محمدیعقوب هادی
از نظر وحدتخواهی
حزب واحد(محصول تفکروحدتخواهی) ورویداد سرنوشتی دیگر
رفقای متعهد به کار ومبارزه سازندهء نجات مردم ما ومیهن ما افغانستان!
اینک در نتیجه تعهدات وحدتخواهی، شاهد محصول دیگر بارهء «حزب واحد» که بر بنیاد تفکر وحدتخواهی بنا یافت بنام «حزب مردم افغانستان» استیم .عطف توجه به این رویداد سرنوشتی که از مفهوم «کنگره وحدت» ناشی میشود اضافه بر رابطه های تشکیلاتی از تفکر وحدتخواهی الهام گرفته این رویداد سرنوشتی را مورد استقبال وحمایت قرار میدهد. با الهام از فحوای گزارش اساسی «کنگره وحدت» که راه را بسوی یگانه گی نیرو های هم اندیش نشانی نموده، این رویداد سرنوشتی را در تاریخ مبارزات حزبی، سیاسی نیرو های دموکرات، داد خواه و مترقی، به اساس تعهد در اهداف مشترک، با احساس مسئولیت دربرابر سرنوشت عمومی، به پیشگاه نیرو های مردم خواه ومیهن دوست تبریک میگوئیم.
به استقبال این رویداد سرنوشتی در حالی میرویم که بیشتر از پیش برای نیاز های همسوئی وحدت ، اتحاد و ایتلاف نیروها دموکرات، داد خواه ومترقی، با جدیت بیشتر ، مصمم تر و باراده قوی تا نهایت بر آورده شدن تمام خواست های شریفانه برای ارزش دهی محصولات پر بار دیگرخود مانرا متعهد میدانیم. ازآنجا که محصولات «حزب واحد» از تفکر وحدتخواهی مایه گرفته، درمتون گزارش اساسی «کنگره وحدت» بسیار خوانا وفهما برای تحقق تفکر وحدتخواهانه ارجحیت داده شده و آنرا مرجیح شمرده که میخوانیم
رفقای عزیز، اجازه دهید در بارۀ وحدت تشکیلاتی نهضت ومتحد ملی، بطورخاص مکث نمایم . شما آگاهی دارید که سه سال قبل رهبری حزب ما از ابتکار مشترک شورا های اروپایی نهضت ومتحدملی مبنی بر وحدت تشکیلاتی وسیاسی هر دوسازمان همسو به گرمی استقبال نمود.ما گام های آغازین وحدت وتاسیس حزب واحد ویکپارچه را در ارادۀ آزاد نهضت فراگیر ومتحد برداشتیم وارگانهای رهبری کنندۀ احزاب خودرا درشخصیت جدیدی مدغم ساختیم. کمیسیون تدارک کنگرۀ آغاز بکار نمود. طر ح های اسناد برناموی وتشکیلاتی تدین گردید. در اکثر ولایات امن تدویر کنفرانس ها وانتخاب نما ینده گان برای کنگرۀ با موفقیت به سر رسید. درست درآستانه بر گزاری کنگره بخشی از رهبری به دلایلی که نزد خود شان موجه وکافی دانسته شد، تصمیم گرفتند از پروسه وحدت خارج شوند وحزب متحد ملی را دوباره احیا نمایند وکنگره آنرا دایر کنند. ازینرو وبا تاسف که جای بخشی آن در کنگرۀ حاضر خالی است. این انتخاب خود آنها ست وما برای شان آرزوی سعادت مینما ییم. ما قصد نداریم انگشت انتقاد را تنها بسوی آنان دراز کنیم. باید پذیرفت که همه ای ما به درجات متفاوت مرتکب اشتباه شدیم. واز وحدت خود مواظبت درست ولازم بعمل نیاوردیم. به هر حال، آنچه که به ما ارتباط میگرد، اینست که ما بارها در توضیح موقف مان به صراحت بیان کرده ایم که انشعاب در پروسۀ وحدت به مفهوم شکست در آرمان ایجاد. حزب جدید، حزب نو و تدویر کنگرۀ وحدت نیروهای ملی دموکرات وعدالت پسند وتصویب برنامۀ آن نیست. ما اینک امروز با بر گزاری کنگرۀ تعهد ات خویش را عملی میسازیم. همه ای آنانیکه از کنفرانسهای حزبی اعتبار نامۀ نمایندگی گرفتند، قطع نظر از سابقۀ تشکلاتی در نهضت ومتحد ملی وموقف کنونی شان بصورت انفرادی برای شر کت درین کنگره دعوت گردیدند. شرکت ویا عدم شرکت در کار کنگره امر فردی شمرده میشود وما نمیتوانیم وحق نداریم کسی را مجبور به اشتراک نماییم. واینرا نیز میخواهم به صراحت بگویم که اکثریت مطلق آنانیکه امروز در تشکیل حزب متحد ملی قرار دارند، نزدیکترین دوستان ورفقای ما بودند واستند. ما کمترین تفاوت نظر با آنان داشتیم وداریم. این کنگرۀ پایان تاریخ وپایان فصل وحدت خواهی ما با آنان نیست. ما همین امروز وفردا وهر زمانیکه دوستان ما در متحد ملی اراده کنند، آماده هستیم پروسه وحدت مانرا از سرگیریم . ما هیچ شرط وقید ی بجز وفا به عهد وامضا های ما، احترام به رای اعضای حزب که درجریان کنفرانس ها تبارز یافت وبرگشت به خانوادۀ نیروهای دموکرات وترقیخواه ،نداشتیم نداریم. ما هر گز ادعا نداریم که کنگره حاضر بصورت کل کنگره مشترک احزابی سابق نهضت ومتحد ملی است. ما واقعیت حزب متحد ملی را بعد ازخارج شدن از پروسه ایجاد حزب واحد وازسرگیری فعالیت آن بمثابۀ شخصیت مستقل حقوقی وسیاسی می پزیریم. آنچه که ما میخواهیم بگوییم اینست که کنگره حاضر کنگره وحدت، کنکرۀ نمایندگان انتخابی است. کنگره ای است که میخواستیم آنرا یکجا با رهبری کنونی متحد ملی وهمۀ آنانیکه امروز در تشکیل متحد ملی فعالیت دارند، برگزار نماییم. شما نمایندگان محترم بدون تفکیک نهضتی ومتحد ملی برای اشتراک درکنگرۀ اعتبار نامه گرفته اید. ازاینرو،کنگرۀ ما کنگرۀ وحدت است
به یقین که این بیانیه تنها یک گزارش نه، بلکه از یک اجماع فکر یعنی تفکر وحدتخواهی نیرو های هم اندیش که دراولین مرحله دو سازمان رفیق برویت این خواست مدت زمان درازی حزب واحد را تمثیل کردند ناشی میشود. بلی باور این بود که «کنگره وحدت» باید از آن تعهدات خود پیگیری مینمود حالا که پیگیری تا نشستگاه «کنگره وحدت» صورت گرفته مشروعیت آن تنها در تدابیر عملی گفته ها میتواند محک بخورد. این تجربه را چگونه به اثبات برسانیم؟.
مسلم است که طی سالها مساله وحدت ویگانگی را از پهلو های متفاوت به کنکاش گرفتیم. نزدیکترین راه‌ها را جستجو نمودیم.دو کنگره را از مفهموم یک نام دایر نمودیم. همانگونه که در گزارش اساسی «کنگره وحدت» تذکر رفته بلاخره با تعین مراحل چندی از پروسه وحدت دو حزب رفیق، اگر دو باره درهمان موقف قبلی بر نگشتیم، اما تا آنجا پیش رفتیم که هنوز خواستها، ومطالبات وحدتخواهی به قوت وضرورت خود باقیست. در‌واقع ما حرکت را تجربه نمودیم، اما حالا خواست وفکر دیرینه را با تدبیر جدید باید تحقق ببخشیم.ما برای تحقق این امرضرورت به صراحت لهجه وسخن وعمل شفاف وواضح داریم و از این جهت نکات چندی را میخواهم رفیقانه به توجه برسانم
به مسایل انتخاب تشکیلاتی در حوزه ها ، شورا ها و واحد های حزبی وهم در تعین کادر تفاهماتی و مذاکراتی باید توجه عمیق صورت بگیرد.
برای رفقا و شخصیت‌های که به هر نحوه ازرابطه با سازمان دور مانده اند جهت ارتباط دادن آنان باید فضا سازی صورت بگیرد.
نظریات و دیدگاه ها با خاموشی پاسخ داده نشده، هر رفیق صاحب نظر باید این احساس در وجودش خلق شود که هر آنچه او گفته در هوا نرفته ومخاطبی داشته و گوش شنیدن وجود دارد. این بدان معنی نیست که هر نظر موقف متضاد ومتقابل میتواند یکسان قابل پزیرش باشد، بلکه منظور از بازتاب قناعت پذیری و قناعت دهی است . بلاخره این تجربه بدست آمد که در نتیجه خاموشی اگر چیزی را از دست ندادیم باید حالی شده باشیم که چیزی را همچنان بدست نیاوردیم.
مطرح نمودن رفقا در صلاحیت های تشکیلاتی یک تغیر ضرورتمندانه ایجاب مینماید. در این امر زمینه سازیهای معیاری برای پیش کشیدن رفقا باید از روی فعالیت های محسوس حزبی سیاسی صورت بگیرد نه بر اساس فعالیت‌های نا محسوس که فقط گاهی با جلوه‌های جانبدارانه غیر موجه رقابت‌های نامشروع را پوشش میدهد.
نمیتوان انکار نمود بریدن از سازمان ونرفتن در سازمان با ریشه داری رقابت‌های شخصی فضای جنگی بودن را فراهم کرده که این مساله نیاز به آشتی کردن دارد. نشانه آن که ما گپ های موافق و مخالف خود را ناگزیر شده‌ایم از طریق صفحات سایت‌ها به همدیگر برسانیم در حالی که اگر نیک بنگریم ما بار ها در جلسات مشترک و محافل مشترک یکجا بوده‌ایم ولی برای گفتن آنچه میخواهیم بگوییم بنا به جنگی بودن ناموجه گویش های را که باید در محیط قابل حل مطرح نمائیم در محیطی مطرح شده که پیرامون آن هم تحریکات صورت گرفته و هم چون فضای حقیقی وجود نداشته یا برداشت‌های اشتباه آمیز بوده ویا توضیحات ما نامکمل بوده است . لذا از آنجا که بلاخره هر معضله تدابیر حل ورفع خود را دارد، برای زمینه سازی وموفق شدن برای رفع این معضل در جهت هم تنی ها به یک پیشنهاد مشخص توجه رفقا را جلب مینمایم. و آن اینکه یک گروپ رفع سوء تفاهم به ا شتراک رفقای که دارای ظرافت سخن و توانمندی استدلال آشتی جویانه وتاثیر گذار استند تشکیل شده تا فضای جنگی بودن را که بلاخره با عث وسبب اثر گذاری در رفتار های حزبی و سیاسی شده با جا گزینی آشتی شدن و آشتی بودن در جهت یک تنی تغیر بدهند
نویسنده متعهد به تفکر وحدت خواهی همنوا با فراخوان وحدتخواهانهء وحدت خواهان کنگره وحدت را به عنوان شکست حلقه انتظار برای انسجام طرح های وحدتخواهانه پنداشته از گزارش اساسی که تا اکنون برای ما مشرح شده حمایت مینمایم. گزارش اساسی کنگره وحدت اعتبار تفکر وحدتخواهی وحدتخواهان است. تصویب اساسات حزب، نام حزب و خط مش حزب از روی همین گزارش اعتبارنامه اندیشه باوری ما را میسازد. باور این است که هر حزب سیاسی برای حفظ ساختار و رفتار های حزبی و سیاسی خود مستلزم طرح وتصویب قاعده ها وقانونمندی های ساختاری خود است موقف نویسنده در قبال این مسایل به مساله وابستگی تشکیلی ارتباط دارد اما آنچه را در محتوای تفکر وحدت خواهی میتوان جستجو نمود به یقین نحوه دایر شدن کنگره وحدت، صورت اشتراکات در کنگره وحدت خواهد بود که میتواند روش‌های وحدتخواهی وحدتخواهان را مشرح بسازد لذا برای یگانه شدن مرحله ای بسوی یگانه شدن همگانی نظم عملکرد وحدتخواهانه نیرو های هم اندیش نیز بصورت جدی طرف حمایت قرار دارد.
پیروز باد وحدت همگانی هم اندیشان دموکرات، داد خواه ومترقی کشور ما افغانستان
محمد یعقوب هادی
بالا
بازگشت