احمد سعیدی
چه کسی قانون شکن است:؟
اینکه بزرگان ورهبران الگو ونمونه اند شکی وجود ندارد مردم از رهبر وخورد از کلان در کردار ورفتار شان الگو میگیرند واگر بزرگان راه خطارا پیشه کنند مثل آن است که نمک بگندد دیگر پوسیده ای را دوای نیست درست مثل اینکه ملت مظلوم ما در آن قرار دارد.درین کشور بزرگان را ازقانون شکنی، رشوه ستانی ومفسد چرانی عاری نیست.من درین نوشته کلی گوئی نمیکنم ونمی نویسم رشوت است وفساد وقانون شکنی بلکه مینویسم اینجا به این دلیل طور مشهود ومستند واقع بینانه وارد جزئیات وعینیات میشوم که چه کسی واقعا در کشور عامل فساد وقانون شکنی است. حکم ماده ششم قانون اساسی چنین صراحت دارد.دولت به ایجاد جامعه مرفه ومترقی بر اساس عدالت اجتماعی ، حفظ کرامت انسانی ، حمایت از حقوق بشر،تحقق دموکراسی ،تأمین وحدت ملی،برابری بین همه اقوام واقبائل، انکشاف متوازن،در همه مناطق کشور مکلف میباشد. اگر به مسئله رفاه واسایش در سطح ملی نگاه دقیق بیأندازیم این مفهوم شامل قشر وگروه خیلی معدود در کشور میشود، آنهائیکه در قرار داد ها دست دارند ویا عضو کمپنی ها اند ویا اینکه در ترافیک مواد مخدر نقش بازی میکنند شامل این مفهوم میشوند ویا وزرائی محترمیکه داستانهای اختلاس شان به نقل از رئیس کمیسیون مبارزه با فساد خیره کننده است.اما سائر مردم همچنان در حالت فقر وتنگدستی به سر می برند .اینکه حکومت با استفاده از کمک های جامعه جهانی به چه پیمانه در راه ترقی وتعالی کشور گام بر داشته است به همه معلوم است اگر.در کشور یک خشت گذاشته شده ودو خشت از طرف مخالفین برداشته شده وحکومت هم پیوسته مصروف امتیاز دهی به همین گروپ بوده که کشور را به قهقرا کشانیده اند .امتیاز های رهای از محابس وکشیدن از لست سیاه نیرو های مخالف ترقی افغانستان را با جرأت تر ساخته است. مطابق مفاد مادۀ ششم قانون اساسی حکومت مکلف به تأمین وتعمیم عدالت است حالا وقتیکه رئیس جمهور تمام امکانات را بالای تیم خود تقسیم میکند، یک نفر هم والی هم وزیر مشاور رئیس جمهور وهم عضو شورای عالی صلح ویا یکی هم وزیر وهم مسئول امنیتی چند ولایت وهم مشاور، در حالیکه از برخی ولایات هیچ فردی در رده های بلند دولت وجود ندارد ایا تأمین عدالت اجتماعی وتقسیم عادلانه امتیازات نباشد امنیت ووحدت ملی تأمین میشود.لذا مسئول اصلی نا امنی در کشور کسیست که عدالت را زیر پا گذاشته است. از منظر کرامت انسانی: طوریکه فوقا تذکر رفت دولت مکلف بحفظ کرامت انسانی است، خوب کدام کرامت مردان زنان اطفال سر بریده میشوند، بر اجساد اهانت میشود وزنان در ملاء عام تیر باران میشوند آیا مسئولیت دولت در محدودۀ قصر ریاست جمهوری است است ویا دولت در برابر تمام مردم افغانستان مسئولیت دارد.حال از ولایات وولسوالیها میگذاریم فقط کابل وخیمه های چهار راهی قمبر و چمن ببرک را ببنید آیا اینجا کرامت انسانی زیر پا نشده،خارجی زن وطفل را یکسان تلاشی وسگ هارا بر انسان ترجیح میدهند یعنی سگ ها چپن ملا را باید بو کند که رئیس جمهور مطمئن شود وکالای متنفذین را با لعاب دهن سگ ها آلوده سازند وزنان را هم تلاشی میکنند ایا این کرامت انسانی است؟ . یا بی حرمتی به مقام انسان
حقوق بشر: خوب در مورد حقوق بشر باید تعریف خاص داشته باشیم واما تیر باران زنان ومثله کردن شان در گوشه وکنار افغانستان نماد آشکارا ازنقض حقوق بشر است. خوب وقتی عدالت نباشد ورفاه وحقوق بشر وکرامت انسانی همه به زیر پای انسانهای جاهل لگد مال شده باشد وحدت ملی چگونه تحقق میابد.رئیس جمهور فکر نکند بدون عدالت وحدت ملی تأمین میشود.فقط برادری وروا داری شرط انسانیت عدالت وضامن وحدت است.اگر ما به یکی دو یا سه امتیاز ودیگری را کاملا محروم سازیم دیگر إعتماد وإطمینان از بین میرود وقتیکه باور وإعتماد ملی ما صدمه دید دیگر همه چیز ما به هدر رفته است.شما ببنید درکجای این کشور انکشاف متوازن صورت گرفته دراکثر ولایات تا هنوزیک ولسوالی تعمیر ندارد ومکاتب همچنان ویران است ودر برخی ولایات چهار بار شده وخراب شده این را میگویند انکشاف متوازن؟ هر گز نه هیچ چیز در افغانستان متعادل ومتوازن نیست بلکه بی عدالتی به مراتب بیشتر از عدالت است.و ظلم بیشتر از انصاف است استقلال ملی: شما شاهد حملات گسترده وپیهم پاکستان در مرز های شرقی افغانستان یعنی در ولایت کنر هستید واما رئیس جمهور به صفت سر قوماندان أعلی کشور هیچ فر مان درین زمینه نداده، والی کنر گریان میکند ومردم سر کانو ودانگام هر روز شهید دفن میکنند ولی رئیس جمهور مصروف استقبال هیئات بلند پایه پاکستان است.در گذ شته اگر حریم هوای یک کشور نقض میشد همه مردم بحالت آماده باش در میامد واما حالا رئیس جمهور منتظر است تا ملا عبدالغنی برادر از بند رها شود.ویا مردم بی د فاع با بیل وکلنگ ادعای دفاع از خاک افغانستان را داشته باشد.من نمیدانم رئیس جمهور کشور را به چندین کشور مست ومغرور بشمول امریکا ، انگلیس ، جرمنی ، ایتالیا ، هندوستان ، و دیگران پیمان استراتیژیک عقد کرده باز هم از بیچارگی وبی دفاعی میترسد آخر در متن این قرار دادها چه نوشته شده.اگر این قرار داد ها استقلال افغانستان وتمامیت ارضی مارا ضمانت نمیکند پس چرا امضا شده شاید مسائل باشد که آنها هم به نفع پاکستان است واما درین میان یک مسئله مهمی دیگری هم هست که باید به آن اشاره کنم.حکومت فعلی قصد کنار رفتن را ندارد وبه همین دلیل کشور را تا مرز اضطرار بخاطر ادامه اقتدار سوق میدهد شما ده مواد 143 تا 145 قانون اساسی را مطالعه کنید بحقیقت پی می برید وراز نا امن سازی کشور برای شما معلوم میشود اینها همه قصدی وعمدیست تا انتخابات ملغی وحکومت همچنان ادامه یابد وباری دیگر جرگه تقلبی دعوت وبر ادامه عمر حکومت آقای کرزی مهر تأئید بگذارند.
مردم در کابل:در حالیکه تمام جاده هارا ماننتد پنجوائی ویران کرده اند وباز هم چند سرک فعال روزانه چندین ساعت توسط رئیس جمهور معاونین ووزراء مسدود ومردم در هر کوچه آواره اند وحتی برخی به وداع گفتن مریض های خود نمی رسند که جان میدهند. رئیس جمهور معاونین آن که به دفتر خود می آیند ساعت ها راه ها مسدود زن ها در داخل موتر ها ولادت می کنند مریضان جان خود را از دست می دهند .تهدیدات امنیتی بحدیست که رئیس جمهور توان آنرا ندارد که از داخل ارگ الی میدان هوایی ذریعه موتر برود از ارگ توسط هیلیکوتر به میدان هوایی می رود مردم وقتیکه راه ها مسدود می شود انتحار و انفجار صورت می گیرد و دیگر نابسمانی ها باعث تنفر وانزجار مردم شده است. در تمام حادثات دلخراش رئیس جمهور وظیفه آنرا دارد که از طریق مطبوعات آن عمل را مردود بداند وکمیسیونهای شخصی اش برای کشته ها یک لک افغانی وبرا ی زخمی ها پنجا هزار افغانی داده می شود این است قیمت خون مردم مظلوم و اجراأت حکومت موضوعات دیگر از قبیل رشوت اختلاس قوم گرایی تنظیم بازی پارت وتیم همه مخالف مواد قانون اساسی است ،رئیس جمهور معاونین محترم اگاه باشید که ملت ازدست بی کفایتی ظلم استبداد و عملکرد های نادرست شما بجان آمده اند لطف نموده به لحاظ خدا وقتیکه نمی توانید و نتوانسته اید امنیت مردم را فراهم سازید جلو اختلاس و رشوت را بگیرید دیگر به سرنوشت ملت غیر مسولانه بازی نکنید از مردم از اعمال و کار های نا شایسته خود معذرت خواسته استعفا کنید بگذارید خود مردم برای خود تعین سرنوشت کنند دیگر ملت با شما نیست و با شما باور و امید ندارند که شما باعث نجات شان از این بدبختی ها گردید امیدوارم این حقیقت را درک کرده باشید وضیعت را بجای نرسانید که مردم دست به اعمال شورش و خشونت بزنند که در لیبیا و مصر تونس انجام گرفت و حالا در سوریه جریان دارد...این حالت دور نیست کارد را به استخوان مردم رسیده از قدیم گفته اند چون به تنگ آمدی بجنگ آمدی...
بالا
بازگشت