، بد لیل  متعلق بو د ن ا نها به قو م و مذ هب و ا قلیت ها ی ملی ؛ رقا بت د ر تصر ف و کنترو ل محلا ت و منا طق بخا طر گر فتن ا متیا ز ها ی سیا سی و یا منفعت های ا قتصا دی که متا سفا نه طی دو دهه جنگ د ر ا فغا نستا ن میا ن ا حزا ب وگرو ها وتنظیم های جها د ی وسیا سی  رخدا ده وا ین کشورفقیر وجنگ زده را به تلها یی ا ز خون و خا کستر ، مبد ل نمو ده ا ست. هم ا کنو ن  د ر ا فغا نستا ن میا ن کا ند ید های ریا ست جمهوری د ر ا نتخا با ت قر یب ا لوقوع ماه میزا ن نو عی رقا بت نا سا لم د ر حا ل جر یا ن ا ست و هر کا ند ید ا ز ا بشخور ها ی قو می ومحلی ا ب میخورد و رییس دو لت

ا نتقا لی که حما یت ا مریکا یی ها ر ا هم پشت سر خود دا رد ، موا زنه رقا بت را بنفع خود تغییردا ده ا ست. و ا ینجا ست که شعا ر های د مو کرا سی  وعدا لت ا جتما عی را زیر سوا ل می بر د ..

      ر قا بت های سا لم هر چند سبب پیشر فت درعرصه های مختلف اقتصا دو فر هنگ وتخنیک و ا مو زش و پر ورش میشود، و د ر سیا ست ، یکی ا ز مظا هر د مو کرا سی  هم ا ست .ا ما نه د ر عشق و محبت ونه د ر سیا ست، هیچکد ام  ا ز « رقیب » د ل خو ش ند ا رند :

                گر د یده فسر ده ، محفل  ما            تا پا ی   ر قیب  کلفت  ا مد

 

 


بالا
 
بازگشت