خو شه چین

 خو نش به گر د ن خو د ش ا ست

آ ینده مر دا ن  صلح می گز یند ، مرد ا نیکه  خر د مند  ، آ گاه ، شجا ع ، با ا یما ن، ا نسا ن د وست ، سر شا ر ا ز ا ستعدا د ، خلا ق و ا یجا د گر با شند .

ا ین ها ا ز کجا بر گزیده میشو ند ، ا ز زمین ، خو درو سبز نمیکنند، ا ز آ سما ن  پا یین نمی آ یند، ا زبین کوه ها ، ازر وی دشت ها و یا ا ز بین جنگلا ت پيدا نميشوند. ا ز شر ق  و یا ا زغرب ، ا زطرف شما ل و یا ا ز جنو ب آ ورده نمیشو ند.

طبعا گزینش  مردا ن صلح، ا ز میا ن اجتما عی که د ر میا ن آ نها  ز ند گی میکنند، صو رت میگیرد.

مر دا نیکه ، همه قضا یا را  ا ز دید گاه ا نسا نی و بصیر ت لا زم سیا سی  مو رد بررسی وا رزیا بی ، قرا رمی دهند ، همه پدیده ها ی منفی جر یا نا ت مو جو د کشو ر را  به حیث ا مرا ض خطر نا ک  بر ا ی صلح و ترقی و ثبا ت سیا سی ارزيابی میدا رد که پد یده های متذ کره ، در طی سا ل ها ی متما دی د رمجموع ا فغا ن ها ی ما 

را ا ز  دا شتن  یک کشو ر آ زا د، مد رن پیشرفته و متر قی محر وم نگه دا شته ا ند .

و ضعیت به میا ن آ و رده شده د ر کشو ر حا کی ا ز آ ن ا ست که بايد با همه پدیده ها ی نا هنجا ر گذشته ود ا ع گفته شو د .

شر ا یط گذ شته غو ل پیکر بو د و طا قت فرسا ، به ما نند طو فا ن آ مد. ا ین طو فا ن کو هی بود که ما جرا ها ا یجا د کرد، همگی را د رگیر سا خت ، ا زهر طر ف ما جرا جو يی ها را ایجا د کرد و به وظیفه بس خطر نا ک گما شت ، کسی را بد نا م سا خت و عد ه ای را لکه دا ر،  عد ه ای را رشو ت خو ر ومعا مله گر تر بیه کر د ، ا ین رشو ت خو را ن  و معا مله گرا ن تا ریخ ، همد ست و همکا رمجر یا ن، د سیسه کا را ن ، و تو طیه گر ا ن ملی و بین ا لمللی  شد ند .

سیا ست ، دین و مذ هب را  در معا ملا ت خر ید و فر وش قرا ر دا دند، قا چا ق بری را پیشه کر دند، کشت تر یا ک

تو لید و تو رید مواد مخد ر را به ا وج آن رسا نید ند، آ را ی عا مه را که به هزا ر علا قه مند ی ا شتر ا ک کر ده بو د ند قا چا ق کر دند و به جها نیا ن فر هنگ عا لی ا نسا نی ا ین گهوا ره تمد ن ها را به نما یش گذ ا شتند .

( حقیقت و گل سر خ هر دو خا ر دا رند ) با چشما ن پت و پنها ن نمیشو د که جها نیا ن ر ا فر یب دا د و ا زا ن تصو یر حقیقی سا خت . هرگو نه حر کت ا ز چشما ن تیز بین و آ یینه تما م نما ی مرم و جا معه پنها ن نمیشو د . کمره ها و دو ر بین ها ی  کمپیو تری ، پر و جکتو رها و لنزها ی با ضریب چندین با ر بز ر گتر ، تما م  ا و ضا ع و حر کا ت کشو ر ما را د ر حا لی فلم بر دا ری مینما ید که جها نیا ن عملا د ر تغیر و تحو ل حو ا دث کشو ر ما نقش با زی میکنند . هیچ کدا م ا زین کشو رها ، ما ما و یا کا کا ی ما نیستند ، هر یک ا زین ها د ر پی منا فع آ یند ه خو د و کشو ر خو د هستند ، ا مرو ز یا فردا تما م ، جنا یا ت سا ز ما ن یا فته ر ا د ر قضا یا ی جا ری کشو ر ما بر ملا می سا زند .

حر کت زما ن به سو ی آ یند ه میگو ید که  بد و ن هديه نمی رو م به سو ی آ یند ه ، در میا ن مخر و به ها جسنجو می کنم و بر میدا رم عنا صری را که ا رزش طلا یی دا رند . تجا رب خو ب گذشته ها را و ا ند و خته ها ی علمی خو ب گذشته ها را ، ا لقا ب و شعا ر ها ی  بی نظیر کذشته ها را. ( ا ز هیج نیا ز مند ی مپر سید که کیشت چیست و آ یینت کد ام است بپرسید که درد چیست تا درما ن کنیم ) ( کا ر ا نسا ن ر ا عا قل  میسا زد ) ( خا نه بزر گ میسا زیم که خا نه ها ی خو ر د و کو چک د ر آ ن آ با د شو د ) هر کسیکه د ر فکر سا ختن خا نه کو چک ا ست ، حتما در فکر تخر یب خا نه بز ر گ ا ست .

                                  بنی آ د م ا عضا ی یکد یگر ا ند      که د ر آ فر ینش ز یک جو هر ا ند

                                  چوعضو ی  بد رد آ ورد روزگار     د یگر عضو ها را  نما ند   قرا  ر

                                 تو کز محنت  د یگرا ن  بیغمی          نشا ید که نا مت نهند    آ د  می

ا ین تحفه ها را جمع بندی کرده بد ستا ن ا ینده تسلیم مید هم  که مسیر قبلا تعین شده خو یش را بيابد و درگیر ا شتباه دو باره نگردد .

حر کت زما ن آ مر ا نه دستو ر مید هد و میگو ید که ای مجسمه های  بی حر کت ، من هر ثا نیه ود قیقه ، سا عت ، رو ز وشب ، ما ه و سا ل شما را ا ز پیش تا ن می گیرم ، و به آ یند ه تسلیم مید هم ، آ یند ه ا ز شما کا ر نا مه می خو ا هد و می گو ید متو جه با شید که همه خو بی ها ی شما  ا ز نزد شما دو ر می رود خیلی ها دو ر می رود تا که پنها ن شود . همه ز شتی ها و پلیدی ها ی د یگرا ن را به ما نند( برف با م همسا یه به با م شما می ا ندا زند) جر یا ن حر کت تا ریخ . بعضا با لحن تهد ید آ میز میگو ید که من پا ر نیستم ، من پیرا ر نیستم، من ده ها ، صد ها ، هزا ره ها ، هستم د ر هر دو ره طبق ضرو رت خو د ا فرا د بر می گزینم ، و ظیفه میدهم تا رسا لت ا نسا نی خو یش را انجا م د هد و لی ا و حق ندا رد که جر یا ن حر کت من را به نفع خود تغیر دهد ( ا گر ا ین چنین کرد ، آ ن چنا ن می بیند )

ا ین مخلو ق شد ه ها که ا ز خو د ا را ده و صلا حیت ند ا شتند ، ا کنو ن هم صلا حیت ندا رند ، ا گر ا ز سگ نتر سند به گد ا یی می برا یند ، صلا حیت ها معمو لا د ر مو جو دیت ا مکا نا ت ما لی ا مکا ن پذیر میبا شد ، به مر ا جع که د رأ نجا ر فته ا ند ، طبعآ، تعهد سپرده ا ند .

بعضی  حلقا ت و گر و پ ها ی سیا سی که ا ین جا و آ نجا ایجا د گر دیده ا ست ، صر ف بخا طر آ ن ا ست که ا گر بتو ا نند ا نتقا م ا ز حریف دیرو ز بگیرند. ( حر یف ها و مر دا ن دیروز )  با لای ما حق دا رند که برا ی شا ن دعا کنیم و ا ز خدا ی بی نیا ز برا ی شا ن طلب بخشش نما ییم . د ریغا که آ نها د یگر در بین ما و جود ند ا رند.

هیچ کس نمیتو ا ند نما یند گی ا ز کسی نما ید ، هر کس خو دش ا ست . هر کد ا م یک ا زین ها با هما ن صفا ت خو د شا ن  شخصیت تا ریخی خو د شا ن ا ستند و می با شند . ( رستم ر ستم ا ست و سهرا ب ، سهر ا ب ) با و جو دیکه پد ر و بچه هستند .

ا گر بعضی ا ز حلقا ت و گرو پ ها ی سیا سی که د ر ا ینجا و آ نجا د ست به گر یبا ن ا ند و یا  با هم درحا لت کله مشتی ا ند  به خو دشا ن تعلق دا رد، کله ها ی خو د شا ن ا فگا ر میشو د .  من جر یا ن حر کت تا ریخی هستم ، میر وم به پیش ، ا ز پیش رو ی خو د همه ما نع را ا ز بین می برم( خو ن هر کس به گر دن خو دش ا ست)  ومیگو ید که من مسیر حر کت  قرن ها ا ستم، ا ین چها رروزه دو را ن من ا ست ، حا د ثه جو یی ها میکنم ، شخصیت ها بر میگزینم ، که تا نقش خویشرا نما یش دهند و تا ثیرا ت خو یش را د ر ا نکشا ف و رشد جو ا مع به جا بگذا رند ، در فرا سوی مرا حل بعدی ا ز ا نکشا فا ت با زا ر نو ، فر و شند ه نو می آ فر ینم و خریدا را ن نو را آ د رس مید هم .

 ا ز آ ستین تا ریخ معجزه ها می آ فرینم ، لبا س سرخ بر تنش میکنم ، شعا ر ا نتر نا سیو نا لزم را  ورد زبا نش می سا زم ، بعد د ر قریه و محل ، سمت و قبیله میبرمش ، طبق مود جد ید لبا س نقر ه یی بر تنش می کنم ، بعد  ا ز هما ن محل زیر عنوا ن  پرو گرام ملی ، د ر صحنه حضو رش را بیا ن میکنم .

تا جا یکه تما س ها و مذا کر ا ت پی د ر پی تقر یبا در طی ده سا ل، با همه طرف ها ی ، مو رد نظر ا دا مه یا فته ا ست من به ا ین نتیجه رسیده ا م ، که بعضی  حلقا ت و گر وپ ها ی سیا سی ا ز هما ن ریشه قبلی خو یش به نشو ونما آ غا زیده ا ند.  آنها ا ما ده نگر دید ند که به همکا ری و حل ا ختلا فا ت ، تن د ر دهند . ا ز لحا ظ تر کیب به هما ن فو رم قبلی ، منتهی با تغیر برنا مه ، و لی حسا دت ها و کینه جو یی ها نه، ا ینکه تغیر نیا فته ا ست ، بلکه بیشتر ا ز کذ شته به قو ت خو یش ا فزو ده ا ست .

                             عا قبت گر گ زا ده گر گ شو د         گر چه با آ دمی بز ر گ شو د

قا عد تآ چو چه گر گ ، گر گ میشو د، اگر بزر گ شود  پس و ظیفه گر گ چه خو ا هد بو د ، زدن کشتن خوردن .  ا گر ا ز همین اکنو ن ر وند ا نکشا فا ت ، سیا سی در کشو ر ما ( یکعده  چپی ها ی پر عقده زیر کنترول در آ ورده نشوند ) ا ز درون همین رقم سا زما ن ها ی سیا سی در مو جو دیت اشخا ص پر عقده ، گر دن کلفت ها سر بالا خوا هند کرد که به کفن کش قدیم ا حتیا ج خو ا هیم ما ند .

با تو جه به ا ند رز ها و نصا یح فلا سفه و نوا بغ و قت که گفته ا ند . ا نسا ن ها ذا تآ مو جو د ا جتما عی ا ند و مد نی بو د ن،  در سر شت و خو ن ا نسا ن ها مو جو د ا ست ، که با تکا مل و پیشر فت جو امع ، هر نو ع ا ختلا فا ت، دا خلی را به نفع  ر قا بتها ی خار جی ا ز بین می بر ند ، تا بر ا ستحکا ما ت دا خلی خو یش با فزا یند ، در صو رت تحقق این مطلب ، ضعیفا ن ، در نتیجه رشد همنو عا ن وهمو طنا ن خو یش، میتو ا نند به زند گی خو یش ا دا مه بد هند . ا گر ا ین طو ر نبا شد ، د ر جنگ رقا بت ها ، میا ن ا قوا م و قبا یل و ملیت ها ، ا قوا م ضعیف ا ز بین می رو ند . ا سا سا ا ین جنگ ها ی ، پی در پی قر ن ها ا ست که ا خلا ق و پا بندی به قو ا نین ا خلا قی را ، بو جو د آ ورده ا ست .  گر ا یش فردی به سو ی خا نوا ده ها و گر ا یش ها ی خا نوا دها به سو ی دو لت ها و گر ا یش ها ی د و لت ها به سو ی جا معه جها نی  و گر ا یش ها ی جها نی همکا ری همگا نی را  به سو ی حر کت سعود ی حیا ت می طلبد .

ما خا نه مشتر ک دا ریم ، برا ی آ با د کر دن  خا نه مشتر ک همکا ری مشتر ک در کا ر ا ست .  ا ین د ر صو رتی ا مکا ن پذ یر میبا شد که ما هر گو نه ا حتلا فا ت ذا ت ا لبینی را ا ز میا ن بر دا ریم و بگو ییم که هر کو چه و محل و هر گذ ر به سرک اسفا لت نیا ز دا رد ، به شفا خا نه نیا ز دا رد، به مکتب نیا ز مند ا ست ، به نو ر بر ق و ا ز طر یق آ ن  به را دیو وتلویزیو ن و کمپیو تر نیا ز دا رد  ، نه به ملک و خا ن ، ملا .  جو ا نا ن و نو نها لا ن فر دا ی ما به دسا تیر ا خلا قی  خو ا نین ، ا میرا ن و ملکا ن که ا زا دی فر دی آ نها را محد ود میسا زد نیا ز ندا رند ، در ین جا ا ست که ما با ید بگو ییم آ ینده ها با آ غو ش با ز به ا ستقبا ل نسل ها ی بعدی ما آ ما ده خد مت ا ست تا ایشا ن را ا ز نعما ت آ زا دی و راه رسم زند گی نو ین سر مست بسا زد .