پیرامون فراخوان وحدتخوانهء وحدت خواهان در بحبوحه اولین تعهد ایتلاف شماری از احزاب دادخواه و مترقی افغانستان
محمدیعقوب هادی
مبارزهء سپاهیان گم نام خاطرهءماندگار را بجا خواهد گذاشت
پراگنده گی ما یک حکایت تاریخیست. حکایت از اراده ناخوانده ای شماری از مسئولین حزبی ما. اگردر قبال مفهوم اصلی نشست گاه رهبری آنوقت سخن بگوییم، آنچه اکنون میخواهیم بگویم بایدهیچ نگوییم . چرا که آنجا حریم سخن پردازی رهبران ومحیط فیصله های رهبری ما بود. هر بار به احکام آن نشستگاه تجدید پیمان نموده بودیم. اما روزگاری دیگرچنان نشد. یک سلسله تصامیم آن نشستگاه دریک مرحله تاریخی اصلی نبود ، و تعهد شکنی های جمعی را تحریک کرد و برای فرد تابیعت طلبید. ما نسبت به آن فرمان ملاحظه داشتیم و تابعیت شکن شدیم. تابعیت خواهان ما را دشمن تلقی کردند و ما در جمع آمد خود شدیم. ما را به شخصیت پرستی نسبت دادند، در حالیکه وابسته هیچ شخصی نبودیم. من فکر نمیکنم که بوده باشیم. چرا که ما برای هیچ شخصی بیعت نکرده ایم. ما در یک مجموعهء همفکری به سعادت ورفاهیت انسان و ترقی وتعالی زیستگاه انسان نخست در محدوده جغرافیای کشور خودمان متعهد بودیم واستیم. این مرام ما بود و است. رهبری این مرام اگرتوانمندی فکری شخصیتی را منعکس بسازد که او کار گذار توانمند، وطراح نخبه راهکارهای منطقی آن است، شایسته سالاری او در انتخاب ذوق «ما» نیست بلکه او خود معرف هویت خوداست
گفته میشود که تاریخ آموزنده است. پراگند گی ما یک حادثه تاریخیست. در نتیجه این حادثه تاریخی حد اقل همین را آموختیم که ضعیف شدیم. خود، خود را ضعیف ساختیم. اگر امروزپیمان های همسوئی می بندیم درواقع بااین پیوند ها، ما بسوی جبران خود کرده گیهای مان میرویم، که باید برویم. اگر چنین است پس اکنون زمان آن رسیده تا هریک در هر موقف ومقام که استیم دربحبوحه هر اقدام سیاسی ، مرجحیت بحث مدون ومتداوم وحدتخواهی را برای حصول نتیجه یگانه شدن در محراق توجه باید قرار بدهیم و با پای دل بسوی آن برویم.
فراخوانی را که مجموعه هم فکری وحدتخواهان مطرح کردند با یک سلسله رویداد های امید بخش هم زمان شده است. یعنی فراخوان وحدتخواهانهء وحدتخواهان در زمانی مطرح گردیده که ایتلاف شماری از احزاب و سازمانهای دادخواه ومترقی اولین جلسه ایتلاف شانرا از طریق مطبوعات به آگاهی رسانیدند.
این ایتلاف در پرنسیب بصورت کل مورد تائید و حمایت وحدتخواهان از آن جهت قرار دارد که مفهوم ایتلاف را بیانگر پیشزمینه وحدت میدانند. مفهوم ایتلاف تأکید به این مساله است که ما به وحدت بصورت بسیار جدی نیاز داریم، چون که اگر ما یک حزب بزرگ سراسری میداشتیم نیازمند ایتلاف نبودیم. به این ترتیب در حالیکه از این تعهد مشترک حمایت مینمایم میخواهم بگویم که علوء عصبیت گزینه وحدتخواهانه در مضمونیست که به اساس یک تعهد دایمی تضمین میشود. تفکر وحدتخواهی میتواند ممد گزینه ایتلاف باشد، و در مقابل پلاتفورم این ایتلاف که نزدیک به یک برنامه حزبی رقم گردیده نیز ممد گزینه وحدت میتواند قرار بگیرد. لذا از آنجا که تفکر وحدت خواهی در شعور اعضای تمام مجموعه های سیاسی رفیق به عنوان شخصیت های حقوقی وحقیقی ملموس ومشهود است وحدتخواهان امید وارند که برای هم آهنگ سازی این بحث ها هیچ نوع تنگ نظری و بزرگ بینی مجموعهای وجود نخواهد داشت
لذا نویسنده پیشنهاد یک بحث مشورتی را در امکانات پالتاکی مطرح میکنم تا برای صورت یک بحث همه گیر آماده شویم امیدوارم رفقا گرانمایه همانگونه که فراخوان وحدتخواهانه را پاسخ دادند زمان این گفتمان مشورتی رانیزبه ایمیل آدرس زیر مشوره بدهند.
پیروزی های بیشمار در راه است
محمد یعقوب هادی
hamandeshaan@gmail.com