محمد الله وطندوست
فیر راکت های پاکستانی وسکوت مرگبار حکومت کابل
هفته گذشته رسانه ها اطلاع دادند که تنها در دو روز، هشتاد راکت در ولایت کنر از جانب پاکستان فیر شده و هزاران خانواده در صدد ترک محل زنده گی خود هستند. هر چند فیر راکت ها در ولایات شرقی افغانستان تازه گی ندارد و تقریبا از دو سال بدین سو رسانه ها از اصابت راکت ها در ولایات کنر و نورستان اطلاع می دهند و مردم و مقامات محلی این دو ولایت از دولت مرکزی بار ها خواسته اند تا جلو تجاوز علنی پاکستانی ها را بگیرند. جامعه مدنی افغانستان، باشنده گان شهر کابل و ولایات متذکره با راهپیمایی ها و تظاهرات مسالمت آمیز عکس العمل خود را در برابر تجاوزگران پاکستانی ابراز داشته از حاکمیت کشور خواسته اند تا با عکس العمل با المثل به تجاوز جواب دهند. پارلمان کشور نیز از سکوت طولانی و یا بحث های بی نتیجه بلاخره دو ماه قبل مسولین دفاعی کشور را نسبت بی کفایتی سلب صلاحیت نمودند. اما جناب کرزی گویا این رئیس جمهور مردمی علی رغم اعتراض وکلا، وزرای بی کفایت را دوباره بحیث سرپرست تعین نمود و اخیرا یکی از وزرای سلب صلاحیت شده را در عالی ترین مقام دفاعی کشور پشنهاد نموده است. جالب ترین مئسله این است که جناب کرزی که واقعا کر مادرزاد است، بار ها ادعا داشت که وسایل ارتباط جمعی تجاوز پاکستان را بزرگ جلو می دهند و اصلا جز برخورد های کوچک و بی اهمیت سرحدی، حادثه دیگری رخ نداده است.
همه این حقایق و رویداد ها را پهلوی هم بگذاریم به این نتیجه می رسیم که ، در حاکمیت کابل عناصر پاکستانی دست بالا دارند و با اعمال نفوذ در رده های بالای حاکمیت می توانند دولت را به سکوت در برابر تجاوز وادار سازند.
برادر خوانده گی کرزی با طالبان با وجود جنایات پیهم و هر روزه آنان در حقیقت ریشه به برادر خوانده گی جناب رئیس جمهور با پاکستان دارد.
اساسا از شخصی که سالهای متمادی در پاکستان خودش و خانواده اش زنده گی نموده و به بهانه جهاد با استخبارات پاکستانی و غربی رابطه تنگا تنگ ایجاد نموده و در آغوش دستگاه های استخباراتی تربیت شده و بلاخره به مقام رفیع ریاست جمهوری رسانیده شده، نمی توان توقع دفاع از نوامیس ملی و تمامیت ارضی کشور داشت. جناب رئیس جمهور و دیگر مزدوران پاکستان موظف هستند بمنظور ایفای دین در برابر ولی نعمتان هرگونه تجاوز علنی و غیر علنی آنان را با سکوت بپذیرند و تا حد امکان توجه مردم و جهانیان را از این تجاوز انحراف دهند. عملکرد حاکمیت کابل در برابر راکت پراگنی ها، غصب پسته های سرحدی و اراضی کشور از جانب پاکستان و دوام برادر خوانده گی آقای کرزی با آن کشور و دست پروردگان مزدور آنان یعنی طالبان، گواه روشنی بر زبونی، ترس و تسلیم طلبی شخصی رئیس جمهور و حاکمیت کابل در برابر تجاوزگران پاکستانی است.
در غیر این صورت اگر باداران حاکمیت مردمی و رئیس جمهور برخواسته از میان مردم می داشتیم، با داشتن بیشتر از دو صد نیروی مسلح داخلی و یک صد و پنجاه هزار نیروی بین المللی مجهز با پیشرفته ترین و مدرن ترین سلاح و تخنیک جنگی چگونه ممکن بود که پاکستان به جانب کشور ما حتی چپ نگاه کند و بدون عکس العمل باقی بماند.
جالب است که حاکمیت مافیایی غرقه در فساد، کسانی را که خواهان حل مئسله سرحدی با پاکستان اند و توضیح می دهند که با مبهم بودن بیشتر از دو هزار کیلو متر سرحد با آن کشور ، تثبیت تمامیت ارضی نا ممکن است، به بیگانه پرستی متهم می کند و از شجاعت افغانی و تاریخ پر افتخار پنج هزار ساله صحبت می کنند. اما وقتیکه تجاوز بی شرمانه و علنی پاکستان را بصورت روز مره می بینند، ترجیح می دهند سکوت نمایند و به دوام دوستی و برادر خوانده گی پافشاری کنند.
در چنین حالتی مردم، احزاب سیاسی، سازمان های اجتماعی و جامعه مدنی کشور مکلفیت دارند تا با تظاهرات مسالمت آمیز و افشای جنایات پاکستان ومزدوران داخلی آنان صدای خود را هرچه رساتر به گوش جهانیان و سازمان های بین المللی برسانند و به این گونه اعتراض ها با پیگیری و قاطعیت تا زمانی ادامه دهند که حاکمیت مجبور گردد به اراده مردم سر تسلیم فرود آورده از راه های مختلف اعم از دپلوماتیک، تبلیغاتی و حتی مسلحانه در برابر تجاوزگران عکس العمل نشان دهد. در غیر آن می توان حاکمیت مزدور را به اراده مردم و به قوت مردم از صحنه بیرون راند و حاکمیت برخواسته از میان مردم را جاگزین آن نمود.
چنین آرزویی گرچه بعید و غیر عملی می نماید اما تاریخ بار ها ثابت نموده است که حاکمیت های به ظاهر خیلی نیرومند نیز در برابر مقاومت و عکس العمل مردم نتوانسته است مقاومت نماید چه رسد به حاکمیت ضعیف، مزدور و آغشته با فسادی که حاکمان آن حتی امنیت خود را نیز نمی توانند تامین نمایند و با اتکا به نیروهای بیگانه خود را سرپا نگه داشته اند.
جانشینی حاکمیت مردمی بجای چنین حاکمیت فروخته شده وظیفه ایست که بایست بدون تاخیر از طریق قانونی و حرکت های مسالمت آمیز مردمی انجام یابد و دست تجاوزگران از حریم مقدس کشور کوتاه گردد
بالا
بازگشت