محمدعوض نبی زاده

 

طرح محاصره کامل مناطق هزاره نشین توسط طالبان

پس ازگذشت یازده سال از حکومت جهل و تحجر طالبان و حضور پایگاه های القاعده در افغانستان که به همکاری جامعه جهانی، فصل جدید سیاسی درین کشور گشوده شد و فرصت های نوینی با حمایت جامعه بین المللی در عرصه های مختلف برای مردم افغانستان  فراهم گردید اما با تاسف، علی الرغم کمک های وسیع جهانی ، برخلاف آن چه توقع میرفت زمینه ی گسترش فعالیت های تروریستی در افغانستان مساعد و صفوف آنان تقویت گردید.گرچه مردم مناطق هزاره نشین مرکزی کشور، از ابتدای تشکیل حاکمیت قانونی در افغانستان، در راستای تامین امنیت، بازسازی، تفاهم، وحدت ملی با تمام توان خویش تلاش و همکاری نموده وهمه ی سلاح های دست داشته شان را بدولت تسلیم دادند ولی آنگونه که دیده میشود با وجود اینکه امنیت در مناطق هزاره نشین مرکزی حاکم است، ولی تلاش های برای نا امن سازی مسیرهای مواصلاتی منتهی به ولایات بامیان,دایکندی ,غور و غزنی  در جریان است که در سالیان اخیر گراف ناامنی ها درمسیر را ه های مواصلاتی  ولایت های میدان وردک و پروان که شاهراه های اصلی عبور مردمان مناطق هزاره نشین مرکزی به سوی کابل و برعکس آن میباشد، سیر صعودی داشته و حتی تلفات جانی و خسارات مالی فراوانی را برای مردم این مناطق ببار آورده اند که درین اواخیر هر روز ازمسافران مردم  هزاره  بجرم هزاره بودن  درمسیر  این راه ها قربانی میگیرند . مسافران مردم هزاره توسط افراد طالبان مورد آزار و اذیت قرار گرفته و سربریده میشوند. اکنون رفت و آمد در مسیرشاه راه  بامیان، دایکندی و غور همراه با ترس و وحشت انجام می شود زیرا طالبا ن همه روزه به کشتار و شکنجه مسافران مردم هزاره درین راه ها  دست می زنند.

از ماه ها بدین سو، تمام راه های مواصلاتی مناطق هزاره نشین افغانستان ، از سوی گروه طالبان مسلح ، مسدود شده وطرح  محاصره ی کامل مناطق هزاره نشین توسط آنان باردیگرمانند دهه ی نود میلادی عملی میشود قرار معلوم گروه طالبان در هماهنگی با برخی از حلقات حکومتی کابل در طی ماه های اخیر دست به طرح  محاصره کامل مناطق هزاره نشین کشور از مسیر شاهراه های ارتباطی میان ولایات وردک میدان  و پروان الی ولایات بامیان , دایکندی و غور و مسیر ارتباط  ترانسپورتی میان ولایت دایکندی الی ولایات قندهار , ارزگان و هلمند و خطوط ارتباط زمینی میان ولسوالی های قره باغ , جاغوری,مالستان ,اجرستان و ناهور ولایت غزنی  دست زده  که برای به محاصره قرار دادن کامل این مناطق راه های ارتباط ترانسپورت زمینی را برای مردمان  محلات متذکره مسدود نموده اند درصورتی که به وضعیت امنیتی راه های مواصلاتی این ساحات از طرف دولت توجه جدی صورت نگیرد، مردمان ولایات بامیان ,دایکندی,غورو غزنی با این اقدام غیر انسانی گروه مزدور طالبان و تیم حاکم کابل به فاجعه انسانی بزرگ  روبرو خواهند شد."چنانچه  در دهه نود میلادی  گروه طالبان قبل از اشغال و کشتار جمعی مردم هزارستان  این مناطق را در محاصره ی کامل اقتصادی قرار داده بودند و بعد از ان برای اشغال آن اقدام خونین نسل کشی را به پیش بردند گرچه در برخی از مناطق هزاره نشین مرکزی و شمالی کشور نیروهای مقاومت  مردمی علیه این گروه مزدور در ان زمان  دست به دفاع  و مقا ومت زدند ولی با وجو د آنهم درسالهای محاصره اقتصادی مناطق هزاره نشین مرکزی از عدم رسیدن موادغدائی با فاجعه انسانی مواجه وقربانی های  زیادی انسانی  را دادند که صرف در برخی از محلات ولایت کنونی دایکندی بیش از هشتاد تن از مردم هزاره دریکی از ولسوالیهای آن ولایت بعلت  مسدود شدن راه ها ی ترانسپورتی در دهه نود میلادی جان خودها را ازدست دادند. این بار نیز گروه طالبان  از همان شیوه گذشته دردهه نود میلادی علیه مناطق هزاره نشین کشور استفاده و آن عمل جنایت کارانه ی محاصره اقتصادی این  مناطق را به کمک و همدستی تیم حاکم کابل انجام میدهند و گام به گام هم مانند دهه نود میلادی این ساحات را در محاصره  ی کامل اقتصادی قرارداده است و در انتظارخروج نیروهای خارجی در سال 2014  اند تا دوباره مانند گذشته به نسل کشی مجدد مردم هزارستان مرکزی دست بزنند  در حالیکه ولایات دایکندی  ,بامیان , غورو مناطق هزاره نشین ولایت غزنی که  ازلحاظ داشتن طبیعت سرد وزمستان برفگیر آن همه ساله با فرارسیدن فصل زمستان با مشکلات فراوان  ومسدود شدن را ه های ترانسپورتی روبرو می شوند.گرچه  مردم ولایت بامیان قبلا درچند مورد درادامه کاگل نمودن سرک،روشن کردن "الکین" مدال دادن برای الاغ اقدام نمادین بی پروایی و کم کاری  حکومت را هویدا کردنداما حکومت دربرابراین نوع رفتارها نه چشمی برای دیدن ونه گوشی برای شنیدن داشت. این عمل سمبولیک درشرایطی انجام شد که حکومت افغانستان میلیارد ها دالر کمک را دریافت می کرد متاسفانه بی توجهی وتبعیض دربرابرخواسته ها ومطالبات مردم هزاره ،امری تسجیل شده است. مردمان ولایات هزاره نشین  دربیان خواسته های شان،به مسایلی روی آوردند که درتاریخ این کشوربی نظیراست این نوع رفتارهای انسانی و مدنی را حکومت نمی شنود.چون حکومتهای ضد مردمی آلوده به فساد برای تقاضای مردمش اهمیتی قایل نیستند.

 درین اواخیر بارها مردم مناطق هزاره نشین کشورضمن برگزاری چندین تظاهرات اعتراضی ,تامین امنیت راه ها ی مواصلاتی را خواستار شدند زیرا بیش از یازده نفر از مسافرین مردم هزاره بجرم هزاره بودن  با بی توجهی نیروهای امنیتی درنزدیکی منطقه جلریز درفاصله یک ویا دوکیلومتری پوسته های حکومتی ولایت وردک میدان از طرف نیروهای  طالبان بصورت فجیعی مثل حیوان سربریده  شدند . پس از سر بریده شدن مسافران مردم هزاره   در این مسیر که  مردم هزاره ، این مسیر را به جاده مرگ مسمی نموده است. این در حالیست که با وجود تقاضاهای مکرر و اعتراضات پیهم مردمان این ساحات  دولت افغانستان تاهنوزهیچ توجهی به خواسته های این مردمان در جهت تامین امنیت این شاهراه ها نکرده است.  بی توجهی حکومت سرانجام صبر مردم صبور هزارستان را به سر آورده و به حرکات مدنی در قالب راه اندازی تظاهرات اقدام کردندباید منتظر بود که آیا حکومت خود عملا خواهان تداوم نا امنی در مناطق مختلف کشور است یا خیر؟ ولی  انچه بیشتر آزار دهنده به نظر می رسد که خوش بینی ها وتعمدات حکومت در پذیرش غیر مسئولانه ی مسئولیت های امنیتی است  که به فاجعه منجر خواهند گردید واین مردم افغانستان خواهند بود که تاوان آن را باید بدوش بکشند . البته اعتراضات مدنی مردم هزاره  نسبت به این بی عدالتی ها وظلم ادامه می یابد صدای مردمان این ساحات  خفه نمی شوند این ندای انسانی را همه مردم افغانستان ومردم دنیا می شنوند. چنانچه رهبران احزاب مطرح سیاسی از افزایش، نا امنی ها در این شاهراه، بی تفاوتی حکومت در زمینه های تامین نظم وقانون، انکشاف متوازن و عدالت درکشور به شدت انتقاد کرده و هشدار داده است که ادامه این روند درنهایت به خیزش های مردمی منجر خواهد شد.با صبر ومقاومت مردم این مناطق امنیت وعدالت تامین وظلم نابود می شود پس باید برای اعاده ی حقوق طبیعی ,آوردن ثبات وامنیت  این ساحات باید یک حرکت مردمی و سراسری در تمام مناطق هزارستان آغاز گرددو مردم خودبرای رهایی از این مشکل اقدام نمایند. مردم مناطق مختلف هزارستان  باید پس از بسیج جوانان از دولت افغانستان بخواهند که اگر حکومت قادر به تامین امنیت نمی باشد، حداقل برای گرد آوری یک نیروی مردمی و محلی همکاری جدی نموده و امکانات لازم را در اختیار مردم  این ساحات قرار دهد.

                                      – نهم - ماه – سپتامبر – سال 2012

 

 


بالا
 
بازگشت