داکتر سخی اشرف زی سیدکاغذ
تغیر نظام سیاسی ," آب در آون کوبیدن است "
چند روز قبل خبری جنجال بر انگیز به بی بی سی فارسی نشرشد که یک عضو محافظه کار پارلمان انگلستان بنام توبیس الیوود برای حل بحران افغانستان یک طرحی رابنام طرح سی پشنهاد نمود که افغانستان بائیست به هشت منطقه تقسیم شود وبرخی از این مناطق تحت تصرف طالبان و ملا صاحبان طوطی خصال اداره شود واین طرح را این عضو پالمان انگلیس برای جستجوی یک راه حل سیاسی برای افغانستان به ولیام هیگ وزیر خارجه انگلیس ارائه نمود ووزیر خارجه انگلیس طرح سی عضو پارلمان انگلیس را با مقامات قصر سفید در واشنگتن نیزبحث وگفتگوکشیده است .
نشر این طرح بی اساس توسط یک نماینده پارلمان انگلیس نتنها کدر رهبری و دستگاه اداری افغانستان را برآشفته ساخت بل برای یک تبعه عادی افغان که در داخل وخارج از وطن به سر میبرند آنرا اهانت به هویت افغان دانستند واین نظر را دخالت آشکار سیاسی در امور داخلی افغانستان که مخالف شئون سیاسی واجتماعی کشورمیدانند ودستگاه اداری کشور این ادعای یک انگلیس را رسماٌ یک ادعای احمقانه خواند که واقعا کدراداری کشورخیلی بجاه و جواب این بی حرمتی را توسط مقامات رسمی ارائه داد .
طرح سی یک هدف نا فرجام و درد ناک برای همه افغان ها است و این طرح به هیچ وجه قابل قبول افغان ها نیست واز این سبب در نشرات داخلی کشورچندان بازتاب گسترده نداشت و بکلی به این راپور مغرضانه اعتنا نشد.
بازهم توضیح نشده که هدف از تقسیمات کشوربه هشت منطقه یک تقسیمات اداری بود ویا تقسیمات سیاسی , اگر هدف از این طرح تقسیمات اداری بوده باشد که طرح یک سیستم فدرالی را افاده میکند و تقسیمات اداری کشور به سیستم فدرالی وسیستم متمرکز نظر نوی نیست واز چندی به این طرف است که بعضی از نمایندگان مجلس وهم چنان نویسندگان نام آشنا کشور از طرح سیستم فدرالی وبرخی دیگر از نظام ریاستی حمایه میکنند , بائیست تذکر داد که آوردن تغیر از سیستم ریاستی به سیستم پارلمانی روشی است دشوار ومشروط به موافقه دو بر سوم نمایندگان پارلمان است که ماده قانون اساسی را تغیر دهند وبه صحه رئیس جمهور وقت برسد .
چندی قبل در مطبوعات کشور بحث های آتشین در مورد سیستم فدرالی وسیستم اداره مرکزی کشور مشتعل شد وطرفداران ومخالفان سیستم فدرالی و وسیستم متمرکز هریک نظریات واهداف خودرا توسط مصاحبه ها نشرات صوتی وچاپی ارائه نموده اند و از قلم این نویسنده نیز مقاله ائی در مورد تفکیک وهمچنان مزایا ونواقص سیستم فدرالی وسیستم مرکزی در ویپ سایت های افغانی تحت عنوان " ساختار سیاسی وناتوانی در ارکان رهبران اداری " به نشر رسید که در صفحه آرشیف اکثر ویب سایت های کشور درج است .
اما اگر هدف این عضو پارلمان انگلستان یا امریکا تقسیمات سیاسی افغانستان باشد که البته مفهوم تجزیه افغانستان را افاده میکند که برای هر افغان این ادعای بی اساس غیر قابل قبول است ,و در طول تاریخ با وجود مشکلات سیاسی, اقتصادی واداری که کشور ما از مدت دوصدو پنجاه سال به این طرف است دست وپنجه نرم میکند هیچ افغان حاضر به تجزیه کشور شان نیست و هیچ یک کشور در جهان ویا هیچ یک گروهی را ملت افغان حق نمی دهد که راجع به سرنوشت سیاسی کشور شان که سرانجام به تجزیه افغانستان منجرشود طرحی را ارائه کند و ملت افغان با یک متانت وشجاعت از اتحاد و یک پارچگی کشور همیش دفاع کرده ودفاع خواهند نمود . اما در مورد تغیر نظام پارلمانی و یانظام ریاستی بائیست اظهار داشت که این حق خود افغان ها است که سرنوشت سیاسی آینده کشور شان را تعین کنند چون افغانستان در یک حالت اضطراری وجنگ با طالبان که از جانب کرنیل وجرنیل های لجوج پاکستان حمایه میشودند به سر میبرد لازم است که به منظور مصالح همگانی کشور تغیر نظام قبل از وقت است که ما راجع به تغیر در سیستم اداری کشور که همانا سیستم فدرال ومتمرکز است جاروجنجال سیاسی را راه اندازی کنیم واز این نوع مشاجرات سیاسی دشمنان وطن بخصوص طالبان و حمایه کنند ه این گروه تحجر گراه یعنی پاکستان بهره برداری سیاسی خواهند نمود و کشور را بسوی تجزیه خواهند کشانید اگر در کشور استقرار سیاسی رونما شود ویک حکومت جدید که نمایندگی از همه اقشار کشور کرده بتواند و کدر اداری آینده کشوربشکل دیموکاتیک انتخاب گردد و جنبش طالبان جنایت کاراز بین برود درآنوقت لازم است که راجع به تغیر نظام سیاسی که سیستم مرکزی ویا فدرالی باشد اقدام خواهد شد .
نظر بیاندازیم به دوکشور همسایه پاکستان وهندوستان , هردو کشور از سیستم پارلمانی پیروی میکنند ودارای نظام فدرالی اند ولی در پاکستان نظام فدرالی به " کاریکاتورپارلمانی " تبدیل شده وکشور رابه بدبختی ونا بسمانی سیاسی سوق داده ولی نظام پارلمانی هندوستان با وجود پروبلم های های بزرگ اجتماعی , اقتصادی وازدیاد نفوس وصدها مشکل دیگر به سوی پیشرفت وترقی کشانیده شده است که دنیا از سیستم سیاسی هند تمجید وکشور هند رابزرگترین کشور دیموکراسی دنیا نام گزاری نموده اند . سوال اینجاست که چرا سیستم پارلمانی ونظام فدرالی در هند نتیجه مثبت داد وبرعکس پاکستان را به ذلت سیاسی گرفتار نمود که جواب آنرا می توان در طرز تفکر وذهنیت سیاسی هردو کشور یافت .
مشکل ما درافغانستان در ساختار یک سیستم سیاسی نیست بلکه مشکل ما در نبود ذهنیت سیاسی ومزید بر آن بی سوادی , تعصب , تحجرگرائی , فقر, جنگ , قوم گرائی وبلاخره فرقه گرائی وقبیله گرائی است .
بالا
بازگشت