رئيس جمهور آينده و خواسته هاي ملت افغانستان
عبدالعلي شهرستاني
انتخابات رياست جمهوري افغانستان در پيش روست و اميدواريم كه به لطف پروردگار جل علي شانه، اين انتخابات درمحيطي آرام و صلح آميز در سراسر افغانستان در موعد مقرر (18 ماه ميزان) تدوير يابد و مردم عزيز ما اين شانس را پيدا كنند كه زعيم سياسي آينده مملكت را با رأي مستقيم خود انتخاب و كشور را از بلاتكليفي و بي سرنوشتي نجات دهند.
در حال حاضر قضاوت كردن در اين باره كه چه كسي در انتخابات برنده خواهد شد، مشكل و حتي ناممكن است. كليد غيب در دست خداي غيب دان است و معلوم نيست اين بار قرعه به نام كدام يك از كانديداهاي محترم اصابت خواهد كرد.
سه سال قبل بعد از حادثه 11 سپتامبر حامد كرزي كه فردي چندان معروف و شناخته شده اي نبود از طريق خاك پاكستان با هلي كوپتر به كوهستانهاي ولايت ارزگان در نزديكي قندهار فرود آمد. او هنوز با تعدادي از محافظان مسلح افغان و غير افغان خود، با دستجات طالبان و القاعده در همين كوهستان ها در حال جنگ و گريز بود كه در كنفرانس بُن در كشور جرمني، شركت كنندگان او را به حيث رئيس دولت موقت افغانستان انتخاب كردند.
اين فيصله و انتخاب، آنقدر ناگهاني و غير مترقبه بود كه مثل توپ به صدا درآمد و بسياري از هموطنان ما را درافغانستان، متعجب و حيرت زده كرد. خيلي ها از يكديگر مي پرسيدند، اين حامد كرزي كيست كه مي خواهد رئيس مملكت شود؟ هر حكومت، غير از حكومت طالبان، خوب است اما افسوس كه اين حكومت، سنگ تهدابش در جرمني گذاشته شده است.
حامد كرزي دو دوره در افغانستان رياست كرد و از گمنامي به اوج شهرت رسيد، و اين گفته مصداق پيدا كرد كه چوكي و قدرت، مايه شهرت است.
اكنون براي دفعه سوم مي خواهد اين چوكي و قدرت را براي خود حفظ كند ولي اين بار حريفان ديگري هم در مقابل جناب كرزي قرار دارند.
به هرحال وجود شخص از لحاظ فيزيكي و قامت و قواره، و اينكه به كدام قوم و قبيله و سمت و ولايت تعلق دارد مهم نيست. مهم، اجراآت، طرز فكر، حكومت داري و نحوه مديريت رئيس جمهور آينده افغانستان است.
دراين شكي نيست كه از ميان اين 18 نفر كانديدا، سرانجام يكنفر، به چوكي رياست جمهوري تكيه خواهد زد و زمام امور مملكت را در دست خواهد گرفت.
اصل قضيه دراين است كه اين شخص چه كرزي باشد و چه غير كرزي، براي برآورده ساختن انتظارات و خواسته هاي ملت افغانستان، چه پاليسي و خط مشي را تعقيب مي كند؟ چقدر تعهد دارد؟ و چه اندازه قدرت و توانايي دارد تا به شعارهاي خود جامه عمل بپوشاند و ملت را راضي نگهدارد.
بخشي از خواسته هاي ملت از رئيس جمهور آينده افغانستان از اين قرار است:
1- رئيس جمهور بايد شخصي باشد كه در اجراآت داخلي، در تعيين خطوط اساسي دولت و در محافل و ضيافت هاي رسمي در خارج از كشور، متناسب با نام جمهوري اسلامي افغانستان عمل كند.
2- به غايله ناامني ها و اغتشاشات داخلي پايان دهد و امنيت سرحدات را تأمين نمايد.
3- حريم امنيتي افغانستان را در ماوراي سرحدات جنوبي و شرقي كشور مشخص كند.
4- اصلاحات اداري را به منظور ايجاد يك اداره سالم با جديت تعقيب نموده و فساد حاكم بر ادارات دولتي را ريشه كن كند.
5- مشكل دولت مركزي را با فرماندهان محلي در خصوص جمع آوري سلاح و اشاعه حاكميت دولت بطور آرام و مسالمت آميز حل و فصل نمايد.
6- با اتخاذ يك سلسله تدابير عملي و همكاري با علماي كرام و ريش سفيدان ولايات، به توليد مواد مخدر در افغانستان پايان دهد.
7- در تركيب كابينه دولت و تشكيلات وزارت خانه ها، مصلحت وعدالت اجتماعي را در نظر بگيرد و كابينه اي تشكيل دهد كه هم در آن شايسته سالاري رعايت شده باشد و هم شخصيت هاي فهيم، تحصيل كرده و دلسوز از اقوام و مليت هاي مختلف در آن حضور داشته باشند.
8- در جهت فقر زدايي، انكشاف اقتصادي، ايجاد اشتغال و بالا بردن سطح زندگي و معيشت مردم، دلسوزانه تلاش نمايد.
9_ كمك هاي جامعه جهاني را در كانال پروژه هاي زير بنايي و پلان هاي انكشافي كشور هدايت كند و اجراي پروگرام بازسازي را به خود افغان ها واگذار نموده و دولت را به نظارت دقيق اين پروژه ها موظف نمايد.
10 – در تقاهم با سازمان ملل متحد سعي كند تا مدت حضور نظاميان خارجي در افغانستان هرچه كوتاه تر، و صلاحيت هاي شان محدودتر شود، در غير اين صورت حضور دوامدار يك قشون مجهز خارجي، اين تصور را ايجاد مي كند كه گويا افغانستان يك كشور اشغال شده است، و رئيس جمهور با اعضاي كابينه و حكومتش در زير سايه تفنگ خارجي ها اجراي وظيفه مي كنند، همانطور كه اكنون با چشم سر ملاحظه مي شود.
11- سياست خارجي كشور و روابط با همسايگان افغانستان بايد بر اساس قاعده حسن همجواري، عدم مداخله درامور داخلي يكديگر و احترام متقابل، تنظيم شود.
12- از آنجائيكه دولت پاكستان در روابط خود با افغانستان، دردوره هاي مختلف به خصوص در يك دهه اخير دوستانه و صادقانه عمل نكرده و همواره در جهت تضعيف افغانستان، كوشيده است، رئيس جمهوري آينده مملكت بايد در روابط و مناسبات افغانستان با پاكستان، كاملاً محتاط و مواظب باشد و منافع ملت و مصالح علياي مملكت را همواره در نظر بگيرد.
در قسمت تعيين پاليسي دولت با كشور پاكستان، موافقت شوراي ملي مقدم بر تصميم و فيصله رئيس جمهور است.
13- رئيس جمهور آينده افغانستان، نبايد از صلاحيت هاي خود به طور يكجانبه و متكبرانه استفاده كند، به خصوص در قسمت شامل كردن طالبان به اصطلاح معتدل و ميانه رو در تشكيلات دولت. ملت افغانستان، با پديده اي بنام طالب درهر چهره و قيافه اي كه ظاهر شود، چه ميانه رو، چه ملاعمري، و چه انشعابي صد فيصد مخالف است.
اين جماعت از طالبان آدمكش و تروريست در طول تاريخ افغانستان، بدستور بيگانه ها از ماوراء خط ديورند وارد افغانستان شده در اينجا گاهي بنام ملاي لنگ (در زمان امان ا... خان) و گاهي بنام ملاي كور (ملاعمر) نقشه بيگانگان را اجرا كرده اند.
اگر رئيس جمهور آينده بخواهد براي كشاندن پاي طالبان در چوكات دولت و يا قوه هاي مقننه و قضائيه، كوچك ترين گامي بردارد، رأي ملت را از دست خواهد داد.
14- از رييس جمهور آينده انتظار مي رود كه با هدف ايجاد وحدت ملي در بين اقوام، مليت ها و مذاهب كشور، همديگر را به يك چشم ببيند و به كليه اقوام و مليت ها و مذاهب اسلامي، حقوق مساوي و عادلانه قائل شود.
15- رئيس جمهور آينده به هيچ عنوان نبايد به كشورهاي بيگانه، اجازه دهد در افغانستان پايگاه نظامي ايجاد كنند، به خصوص آمريكايي ها تلاش مي كنند تا با طولاني تر ساختن حضور قوت هاي عسكري خود در افغانستان به بهانه ي جنگ با طالبان والقاعده، پايگاههاي نظامي براي خود در اين كشور ايجاد نمايند.
هرگاه چنين حادثه اي در افغانستان اتفاق بيافتد و رئيس جمهور در اين زمينه تمايلي از خود نشان دهد، افغانستان به تدريج به يك مستعمره تبديل خواهد شد.
16- رئيس جمهور آينده، ضمن برقراري روابط دوستانه و مودت آميز با كشورهاي همسايه ي افغانستان، نبايد به هيچ كشوري اجازه دهد تا از خاك افغانستان براي حمله و يا خرابكاري بر ضد يك كشور استفاده كند.
17- در قانون اساسي افغانستان، اصل تفكيك قوا رعايت شده است، بنابراين يكي از درخواست هاي ملت از رئيس جمهور آينده اين است كه وي بايد به استقلاليت دو قوه ي مقننه و قضائيه احترام گذاشته و فيصله هاي آنها را اجرا كند، و اقداماتي را مرتكب نشود كه اصل توازن قواي ثلاثه در افغانستان، از بين برود.
18- رئيس جمهور آينده بايد پلان هاي انكشافي پنج ساله را روي دست بگيرد و براي احياء زراعت و حمايت از صنايع ملي، و انكشاف اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي افغانستان، مجدّانه تلاش نمايد.
19- افغانستان يك كشور اسلامي با مردم مسلمان است و نبايد به پايگاهي براي ساير اديان تبديل شود.
در اين زمينه از رئيس جمهور انتخابي مردم، انتظار مي رود به عنوان زعيم يك كشور مسلمان، قوانين شريعت غراي محمدي را در كليه شئون جامعه تطبيق نموده و از دسته جات و گروههاي خارجي اعم از مْلكي و نظامي قاطعانه بخواهد ماداميكه در قلمرو جمهوري اسلامي افغانستان حضور دارند قوانين و مقررات جاري مملكت را رعايت كنند و به آداب و رسوم و عنعنات ملي افغان ها احترام بگذارند.
20- براي افغان ها خفت بار و مايه ننگ و سرشكستگي است كه رئيس جمهور مملكت شان، باديگاردهاي فرنگي داشته باشد.
آيا رئيس جمهور در بين 30 ميليون نفوس افغانستان لااقل صد نفر افغان قابل اعتماد پيدا نمي كند كه از وجود آنها به حيث محافظ و باديگارد شخصي استفاده كند؟ اين واقعيت بسيار تلخ، متأسفانه درحال حاضر در قصر رياست جمهوري جناب آقاي كرزي به چشم مي خورد.
بنائاً رئيس جمهور آينده نبايد از اين پاليسي زشت و ننگ آور پيروي كند، و اگر به باديگارد ضرورت داشته باشد از ميان خود افغان ها و كساني كه تذكره ي تابعيت افغانستان را داشته باشند چنين افرادي را انتخاب نمايد، در غير اين صورت از يك رئيس جمهور افغان با باديگاردهاي امريكايي هرگز نمي توان دفاع كرد زيرا تا به حال هيچ افغان نتوانسته است و نمي تواند از شاه شجاع ها با باديگاردهاي انگليسي، و محافظان روسي دفاع نمايد. حالا نبايد اين داستان كهنه و قديمي که يكبار ديگر تكرار شده ادامه يابد.
اين بود بخشي از خواسته هاي ملت مسلمان از فردي كه در انتخابات قريب الوقوع، به حيث رئيس جمهور آينده افغانستان تعيين و انتخاب مي شود.
در يك كشور اسلامي، زعيم مملكت بايد خداترس، خويشتن دار و مردم دوست باشد، و كسي نباشد كه مردم از ترس، او را احترام كنند.
سنبله 1383
بالا
بازگشت