تائیــد تحــریم مــوســیقی از طــرف ملــک عــبدالله

 

بالاخـــــره بعـــــد از جـــــار و جنجـــــال فـــــراوان بـــــین طـــــرفـــــداران و مخـــــالفان هـــــنر موســـــیقی در افغـــــانســـــتان ملک عبـــــدالله خـــــادم حـــــرمـــــین شـــــریفـــــین با صـــــدور فـتـــــوای شـــــرعی به این منـــــازعـــــه پایان داد

جلالتماب ایشان شنیدن موسیقی را به علت تحریک غریزه جنسی در مردان برای تمام مسلمانان جهان بجز ساکنین عربستان سعودی و کشورهای همجوار تحریم فرمودند.
صدور این فتوی در نگاه اول عاری از منطق و بدور از انصاف و مروت بنظر خورده و ما را بفکر خود خواهی و خود برتراندیشی اعراب می اندازد ولی اگر کمی در موضوع غور و دقت بخرچ دهیم به نیکی در خواهیم یافت که هم منطق و هم انصاف و مروت در صدور این فتوای بکار رفته.

این را همه میدانیم که مرکز ثقل جهان اسلام شهر مکه در عربستان سعودیست و دروازه بهشت نیز در همین شهر قرار دارد ، علاوه بر آن وجود حرمین شرفین و اماکن مقدس مذهبی دیگر چنان این شهر را پر برکت و با عظمت کرده که اهالی آن بدون انجام احکام اسلامی فقط با دیدن این اماکن مقدس هر روز به کسب مقادیر فراوان ثوابات مبادرت ورزیده و در آخرت هر کدام صاحب هزاران جریب زمین بهشت و ملیون درخت خرما و زیتون می باشند.

این را هم همه میدانیم که در اسلام دو نوع گناهان وجود دارند ، گناهان کبیره و گناهان صغیره که نظر به تعریف ملک عبدالله خادم حرمین شریفین و پیشوای جهان اسلام گناهان کبیره به گناهان بزرگ مانند تراشیدن ریش ، عدم رعایت حجاب اسلامی ، استعمال رنگ ناخن و لبسیرین ، انتقاد از ملا ها ، شنیدن موسیقی ، خندیدن به صدای بلند ، ترجمه قرآن کریم به زبان های دیگر و گناهان بزرگ ازین قبیل گفته می شود.

گناهان صغیره به گناهان کوچک مانند بمب گذاری در مساجد و اماکن عمومی و قتل و کشتار مردم ذریعه حملات انفجاری و انتحاری ، تجاوز جنسی به کودکان و نوجوانان ، سمپاشی مدارس و آتش زدن مکاتب ، سر بریدن و بدار آویختن اطفال و کودکان و به خطا های کوچک مشابه این گفته می شود.

حالا اگر فردی از عربستان سعودی یا کشور های همجوار مرتکب کدام گناه کبیره میگردد طبیعیست که او به جرم آن گناه قسمت زیاد از زمین های بهشت و درخت های خرما و زیتونش را از دست میدهد ولی بهر صورت آن قدر برایش باقی خواهد ماند که کفایت اعاشه زندگی اش بنماید.

اما اگر یک مسلمان بیچاره از افغانستان که حاصل یک عمر عبادتش بیشتر از یک جریب زمین کم حاصل و چند درخت نیمه خشکیده خرما و زیتون نخواخد شد مرتکب به کدام گناه کبیره گردد به یقین کامل که با پرداخت تمام زمین و درخت هایش یک قسمت جریمه اش را هم پرداخته نتوانسته و در اخیر برای پرداخت باقیمانده آن تا ابد بکار جبری در جهنم مجبور خواهد گشت.

لهذا بهتر خواهد بود که هر کسی پایش را به اندازه گلیم پدرش دراز کند ، اعراب که توان پرداخت جریمه گناهان کبیره را دارند به رقص و موسیقی و برگذاری مجالس عیاشی بپردازند و پیروان افغان آنها که از نعمت همجواری آنها محرومند مجبور به گناهان صغیره اکتفا کرده و بجای رقص و موسیقی دلهای شان را به سنگسار زنان و سر بریدن اطفال معصوم خوش کنند.
اما حسادت وسوسه شیطان است و هر کس باید به شیر مادر قناعت کرده و بداند که با خدادادگان ستیزه کردن درست نیست چون خدا دادگان را خدا داده !