احمد سعیدی
ما زیاران چشم یاری داشتیم
افغانها که طبل دوستی وبرادری با برادران حاشیه مرز دیورند را زیر نام پشتون وپشتونخوا داشتند پیروزی حزب نشنل عوامی پارتی را با امید ها وآرزو های فراوان لحظه شماری میکردند تا روزی پشاور از سیطرۀ پنجابی ها سندي ها خارج وتوسط ساکنان أصلی این صوبه یعنی پشتونها برادران لر و بر خط دیورند اداره وشیرازۀ دوستی وبرادری بین برادران دو طرف خط دیورند بیشتر از پیش مستحکم شود.سالها گذشت سر انجام نشنل عوامی پارتی بعد از سالها انتظار توانست بکمک افغانها به پیروزی برسد حكومت را در صوبه سرحد كه حالا بنام پشتون خواه است تشكيل دهد اما دریغ که افغانها با استقبال خلاف انتظار از طرف برادران خویش مواجه شدند که خدمت شما تذكر داده مي شود .
حکومت نشنل عوامی پارتی وسر نوشت افغانها:
(حکومت پاکستان چندي قبل دستور داده است تا تمامی
افغان های بدون مدرک از این کشور خارج شوند.
سراج الدین خان شاروال پشتون خواه تأئید کرد که حکومت پاکستان از این دستور
تازه تمامی اداره های دولتی را اطلاع داده است. وی اضافه نمود مطابق مادۀ
چهاردهم قانون اساسی پاکستان حکومت پاکستان میتواند در مورد اتباع خارجی تصمیم
بگیرد.) بلی این همان انتظار بود که افغانها از همکاریهای خود در شرائط دشوار
ازین حزب داشتند.حالا این حزب نام پشتونخوا را نمیگیرد بلکه حکومت پاکستان
میگوید. گرچه در ظاهر امر
پیشنیه تاریخی مبارزات حزب نشنل عوامی پارتی حکایت از یکی بودن افغانهای دو طرف خط دیورند داشت حالا معلوم شد که این حزب افغانهارا خارجی میخواند ودر طول سالهای که گذشته از احساسات وعواطف افغانها استفاده ابزاری میکرده.در گذشته حکومت ها ومردم افغانستان در حوزه سیاست اقتصاد وهمه مسائل دیگر از پشتونهای مظلوم آنطرف مرز حمایت میکردند.ورهبران أحزاب پشتونخوا نیز ظاهرا دارائی چنین احساس ورویکرد بودند.سالگرد وفات خان عبدالغفار خان همه ساله در افغانستان تجلیل میشود به همین تر بیت از اولین سالگرد وفات اجمل ختک شاعر آنطرف مرز در وزارت اقوام وقبائل افغانستان گرامی داشت بعمل آمد. محصلين آنطرف در كابل مصروف تحصيل اند و عده از فرزندان شما از سهميه بورس هاي تحصيلي افغانستان بخارج فرستاده شده اند .
افغانها در طول تاریخ در تمام مراسم غم وشادی رهبران حزب نشنل عوامی پارتی برادر وار شرکت کرده اند:از وفات خان پا چا خان شروع تا ایندم تمام رهبران افغانستان در سفر های رسمی وغیر رسمی چون عضو یک خانواده از رهبران مریض این حزب عیادت وبه رفتگان شان دعای مغفرت کرده اند ودر غم وشادی شان خودرا شریک میدانستند وحالا که پیروز شده ايد اينطور فكر نكنيد دیگر افغانهارابرادر نه بلکه دشمن امنیت وثبات ملک خود میدانند.مگر پاداش این همه حسن نیت وروا داری افغانها نسبت به حزب نشنل عوامی پارتی این بود.؟ فراموش نكرده باشيد
همایش بزرگ پشتونها در نومبر سال 2006 برای اولین بار در پیشاور از اتحادو امید واری وهمدردی بین پشتوهنای آنطرف مرز وافغانستان را بگوش میرسانید در آن گرد هم آئی بزرگ رهبران همه أحزاب ملی گرا پشتون بر همبستگی با افغانها وترک جنگ .خشونت تأکید کردند واما حالا دیگر آن مهر وهمبستگی وجود ندارد افغانها دیگر برادر نبوده باید از سی ودو سال زندگی پاکستان را بدون چون وچرا ترک کنند. شما به ياد داريد كه
اسفندیار ولی خان رهبر نشنل عوامی پارتی در اکتوبر 2008 ضمن مترقی خواندن حزبش وبرائت از ترورستان وطالبان در مورد افغانها در جمع افغانهای مقیم سویدن گفت: خطوط سرحدی و جغرافیای جداګانه مارا که تاریخ مشترک ، عرف وعادات مشترک ، زبان و فرهنګ مشترک و ده ها اشتراکات دیګرداریم هرګز از هم جدا کرده نمیتواند . اما حالا چطور شد که حزبش بعد از رسیدن بقدرت سیاسی در صوبه خیبر پشتونخواه حکم اخراج افغانهای مهاجر را صادر مینماید.؟
افغانها بخاطر آزادی وداعیه پشتونخوا امتیازات زیادی را از دست دادن اما بر داشت افغانها از واقعیت های آنطرف مرز ضعیف بوده است بخاطر اینکه از زمان خان عبدالغفار و.بعد عبدالولی خان وحال اسفندیار ولی وسائر أعضای این حزب وحزب پشتونخوا عوامی نشنل پارتی عبدالصمد خان وبعد محمود خان اچکزی با افغانستان روابط نزدیک داشتند اما گاهی رهبران این أحزاب از جدای پشتونستان از پاکستان ویا از ادغام ویکجا شدن با افغانستان حمایت نکردند . امروز پشتونهای پاکستان با حدود 14 فیصد نفوس؛ 25 فیصد ارتش نیم ملیونی پاکستان را تشکیل میدهند. همچنین دورئیس جمهور(غلام اسحاق خان 1988 تا 1993 و دیکتاتور نظامی مارشال ایوب خان 1958 تا 1969) و چهار لوی درستیز پاکستان وحتی ضیاء الحق که گفته میشود یوسف زی بوده از همین مردم بوده است. پشتونها بعد از پنجابی ها و مهاجریها، گروه تباری سوم بلحاظ برخورداری از مزایای دولت به نسبت نفوس شان بوده و سرسخت ترین حامیان نهاد دولت در پاکستان به حساب می آیند واگر افغانستان مورد تهاجم وفشار قرار گرفته از مسیر همین گروه ها وافراد چون نصیر الله بابر وجنرال حمید گل بود است.
در زمان حکومت ذولفقار علي بوتو وبعد ضاء الحق که برای فعالیتهای حزب نشنل عوامی پارتی محدودیتهای وضع کرده بودند تمام رهبران این حزب به کابل به سر می بردند واز هر حیث حمایه واکمال میشدند .وحالا هم افغانها در مورد شنل عوامل نپارنی وپشتونخوا عوامل پارتی همین محاسبه واحساس را دارند.به تأسی از همین حسن نیت بود که خان عبدالغفار خان رهبر ملی پشتونها توصیه نمود جسد وی را در خاک افغانستان دفن کنند .با وصف همه حساسیتها هیچ یکی از پنجابیهای حاکم در پیشاور حکم به اخراج اجباری افغانها از ایالات پشتون نشین پاکستان نکردند.اما بعد از بقدرت رسیدن حزب برادر زمزمه اخراج اجباری افغانها به بهانه دست داشتن در عملیات دهشت افگنی علیه پاکستان مطرح میشود که خیلی شگفت انگیز است.
افغانها قربانی منافع پاکستان:افغانها از پنجابیها انتظار ندارند ومیدانند که در طول تاریخ پشتونهای دو طرف مرز قربانی منافع قدرت طلبی پنجابیها بوده اند با آن هم هیچ پنجابی با این شدت واجبار حکم به اخراج افغانها نداده بود حال که برادران پشتون ما بقدرت رسیده اند دیگر ادامه زندگی برای افغانها در پاکستان ممکن نیست که این پاداش غیر منتظره مارا در تعجب انداخته است. من منحيث يك افغان و يك مسلمان از شما تقاضا مي نمايم تا در مورد اين تصميم نا عاقبت انديشانه خود عميق تر فكر كنيد ويك شبه گفته هاي خان عبدالغفار خان را به باد فراموشي نسپاريد اين شعار مخالفين شما حقيقت پيدا نكند كه لر و بر به يك دالر باور داشته باشيد زمستان ميگذرد اما.
بالا
بازگشت