محمدیعقوب هادی
وحدت خواهان میگویند
تجدد گرائی، خرد گرائی و تحول طلبی در ردیف مشخصات اندیشه چپ، شیوه های رفتار سیاسی احزاب دموکراتیک، داد خواه و مترقی را در شرایط متفاوت منعکس میسازد.رفتار های سیاسی به بیان بسیار ساده سلیقه های اند که یک مجموعه سیاسی به اساس استدلال خودآنرا گذرگاهی بسوی آینده میداند. مسبب این رفتار ها همانا استدلال به جومسلط سیاسی و مصئونیت از آسیب پذیری حرکت به آینده را منعکس میسازد، که بصورت حتم بیانگر خط اندیشه باوری یک مجموعه سیاسی خوانده نمیشود. تمثال آن گزینه اتحاد ها وایتلاف های سیاسی است. اما متأسفانه که همه بر بنیاد چنین بینش این رفتار ها را اختیار نمیکنند وآنانی که اگراین آینده نگری مطمع نظر شان بوده، در مقابل دیگرانی نیز وجود داشته اند که بصورت همگون از این رفتار ها برداشت نکرده اند. به نظر این قلم دلیل آن هم جستجوی کسب صلاحیت های تشکیلاتی میتواند باشد.
چرا باید چنین قضاوت را مطرح نماییم؟ زیرا که تجربه حیات سیاسی اینرا بازگوئی میکند. تجربه حیات سیاسی ما کدام است؟ دور نمیرویم .راه گمی نمیکنیم. لفاظی هم نمیکنیم. مختصر میگوییم. افغانستان یک حزب بزرگ سیاسی دموکرات، داد خواه و مترقی( ح د خ ا) را و در کنار آن یک حلقه بزرگ متحدین سیاسی از احزاب همسو رادر فضای سیاسی کشور شاهد بود که امروز از لحاظ تشکُل واحد در وجود خودش و در هم کناری با متحدین مطرح خودش دیگر وجود ندارد. در مقایسه با آن توانمندی، اکنون افغانستان شاهد احزاب بیست و چند گانهء که همه درآن تشکُل واحد شامل بودند میباشد. البته گفته میتوانیم شماری از سازمانهای که در همه محلات واحد های اولیه داشته باشند وجود دارند اما بلاخره در مقایسه با حزب بزرگ دیروز،همه سازمان های کوچک وجزیره های از حزب بزرگ دیروز استند
کـَـسب صلاحیت تشکیلاتی اراده نا مشروع نیست بلکه گاهی راه‌های دست یابی به آن نامشروع تعین می‌شود. پراگنده گی حزب بزرگ دیروز ما ناشی از تعین راه های نامشروع برای کسب صلاحیت های تشکیلاتی است. تاریخ مبارازات سیاسی آنرا در حافظه خود جا داده است. این سطورتاریخی با پنسل پاک عقده گشائی های شخصی زدوده نخواهدشد و نمیشود
وبلاخره ما پراگنده ساخته شدیم. حاصل آن پراگندگی احزاب وسازمانهای موجود رفقای ما استند. بدون شک شخصیت‌های رهبری سازمانهای برآمده از حزب بزرگ دیروز شخصیت‌های توانای استند که یک حلقه سازمانی را رهبری مینمایند اما چنان معلوم می‌شود که این توانمندی در حد رهبری همان تشکل کوچک است. اگر این توانمندی افزون بر آن بود چرافضای قناعت دهی و پذیرش همدیگر ایجادنشد ، جاذب نشد، بزرگ نشد و وسعت پیدا نکرد؟
همه از حقیقت خود میگویند، اما این چگونه حقیقتیست که از میان این سازمان های بوجود آمده از دامان آن حزب بزرگ هیچ یک نمیتواند این حقیقت را به یک قضاوت مشترک برساند. هرگز باور‌کردنی نمیتواند باشد که همه ازحقیقت چشم بپوشند ویا با خواب عمدی اِشکال بیدار شدن داشته باشند.
بیست سال می‌شود که مشکل پراگندگی ما دراراده شماری از حلقات صلاحیتداران تشکیلاتی جستجو گردید. مگر ما نتوانستیم گره این مشکل را باز کنیم. چرا که گره گاه مشکل نا خود آگاه از چشم ما پنهان شده بود. گره گاه مشکل ما خود ما استیم . ما خود، خود را سزاوار این پراگند گی ساخته ایم. ما به توان و نیروی خود اتکا نکردیم. ما خود، رابطه‌ها را جاگزین ظابطه ها ساختیم. سپاهیان آرمان فراموش کرده بودند که اگر توان انتخاب به صلاحیت های تشکیلاتی در وجود شان نهفته است، عزل آن نیز در توان شان بر قرار میتواند باشد. لذا اکنون این توان را باید بکار بست.
تمام شخصیت‌هاو سازمان های که در قبال سرنوشت مردم، وطن وسرنوشت هم اندیشان ح د خ ا دارای قضاوت مشترک استند شخصیت های رفیق و سازمانهای رفیق ما استند.از این جهت به روش‌ها وشیوه های سیاسی این شخصیت‌ها، احزاب و سازمانها اهمیت قایل استیم. از آن حمایت نموده ومینماییم. همایش ها، گرد هم آئی ها، نشست ها ، جمع آمد ها و فرا خوان های که با شعار و اراده توحید شدن در گزینه های سیاسی مطرح بوده وباشد خواست ما را میسازد. اعتماد ما نسبت به این شخصیت‌ها ، حلقات، احزاب و سازمانها که در این امر اراده وعمل از خود نشان میدهند بیشتر و بیشتر میگردد.
پروسه وحدت دو سازمان زیر نام حزب واحد با وجود پیش آمد های ناخواسته وبرخورد های پرخاشگرانه عده ای پیرامون آن، تجدید آن هنوز در محراق توجه ما به دلیل آن قرار دارد که مصمم استیم هر شد ونا شد در اراده و اختیار خود ماست. ما از وحدت اندیشه باوران ح د خ ا گپ میزنیم، نه از به تاریخ سپردن تعهدات شکست‌خورده ایکه به اراده ویا اشتباه چند تن صورت گرفته باشد. لذا ما به شکست پروسه وحدت حزب واحد به اساس پروسه قبلی باور نداریم. وخواهان تجدید و ادامه آن بصورت جدی استیم. همینگونه ایتلاف شماری از احزاب دموکرات، داد خواه ومترقی که افراط ها و تفریط ها را همگون وهم سطح میسازد و بیانگر تولید یک قضاوت مشترک روی سرنوشت سیاسی ماست حمایت مینماییم. ما به تحلیل‌های خود مطرح شدن در قبال ایتلاف موجود اهمیت نمیدهیم ما به این مساله اهمیت میدهیم که شاخه‌های از این ایتلاف بال تیوری های شانرا در پراتیک افغانی فرود آوردند واز مسیر امروز به آینده میروند
ما ازدیدگاه کمیته فعالین ح د خ که دور نمای آن انسجام وتشکـُل حزب واحد بر محور آرمانهای ح د خ ا است حمایت مینماییم. ما از فراخوان مسئولین سایت اصالت و حامیان طرح تشکُـل واحد هم اندیشان ح د خ ا حمایت مینماییم ودر موضع یگانه شدن این نیرو ها سلیقه های یگانه شدن را قابل بحث دانسته ومشکلات آنرا قابل حل میدانیم.
رفقای گرانمایه!
این جمع‌بندی بیان تعهد و اراده ما در قبال فراخوان وحدتخواهانهء ماست. ما تنها نوشته بیرون نمیدهیم. وحدتخواهی تفکری است که بستر مذاکرات، مفاهمات و رویداد ها راساخته و آنرا شکل میدهد. دیدگاه‌های «ما» در گذرگاه مراحلی قرار دارد که پیروزها و کامیابی های را باید ارمغان بدهد. لذا در حالیکه امیدوارآن استیم تا یک سلسله مذاکرات ومفاهمات نوید تازه‌ای برای ما باشد، ما در نتیجه آن به گفتگو خواهیم نشست. ثمر بخشی حتمی تفکر وحدتخواهی ما وحدت هم اندیشان ح د خ ا خواهد بود از آن چیزی کم نخواهد خواستیم
رفقا ارزشمند! اینک با گزارش ازجمع بندی دیدگاه‌های وحدتخواهان خواهشمند ادامه تماس و تبادل نظریات بیشتر، اضافه بر امکانات دیگر از طریق ایمیل آدرس زیر که تکرار می‌شود میباشیم
پیروزی در راه است
محمد یعقوب هادی
hamandeshaan@gmail.com
بالا
بازگشت